საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 4)

ახლავე გააჩერე მანქანა-დავუყვირე იგი ხმას არ მცემდა, რულს ხელებს უჭერდა და ჰორიზონტს გაჰყურებდა. მე კი ფანჯარაში გავიხედე,ჩამოვწიე, გრილმა ჰაერმა სასიამოვნოდ დამიარა სახეზე,შემდეგ მას შევხედე

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (თავი 3)

მზის სხივებმა გამაღვიძეს, საწოლიდან ავდექი თუ არა აივანზე გავედი, სავარძელში მოვკალათდი, სიგარეტის კვამლი ჩავისუნთქე, და შემდეგ გარეთ გამოვუშვი. ვაბოლებდი და ვფიქრობდი, დაბნეული ვიყავი, საქმესთან დაკავშირებით ვფიქრობდი გონებაში უცბად ამომიტივტივდა

საქმით შეცვლილი ცხოვრება (2 თავი)

შუა პროცესში როცა ტელეფონს დავხედე,ქეთოსგან 6 ზარი იყო შემოსული, გადავურეკე. - ბატონო - სასმელიგაქ თუ წამოვიღო? - კითხვაზე გამეღიმა - მაქვს- ვუპასუხე და სასმელის კარადისკენ გავიხედე.

ცხოვრება

სამყარო , იმედები , ყოველი ახალი ადამიანი ახალი იმდია , სიყვარული , მეგობრობა, დრო . დრო რომელიც არაფრის კეთებაში გადის სამსახური რომელიც იდეალურია ჩემთვის და ყოველი ახალი დღე ყველაფერი, კარგის და იმედიანის მომტანია გრაფიკი რომელოც გფიტავს მაგრამ

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 6)

როდესაც იპოვნით საიმედო ადამიანებს, ხელი არადსროს გაუშვათ, მაგრად ჩაებღაუჭეთ. ჯანი ჩემთვის ის ნავსაყუდელი აღმოჩნდა, შტორმისგან შეშინებულმა თავი რომ შევაფარე. საკუთარი თავის დანახვა ნელ-ნელა დავიწყე და ვგრძნობდი ჩემი ცხოვრების პაზლს როგორ ემატებოდა

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 5)

ადამიანების მოსმენა ყველაზე საინტერესო რამაა. ადა მიყვება მე კი მსმენლის როლს ვირგებ. მიყვარს როცა სხვებს ვუსმენ და მათთან ერთად მათივე ისტორიის ნაწილი ვხდები.

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 4)

დღე მართლაც საოცრად დაიწყო. ჯაჭვივით ყველაფერი კარგი გადაება ერთმანეთს და ჩემს გულს შემოეხვია. მიყვარს ასეთი დღის ბოლო, როდესაც იმ ყველაფერზე ვფიქრობ რაც დღის გამავლობაში გადამხდა და ბედნიერებისგან ვივსები. ასეთი მომენტები არ უნდა მთავრდებოდეს...

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 3)

ჩამოვედი. ჩემი მეგობარი აეროპორტში დამხვდა. აუცილებლად უნდა გაიცნოთ ის. ისე უხაროდა ჩემი ჩამოსვლა. აეროპორტიდან ბეიოღლუსაკენ გავწიეთ. საოცარი იყო ირგვლივ ყველაფერი და ძალიან მიმზიდველი. სულ სხვა გარემო, სულ სხვა სამყარო, სულ სხვა ფიქრები...

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 2)

თვითმფრინავში ვარ. წასვლა გავბედე. აქედანვე ვიწყებ ფიქრს თუ როგორ იქნება იქ ყველაფერი. გგონიათ არ მეშინია? გგონიათ წასვლა მიხარია? არა, წასვლა არ მინდა, მაგრამ ვერც დავრჩებიი. როგორც ვთქვი წასვლასაც აქვს თავისი ხიბლი... მზად ვარ ახალი

ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება

აეროპორტში ორი დიდი ჩემოდნით ვდგავარ. ფრენამდე ორი საათია... ვფიქრობ ჯერ კიდევ არ არის გვიან წასვლა გადავიფიქრო... იქნებ არასწორად ვიქცევი... ირგვლივ ვიხედები, სახეები იცვლებიან, სკამზე ვიკავებ ადგილს და ფიქრებს საშუალებას ვაძლევ იბობოქრონ ჩემს