ჩვენი ისტორია ( სრულად )

ორი წელი ვიყავით ერთად მე და აკაკი, ორი წლისთავზე ტორტით რომ მივადექი სახლში სიურპრიზის მოსაწყობად, თვითონაც დამახვედრა სიურპრიზი, ოღონდ საწოლში, თანაც შიშველი და თანაც ორი...

ჩვენი ეგრეთ წოდებული ცხოვრება (ისტორია I სრულად)

"და როცა ქარიშხალი ჩადგება, ვერ გაიხსენებ, როგორ გადარჩი. იმასაც კი ვერ დაიჯერებ, რომ ქარიშხალი ჩადგა. მაგრამ ერთი რამ კი იქნება ცხადი. გრიგალს თავს რომ დააღწევ, ისევ ის აღარ იქნები. აი, რა არის ქარიშხლის აზრი" - ჰარუკი მურაკამი.

ჩვენი დიდი ისტორია

დღეს ადრე გამეღვიძა და ამის მიზეზიც მაქვს. საქმე ისაა, რომ უნივერსიტეტში ჩემი პირველი დღეა. ცოტა არ იყოს ვნერვიულობ, რადგან არ ვიცი ვნახავ თუ არა ძველ სკოლის მეგობრებს. მეგობრებს რომლებთანაც თავს ყველაზე კარგად ვგრძნობდი

ჩვენი სეზონი (სრულად)

იმ მომენტში ზუსტად ეს მინდოდა.ნოასთან ერთად შუა ქუჩაში მუსიკოსების მიერ ნამღერ,ჩემს საყვარელ სიმღერაზე.ქურთუკი გავიხადე და სკამზე დავდე. თეთრი ფრიალა კაბა მეცვა და მინდოდა მოედანზე მეფარფატა.ათწამიანი შესავლის შემდეგ სიმღერა დაიწყეს.სიტყვებს ისე

ჩვენი სეზონი (1თავი)

იმ მომენტში ზუსტად ეს მინდოდა.ნოასთან ერთად შუა ქუჩაში მუსიკოსების მიერ ნამღერ,ჩემს საყვარელ სიმღერაზე.ქურთუკი გავიხადე და სკამზე დავდე. თეთრი ფრიალა კაბა მეცვა და მინდოდა მოედანზე მეფარფატა.

ჩვენი პირველი შეხვედრა (სრულად)

დილით გამოფხიზლებისთანავე პირველი რაც შენიშნა სავარძელზე გადაკიდებული ოცნების კაბა იყო. -ნოე? -ჰო?-სააბაზანოდან გამოვიდა ხმა. -ეს რა არის? -დღეს ჩვენი ქორწილია, ადე მოემზადე.

ჩვენი ხის სახლი (თავი II)

- რა დაგემართა? რამე გტკივა? - ჩემთან მორბის შეშფოთებული სახით და მთელს სხეულზე მაკვირდება,მერე ჩემს სახეს იმწყვდევს მის უზარმაზარ ხელებში და სახეზე მაკვირდება. - ხმა ამოიღე. კარგად ხარ? - მე ერთ ხანს შტერივით ვუყურებ. - თქვი გოგო რამე,ნუ გამაგიჟე!

ჩვენი ხის სახლი

ცივა. არა,უფრო სწორი იქნება,თუ ვიტყვი,რომ ყინავს. და მოიცა....მე რა ამ სიცივეში შიშველს მძინავს?! ვიშმუშნები და სწორედ ამ წამს ვგრძნობ გვერდიდან მომავალ სითბოს. უკვე მეშინია.თავი გაშეშებული მაქვს და მხოლოდ თვალებს ვატრიალებ მარჯვნივ,რომ ამოვიცნო

ჩვენი ამბავი (თავი XII)დასასრული

-კი ნამდვილად გჭრდები,არასოდეს არ გითქვამს რო გიყვარვარ ,დიახ ზუსტად იმირტომ რომ კი არა გიყვარვარ გჭირდები,გჭირდები რომ წამალი აღარგაიკეთი,გჭრდები რომ ნარკომანი არ იყო,გჭირდები რომ წამალზე არ იჯდე (ზუსტად იმ სიტყვებს ვეუბნბოდი,რაც წამალზე

ჩვენი ისტორიის ეპილოგი რომელიც პროლოგამდე ადრე დაიწყო (სრულად)

ბევრს მის ოჯახზე არც ადრე ლაპარაკობდა და არც შემდეგ. უბრალოდ ის იყო ჩემი უცნაური გმირი რომელიც არსაიდან გამოჩნდა და საკუთარ თავზე მეტად შემიყვარა. და მეც ასე ვირწმუნე მონათესავე სულების არსებობის.