ჩვენი პირველი შეხვედრა (სრულად)
დილით გამოფხიზლებისთანავე პირველი რაც შენიშნა სავარძელზე გადაკიდებული ოცნების კაბა იყო. -ნოე? -ჰო?-სააბაზანოდან გამოვიდა ხმა. -ეს რა არის? -დღეს ჩვენი ქორწილია, ადე მოემზადე.ჩვენი ხის სახლი (თავი II)
- რა დაგემართა? რამე გტკივა? - ჩემთან მორბის შეშფოთებული სახით და მთელს სხეულზე მაკვირდება,მერე ჩემს სახეს იმწყვდევს მის უზარმაზარ ხელებში და სახეზე მაკვირდება. - ხმა ამოიღე. კარგად ხარ? - მე ერთ ხანს შტერივით ვუყურებ. - თქვი გოგო რამე,ნუ გამაგიჟე!ჩვენი ხის სახლი
ცივა. არა,უფრო სწორი იქნება,თუ ვიტყვი,რომ ყინავს. და მოიცა....მე რა ამ სიცივეში შიშველს მძინავს?! ვიშმუშნები და სწორედ ამ წამს ვგრძნობ გვერდიდან მომავალ სითბოს. უკვე მეშინია.თავი გაშეშებული მაქვს და მხოლოდ თვალებს ვატრიალებ მარჯვნივ,რომ ამოვიცნოჩვენი ამბავი (თავი XII)დასასრული
-კი ნამდვილად გჭრდები,არასოდეს არ გითქვამს რო გიყვარვარ ,დიახ ზუსტად იმირტომ რომ კი არა გიყვარვარ გჭირდები,გჭირდები რომ წამალი აღარგაიკეთი,გჭრდები რომ ნარკომანი არ იყო,გჭირდები რომ წამალზე არ იჯდე (ზუსტად იმ სიტყვებს ვეუბნბოდი,რაც წამალზეჩვენი ისტორიის ეპილოგი რომელიც პროლოგამდე ადრე დაიწყო (სრულად)
ბევრს მის ოჯახზე არც ადრე ლაპარაკობდა და არც შემდეგ. უბრალოდ ის იყო ჩემი უცნაური გმირი რომელიც არსაიდან გამოჩნდა და საკუთარ თავზე მეტად შემიყვარა. და მეც ასე ვირწმუნე მონათესავე სულების არსებობის.ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (დასასრული)
- მეორე შანსი... - ამოვიჩურჩულე ხმა წართმეულმა, - თითქოს მარტივია, თითქოს მერე რა? მაგრამ რთულია, ძალიან რთული... - ამოვისუნთქე ხმამაღლა, თითქოს ჰაერი არ მკმაროდა. - არ ვიცი, ჯერ კიდევ არ ვიცი... - შუბლზე მოვისვი ხელი. - მჯერა, შენი სიყვარულისისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 8)
თუმცა სკამის საზურგეზე გადაწოლილი ჩუმად, უხმოდ ვტიროდი, არ ვიცი რა იყო ეს, არ მინდა ასეთი სიყვარული, რომელიც ბედნიერებით არ სრულდება, არ მინდა ასეთი გრძნობა, არ მინდა, არ მინდა ...ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 7)
- მართა, პოპკორნი არ გაქვს? - რა პოპკორნი? - აბა ისე მიყურებ, მგონია, რომ “კინო” ვარ. - თემას ნუ უხვევ. - წარბი ამიწია.ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 6)
ვცეკვავდით ისე თითქოს მარტო ჩვენ ვიყავით, ვგრძნობდი ჩემში როგორ ბრძოლობდა სიყვარული და სიამაყე, ვგრძნობდი, როგორ მითრთოდა ხელები, მისი სუნთქვა თავბრუს მახვევდა და წარსულის მოგონებებში მაბრუნებდა.ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 5)
- მე პიცა მინდა, „მარგარიტა“. - აბა ისე, ქალი შენ არ გეკარება და პიცა მაინც ჭამე „მარგარიტა“. - ენა გადმოვუტიტე. - უფროსოო, - შევარდა მამაჩემთან, - მე ვერ ავიტან ასეთ დამცირებას, მორჩა, მე ვწერ განცხადებას და სამსახურიდან უნდა გაუშვათ, ნინე.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.