ცხოვრება მის გარეშე

დღეს, რატომღაც, ძალიან ბედნიერი ვიყავი... ვუყურებდი და ვგრძნობდი, თუ როგორ მიყვარდა მისი ყველა თვისებით... ბედნიერებას მანიჭებდა მისი თითოეული მზერა და თითოეული ჩემდამი მოწერილი ესემესი... აქამდე მიხვდებოდით, რომ რაღაცის იმედი მქონდა, მაგრამ,

ცხოვრება მის გარეშე

ამ დროს მომაწვება ხოლმე მასზე ფიქრი... გუშინდელი კითვის პასუხი გაინტერესებთ? იმიტომ, რომ მიყვარს... სამყაროში ყველაზე მეტად მიყვარს... სამყაროზე და სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს... მისი ერთი ესმესიც კი უზომო ბედნიერებას მანიჭებს... ვგიჟდები, როდესაც მის

ცხოვრება მის გარეშე

დავბრუნდი... ისევ დავბრუნდი ჩემს თავთან... არასოდეს მესმოდა რომ ამბობდნენ, აქ მტკივა, გული მტკივაო და გულთან მიიტანდნენ ხელს. ვფიქრობდი, კარგი გტკივა, მაგრამ მაგ კონკრეტულ ადგილს როგორ გრძნობთ? მე ვიგრძენი... ზუსტად იმ ადგილას...

ცხოვრება მაინც მშვენიერია

ამ ნოვალაში მოგითხრობთ ობოლ გოგონაზე, რომელიც ბებიასთან ერთად გაჭირვებაში ცხოვრობს. თუმცა, ყველაფრის მიუხედავად ცხოვრება რომ მართლაც მშვენიერია, ამას თავად წაიკითხავთ.

ცხოვრება ფოკუსით და ფოკუსის გარეშე

ჩვენ,ადამიანებს ასე ოსტატურად გამოგვდის ტყუილები განსაკუთრებულად კი ილუზიების შექმნა და რა სამწუხაროა ასე ღრმად,რომ ვართ ჩაძირული.არ გვინდა ის ვიყოთ რაც/ვინც ვართ,საკუთარი თავისგან ყოველთვის მეტს მოვითხოვთ იმაზე მეტს რისი მიცემაც არ შეგვიძლია.

ცხოვრება

ძალიან დამღლელია ცხოვრება. მითუმეტეს თუ სხვა ადამიანად გიწევს თავის მიჩვენება .დამღლელია ემოციების დამალვა ძნელი ,რომ სულ იცინოდე ,მაგრამ სხვა ვერ ხვდებოდეს რომ ამ ღიმილის უკან  დიდი ტკივილი იმალება .მომაბეზრებელია ერთი და იგივე ქცევები ,ყალბი

ტკბილ-მწარე ცხოვრება

თვალის ჭრილიდან სახის სწორი მიმართულებით,უფერული ფერის სითხე მიედინებოდა,წვიმისებრი წვეთის მსგავსი თვალს სინათლეს სძენდა და თან ასივებდა.ჭრილში მჯდომი მრგვალი ფორმის თვალის გუგა მით უფრო პანიკაში ვარდებოდა და ნერვიულობისგან ფართოვდებოდა.გუგის

მე შენ და ცხოვრება ( თავი 19)

ეს ძალიან დიდი ხნის წინ იყო.ჩემი არანორმალური არსებობის პირველ და მეორე სტადიებზე შევხვდი ქალს რომელიც თავისი მძვინვარე არსებობით ჩემს საცოდავ სხეულს,რაღაც გაურკვეველი ძალით ისეთ ზიანს აყენებდა,რომ მის ყველა ატომს შიშისგან წამით მოსვენებას არ

მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.

როგორ შევქმნათ ფერფლისგან საკუთარი ცხოვრება?

წავედი შორს და ვისწავლე,მივხვდი თუ როგორი და რანაირი იყო ჩემი ცხოვრების სტილი.