ცარიელი

სიცარიელე, რომელიც შენი ცხოვრების მთავარი კაცის გაქრობას მოაქვს, ჰგავს დემონს, რომელთან ორთაბრძოლაც ყველა მცდელობის მიუხედავად წაგებული გაქვს.

ცარიელი ვარ

გამოდი ჩემგან და დატოვე სხეული ჩემი. გამშორდი ციხეს, გალიას და ბორკილს საშენოს. გამოდი ჩემგან, თუმც რთულია სიცარიელე.

ცარიელი ვარ ...

ვერ მოგიყვები ჩემს შესახებ, რა ვთქვა არ ვიცი... შენი ხილვის დრო გულს მიჩქარებს ( რომ არ დამდგარა ), სხვისი სურნელი თავხედურად ისევ ჩავიცვი, შენი სუნთქვის და არსებობის გადასამალად.

ცარიელი ფურცელი (თავი 9)

ავარიის შემდეგ ყოველთვის მაშოსთან ერთად ვიყავი, მიხაროდა ჩემი ცხოვრება ასე ლამაზი და მშვიდი, რომ იყო ამიტომაც გადავწყვიტე მაშო წამეყვანა ბაკურიანში დასასვენებლად. დიდი არაფერი მარტო მე და ის ვიქნებოდით ბუხართან და იმას გავაკეთებდით რაც გვიდოდა

ცარიელი ფურცელი (თავი 8)

არაფერი მახსოვს ამ დღეებში რა მოხდა ჩემს ცხოვრებაში რადგან, ავარიაში მოვყევი, მეუბნებაინ რომ არაფერი არ არის საშიში, მაგრამ არაფერი მახსოვს ვინ ვიყავი, რას ვაკეთებდი ხშირად და რა უნდა მექნა ყოველ დღე. დაბნეული ვარ. ყოველ დღე ვიღაც ჩემთვის უცნობ

გული გატეხილი, სული ცარიელი

გული გატეხილი,სული ცარიელი,თვალი ცრემლიანი,ხელი დასერილი,ფიქრი ბინძური,თავში გაჩენილი,არაფერს მოელი, მარტოდ დარჩენილი.ყველამ მიგატოვა ყველამ გაგწირა, გამოწოდებული ხელიც ყველამ გასწია,

ცარიელი ბუშტი #1

გქონიათ შეგრძნება, ბუშტივით რომ იბერები? სუნთქავ, მაგრამ სხვა რაღაცას გრძნობ. თითქოს ჰაერს მხოლოდ ჩაისუნთქავ და გარეთ აღარ უშვებ… თითქოს ყველაფერს, რასაც ბუნებიდან იღებ, გარეთ ვეღარ გამოდის და შენ იტვირთები. ყველაფერი ეს, შენს გულ-მკერდში იყრის თავს

ცარიელი

ყველაზე დიდი საშინელება ცარიელ ადამიანად ყოფნაა,როცა არავის უცდი,არავის მოსვლას ელოდები და არავინ გელოდება.. ცხოვრების ის ეტაპი დგება,როდესაც სულ მარტო,შიშველი ფეხებით უნდა იარო ბევრი,ძალიან ბევრი...

ცარიელი

რაც უფრო დიდი დრო გადის,მით უფრო მეტად გიხარია საცვლებზე სისხლის ლაქების დანახვამას,რა თქმა უნდა,შენი შიშველი სხეული უფრო აინტერესებს ვიდრე სული,მაგრამ შენ მაინც არ წყვეტ საუბარს იმაზე რაც გაწუხებს. რაც უფრო დიდი დრო გადის,მით უფრო მეტად გიხარია

გოგონა ცარიელი სამყაროდან...

სიკვდილის მოისმოდა ნაბიჯები... მსურს აზრები ფიქრებს გავყარო და დილის ცვარს შერჩენოდა ნაბიჯებად, გოგონა, ცარიელი სამყაროდან...