ცხოვრება ფოკუსით და ფოკუსის გარეშე

ჩვენ,ადამიანებს ასე ოსტატურად გამოგვდის ტყუილები განსაკუთრებულად კი ილუზიების შექმნა და რა სამწუხაროა ასე ღრმად,რომ ვართ ჩაძირული.არ გვინდა ის ვიყოთ რაც/ვინც ვართ,საკუთარი თავისგან ყოველთვის მეტს მოვითხოვთ იმაზე მეტს რისი მიცემაც არ შეგვიძლია.

ცხოვრება

ძალიან დამღლელია ცხოვრება. მითუმეტეს თუ სხვა ადამიანად გიწევს თავის მიჩვენება .დამღლელია ემოციების დამალვა ძნელი ,რომ სულ იცინოდე ,მაგრამ სხვა ვერ ხვდებოდეს რომ ამ ღიმილის უკან  დიდი ტკივილი იმალება .მომაბეზრებელია ერთი და იგივე ქცევები ,ყალბი

ტკბილ-მწარე ცხოვრება

თვალის ჭრილიდან სახის სწორი მიმართულებით,უფერული ფერის სითხე მიედინებოდა,წვიმისებრი წვეთის მსგავსი თვალს სინათლეს სძენდა და თან ასივებდა.ჭრილში მჯდომი მრგვალი ფორმის თვალის გუგა მით უფრო პანიკაში ვარდებოდა და ნერვიულობისგან ფართოვდებოდა.გუგის

მე შენ და ცხოვრება ( თავი 19)

ეს ძალიან დიდი ხნის წინ იყო.ჩემი არანორმალური არსებობის პირველ და მეორე სტადიებზე შევხვდი ქალს რომელიც თავისი მძვინვარე არსებობით ჩემს საცოდავ სხეულს,რაღაც გაურკვეველი ძალით ისეთ ზიანს აყენებდა,რომ მის ყველა ატომს შიშისგან წამით მოსვენებას არ

მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.

როგორ შევქმნათ ფერფლისგან საკუთარი ცხოვრება?

წავედი შორს და ვისწავლე,მივხვდი თუ როგორი და რანაირი იყო ჩემი ცხოვრების სტილი.

მე შენ და ცხოვრება (თავი 17)

კომპიუტერიდან ავდექი, მეორე კარი შევაღე,ჩემი ტყავის ტანსაცმელი ჩავიცვი,თავზე ჩაფხუტი ჩამოვიცვი, მოტიციკლი დავქოქე და წავედი იმ მისამართზე ,რომელიც მათეუსმა მომწერა.მცხეთაში იყო უზარმაზარი, სამ სართულიანი სახლი.სიგნალიზაცია გამოვრთე და სახლში

მე შენ და ცხოვრება (თავი 16)

ჩემო სიყვარულო,ჩემო ცხოვრების აზრო,როგორ დამეტანჯე ჩემო ანგელოზო,რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ,რომ იცოდე რა ჯოჯოხეთი იყო შენს გარეშე ჩემი ცხოვრება,ალბათ არ შემიძულებდი.

ცხოვრება

როცა სულს მოიცავს ბნელი, როცა სხეული შენთვის მძიმდება, როცა დაკარგავ სიცოცხლის მიზეზს და ცხოვრება გაგიჭირდება..

მე შენ და ცხოვრება თავი 15

წერილის კითხვა დავამთავრე და დამეფიცება, რომ იქ იჯდა თავის საყვარელ სავარძელში და ბედნიერი მიღიმოდა...