ხევსურული ღამეები - დასასრული +18

კარავიდან ვხტები, ელვას ვხსნი და სუფთა ჰაერზე გავდივარ, თვალს ვავლებ ცეცხლისფრად აელვარებულ მთებს და სუნთქვა მიჭირს, სახეზე ხელს ვიფარებ, მუხლებზე ვდგები და ვყვირი, ჩემ თავს ვერ ვცნო, სხეულზე ხელს ისტერიულად ვისვამ და ადებულ მდინარეს ვუყურებ, მგონია

ხევსურული ღამეები - VIII +18

-გემუდარები მაკოცე- კბილს კბილზე ვაჭერ და ისევ ვუყურებ, თავს მისკენ ვწევ, მაგრამ ჩემი თმა უჭირავს და ამის შესაძლებლობას არ მაძლევს, ისე მათვალიერებს, თითქოს ჩემ დამახსოვრებას და ამოცნობას ცდილობდეს.

ხევსურული ღამეები - VII +18

გაოგნებული ვუყურებ ხახბოს სხეულს და თვალებს, გული მეწურება, მეც მასთან ერთად მინდა ყვირილი მაგრამ არ გამომდის, ის ისევ მთებს გაყურებს და დალის ხმა მოერდება, ბიჭს უხმობს, ნახევრად შიშველია და ნელი ნაბიჯებით მიუყვება მთისკენ გზას, გული გამალებით

ხევსურული ღამეები - VI +18

სახეს დავაკვირდი, თითქოს ასეთი სილამაზე არსად მენახა და ვრწმუნდები რომ არც მინახავს. თმაზე ხელს უდარდელად ისვამს და ჩემს პასუხს ელოდება. -მე არაფერი მაქვს ის რაც თქვენ გამოგადგებათ და არც ის მაქვს რაც თქვენ არ გაქვთ. ქალმა გაიღიმა და უზადო თეთრი

ხევსურული ღემეები - V +18

-სიკვდილ თუ გინდა ამოსთქვი, მე რაღას მტანჯავ მითხარი? ნერწყვს გაჭირვებით ვყლაპავ -არვის შეხედო თოლებში, სიტყვა არ დაგცდეს არცერთი- ამატებს მშვიდი ხმით და უკვე მგონია რომ საუბარი დამავიწყდა.

ხევსურული ღამეები - IV +18

-ეგ რაღაა?- ვეკითხები და ძირს ვეცემი -ადექ- თქვა მშვიდი ხმით -რა გაგიყო ვერ გავიგე. -სარეცელ- ჩაიდუდღუნა -რა ენაზე ლაპარაკობ, რა არის? -რაზედაც წევხარ.

ხევსურული ღამეები - III +18

თვალს ვახელ, ისევ სიბნელე, ჩემი სუნთქვა სახეზევე მეცემა და ვხვდები რომ ნაბადი მახურავს, ვიღაც ლაპარაკობს, დაყვირება მინდა, მაგრამ ვერ ვყვირი, უნცაური შეგრძნება მეუფლება, თითქოს მიჭირს საუბრის გარჩევა, მაგრამ ეს ალბათ ნაბადის გამოა.

ხევსურული ღამეები - II +18

წყვდიადში მივქრივართ, მაგრამ ხელები სულ დაბუჟებული მაქვს და ვერაფერს ვხედავ, რკინის უნაგირს ძლიერად ვებღაუჭები და ცხენის ფლოქვების თქარული შემზარავად მესმის, მერე წვიმის ხმა, სადღაც გაიელვა დაიჭექა და ბიჭმა ცხენს კიდევ შემოუძახა, რა ჯანდაბას ვაკეთებ

ხევსურული ღემეები - +18

გზა კანკალით გავაგრძელე, მთაშიც დაბნელდა და თვალებშიც, უეჭველი გავცივდები, მაგრამ ეს ვინ იყო? ეს რა იყო, მოჩვენება, რაღაც მომატყუა თორემ აქ ასეთს ვინ დატოვებდა, სისულელეა, მე ვიცი რომ რამდენიმე ოჯახი ცხოვრობს და მზის ენერგიაზე მომუშავე მოწყობილობები