ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 3)
ჩამოვედი. ჩემი მეგობარი აეროპორტში დამხვდა. აუცილებლად უნდა გაიცნოთ ის. ისე უხაროდა ჩემი ჩამოსვლა. აეროპორტიდან ბეიოღლუსაკენ გავწიეთ. საოცარი იყო ირგვლივ ყველაფერი და ძალიან მიმზიდველი. სულ სხვა გარემო, სულ სხვა სამყარო, სულ სხვა ფიქრები...ჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება (ნაწილი 2)
თვითმფრინავში ვარ. წასვლა გავბედე. აქედანვე ვიწყებ ფიქრს თუ როგორ იქნება იქ ყველაფერი. გგონიათ არ მეშინია? გგონიათ წასვლა მიხარია? არა, წასვლა არ მინდა, მაგრამ ვერც დავრჩებიი. როგორც ვთქვი წასვლასაც აქვს თავისი ხიბლი... მზად ვარ ახალიჩემოდანში ჩალაგებული ცხოვრება
აეროპორტში ორი დიდი ჩემოდნით ვდგავარ. ფრენამდე ორი საათია... ვფიქრობ ჯერ კიდევ არ არის გვიან წასვლა გადავიფიქრო... იქნებ არასწორად ვიქცევი... ირგვლივ ვიხედები, სახეები იცვლებიან, სკამზე ვიკავებ ადგილს და ფიქრებს საშუალებას ვაძლევ იბობოქრონ ჩემსცხოვრება მის გარეშე
დღეს, რატომღაც, ძალიან ბედნიერი ვიყავი... ვუყურებდი და ვგრძნობდი, თუ როგორ მიყვარდა მისი ყველა თვისებით... ბედნიერებას მანიჭებდა მისი თითოეული მზერა და თითოეული ჩემდამი მოწერილი ესემესი... აქამდე მიხვდებოდით, რომ რაღაცის იმედი მქონდა, მაგრამ,ცხოვრება მის გარეშე
ამ დროს მომაწვება ხოლმე მასზე ფიქრი... გუშინდელი კითვის პასუხი გაინტერესებთ? იმიტომ, რომ მიყვარს... სამყაროში ყველაზე მეტად მიყვარს... სამყაროზე და სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს... მისი ერთი ესმესიც კი უზომო ბედნიერებას მანიჭებს... ვგიჟდები, როდესაც მისცხოვრება მის გარეშე
დავბრუნდი... ისევ დავბრუნდი ჩემს თავთან... არასოდეს მესმოდა რომ ამბობდნენ, აქ მტკივა, გული მტკივაო და გულთან მიიტანდნენ ხელს. ვფიქრობდი, კარგი გტკივა, მაგრამ მაგ კონკრეტულ ადგილს როგორ გრძნობთ? მე ვიგრძენი... ზუსტად იმ ადგილას...ცხოვრება მაინც მშვენიერია
ამ ნოვალაში მოგითხრობთ ობოლ გოგონაზე, რომელიც ბებიასთან ერთად გაჭირვებაში ცხოვრობს. თუმცა, ყველაფრის მიუხედავად ცხოვრება რომ მართლაც მშვენიერია, ამას თავად წაიკითხავთ.ცხოვრება ფოკუსით და ფოკუსის გარეშე
ჩვენ,ადამიანებს ასე ოსტატურად გამოგვდის ტყუილები განსაკუთრებულად კი ილუზიების შექმნა და რა სამწუხაროა ასე ღრმად,რომ ვართ ჩაძირული.არ გვინდა ის ვიყოთ რაც/ვინც ვართ,საკუთარი თავისგან ყოველთვის მეტს მოვითხოვთ იმაზე მეტს რისი მიცემაც არ შეგვიძლია.ცხოვრება
ძალიან დამღლელია ცხოვრება. მითუმეტეს თუ სხვა ადამიანად გიწევს თავის მიჩვენება .დამღლელია ემოციების დამალვა ძნელი ,რომ სულ იცინოდე ,მაგრამ სხვა ვერ ხვდებოდეს რომ ამ ღიმილის უკან დიდი ტკივილი იმალება .მომაბეზრებელია ერთი და იგივე ქცევები ,ყალბიტკბილ-მწარე ცხოვრება
თვალის ჭრილიდან სახის სწორი მიმართულებით,უფერული ფერის სითხე მიედინებოდა,წვიმისებრი წვეთის მსგავსი თვალს სინათლეს სძენდა და თან ასივებდა.ჭრილში მჯდომი მრგვალი ფორმის თვალის გუგა მით უფრო პანიკაში ვარდებოდა და ნერვიულობისგან ფართოვდებოდა.გუგისტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.