ჩვენ (თავი მეორე)

მკითხველები გამოჩნდით რამდენს მოგწონთ? კომენტარებში თუ გამოხატავთ თქვენს რჩევებს,აქტივობებს გამახარებთ,გასაგრძელებლად ღირს თუ არა?!

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-3

დღეს წავიდეთ და დავტკბეთ ცხოვრებით-სიცილით გადახედა თათამ გოგოებს -ოჰ რა ხასიათზე ხარ?_ანა -წინა გასვლა ხომ ჩაგვეშალა ხოდა ორმაგათ ავანაზღაუროთ -კარგი სამსახურის მერე გავიდეთ-ნატალია -რა გჭირს შენ?-თათა -არაფერი-ნატალია

ჩვენ (თავი პირველი)

მონატრება.. არ ვიცოდი ასე ძალიან თუ გამიჭირდებოდა მის გარეშე დარჩენა,თორემ არ გავუშვებდი,არც ერთი წამით,ერთი ნაბიჯითაც შორს კი ვერ ვიქნებოდი მისგან.. არ ვიცი ნუთუ ასეთია მონატრება,მთელი სხეულით რომ გინდა იმ ადამიანს ეხებოდე და გინდოდეს მთელი

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-2

დილამშვიდობისა გოგონებო - შეძლებისდაგვარად მხიარულად მიესალმა გოგოებს -ოჰ ქალბატონო როგორი ლამაზი ხარ-ნატალია -აბა გოგო არ თქვა ვანათებ -სიცილიც უპასუხა და სამზარეულოსკენ გაემარათა -აუ ნეტა დღესაც ბევრი ხალხი უნდა იყოს გამძვრა გუშინ სული-ანა

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-1

ბევრი რამ შეიძლება თქვა ცხოვრებაზე ყველასთვის სხვა-დასხვანაირია,მაგრამ ყველას ცხოვრებაშია რთული და ლამაზი დღეები

ჩვენ მხოლოდ ათჯერ შევხვდით (სრულად)

ხშირად მიფიქრია, თუ რას გულისხმობდა მალევიჩი, როცა ამ კვადრატს ხატავდა. მაგრამ მხოლოდ ამ ამბის წერისას მივხვდი, მთავარი ის კი არ არის, მალევიჩი რას გულისხმობდა, მთავარი ისაა, თუ რა გინდა დაინახო შენ, ამ უცნაურ შავ სიცარიელეში! და შემდეგ რისი

წლები გავა..და ჩვენ ერთმანეთს სადმე შევხვდებით...

ამოვიკითხავ უთქმელ სიტყვებს დიდხანს რომ დუმდი და შევეცდები ღრმად ჩავიბეჭდო ის თვალები,რომლითაც მიმზერ ახლა და გავიხსენებ ძველ თვალებსაც ადრე რომ ვუხაროდი.. გავა წლები და ჩვენ შევხვდებით ისე თითქოს ეს პირველად ხდება. ორი ნაცნობი უცნობივით დავიწყებთ

ჩვენ - ოცნებათა ვარსკვლავები

კედელში გამოჭრილ უზარმაზარ სივრცეში უხილავ ძაფებზე ისე ეკიდა ძველი კედები, როგორც ცის კაბადონზე ჩამოსავარდნად და ოცნებების ასასრულებლად მზად მყოფი ვარსკვლავები. გაჭრილ სივრცეს ირგვლივ მბჟუტავი განათება ჰქონდა და მინის სქელი ფენა ეღობებოდა მნახველს

ჩვენ

ასე მგონია, წლები გავა ძალიან ბევრი... და არაფერი არ დარჩება ამაზე მეტი, რომ შენს თვალებში მსურდეს ისევ დანახვა ჩემი! არც არაფერი იარსებებს ამაზე წმინდა...

ჩვენ

ჩემზე ვწერ, გიამბობ საიდან მოვედი. გიამბობ, ვინა ვარ, რა მსურს და მისმინე.