ჩვენ გადავცურავთ ზღვას (სრულად)

დილით რომ გავივიძე ტელეფონი ბალიშზე აღმოვაჩინე გათიშულა. არადა გუშინ ღამის 5 საათამდე ვსაუბრობდით. მერე ჩამეძინა. იმედია დღეს ვნახავ. სიხარულით წამოვფრინდი აბაზანაში შევვარდი და კბილები გამოვიხეხე. მოკლე შორტი შავი კედები და მაისური ჩავიცვი. სწრაფად

ჩვენ

მოდი ბედისწერას აზრი შევუცვალოთ არ მივცეთ უფლება ერთმანეთს დაგვაშოროს, დანაშაული ჩავიდინოთ... რევოლუცია მოვახდინოთ რომლის გადატრიალების შემდეგ ჩვენს მიერ ჩადენილ დანაშაულს სიყვარული განაჩენს გამოუტანს. მჯერა სიყვარული

ჩვენ (13) დასასრული

და რა იყო მერე?დაბრუნდნენ თბილისში. ანასტასია ჩაიკეტა ოთახში და არ გამოდიოდა. ტელეფონი გამორთო და უბრალოდ იჯდა და სივცრეს უყურებდა. ფიქრობდა ყველაფერზე: თავის თავზე, იოანეზე, ოჯახზე, მეგობრებზე, მის ცხოვრებაზე. რომ არ ჩამოსულიყო

მე, შენ და ჩვენ

შენ ცოლი გქვია მე ქმარი საწოლზე თვალებს ნაბავ ჩაგეხუტები გაკოცებ ვხედავ შიშს როგორ მალავ

მე, შენ და ჩვენ

შენ უკვე მეცხრე თვეში ხარ მუცლით პატარას ატარებ როგორც ბროწეულს მარცვლებით სავსეს პატარას მარცვალს ვადარებ

მე შენ და ჩვენ

ზამთრის ისევ ბოლო თვე და თებერვალი ცამეტი მე არ გეტყვი მივდივართქო მე არ გეტყვი წავედი სამს აკლია თხუთმეტი და მათენდება რამის დახუჭული თვალები და სურნელება კანის ისევ წვიმა, ისევ ქარი ისევ შენზე ფიქრები

ჩვენ!

ყველას გავასულელებთ,ეგონებათ რომ სიყვარულმა დაგვღუპა,მაგრამ მხოლოდ ჩვენ გვეცოდინება,რომ დამნაშავე მხოლოდ სიკვდილი იყო. და ვინ თქვა რომ გრძნობების სიკვდილთან ერთად კვდებიან?არაფერიც,უფრო ღრმავდებიან,ჩვენს არარსებულ სისხლსძარღვებში ფესვებს იდგამენ და

ჩვენ (12)

ბედნიერებისთვის უნდა იბრძოლო.. ოღონდ უნდა იბრძოლო საყვარელ ადამიანთან ერთად.. საყვარელი ადამიანი თავისი სიყვარულით იმდენად გაგაძლიერებს, რომ ბედნიერებისკენ უფრო და უფრო მალე მიხვალ..

ჩვენ ამ ქალაქში

შენ კი დადიხარ ქუჩა-ქუჩა და ისევ ფიქრობ, რამ შეგვაძულა ერთმანეთი ამდენად მშვიდად, როცა ყველაფერს სიყვარული გვერჩივნა თითქოს, მაგრამ ჩვენს გრძნობებს ამ ქალაქში ვერავინ მიხვდა. სისულელეა ,ჩემო კარგო, ვის დააჯერებ, რომ ტკივილია ყველა სტროფის ყოველი

ჩვენ (11)

-აუ, ანასტასია გამორთე ტელეფონი რა,-შეევედრა თათა ანასტასიას.-რატომ? გაგიჟდი? გავაფრთხილოთ მაინც..-შენ გაგიჟდი, ხო? გავაფრთხილო და ბარემ ახლავე დავთანმდები ცოლობაზე,-აღშფოთდა თათა.-ვერ გავიგე რა შენი ვერაფერი!