ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი რვა )

გასასვლელში ვიღაცას შეასკდა. თავის სტიქიაში მყოფს ყურადღება არც მიუქცევია. მხოლოდ ,,ბოდიშიო’’ უთხრა და გზა გააგრძელა. არც იმისთვის მიუქცევია ყურადღება ნაცნობი სურნელმა რომ აუწვა ცხვირის ნესტოები. სხეულში კი ჟრუანტელმა დაუარა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი შვიდი )

კვლავ ღამის უცნაურ სიზმარზე ფიქრობდა. იმ უცნობ ადამიანზე რომელიც უკუნეთ სიბნელეში თეთრი, ნათელი წერტილივით მოჩანდა. შორიდან უყურებდა მამაკაცს, რომელსაც შარვლის ჯიბეებში ხელები ჩაეწყო და პირდაპირ სახეში უყურებდა თანანოს.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ექვსი )

ხშირად გაუგია ბებოსგან რომ ცხოვრება აფრებიანი ნავია, რომელსაც ძალიან ბევრი აფრენა აქვს. ამიტომ ის შეიძლება ნებისმიერ დროს ამოტრიალეს ძლიერი ქარბუქის დროს. რომელიც ნებისმიერ დროს შეიძლება თავს დაგატყდეს როდესაც არ ელი.. ვერ მოემზადები..

ჯაშუში

-რას ნიშნავს ვერ გადაარჩინეთ?-მთელს ხმაზე ყვიროდა -მაპატიეთ, ბევრი სისხლი დაკარგა სამწუხაროდ ოპერაციის მსვლელობის დროს გარდაიცვალა-თავი ჩახარა ექიმა და მშვიდათ დატოვა იქაურობა ის კი გაშტერებული ხელი მიებრჯინა კედელზე და ტიროდა -არა, არ მოკვდებოდა,

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ხუთი )

ხანდახან საერთოდ არ გჯერა იმის რასაც აკეთებ. მაგრამ, მაინც აკეთებ, რადგან რაღაც ან ვიღაც, ან საკუთარი თავი გავალდებულებს. ხანდახან საერთოდ არ გინდა იმ რაღაცის გაკეთება, რაც შენს ხასიათში არ ჯდება, მაგრამ პრინციპებს ეწინააღმდეგები.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი მეოთხე)

ფეხით მიუყვებოდა ნაწვიმარ ქუჩებს. არ აინტერესებდა რომ სველდებოდა. ხალხი ქოლგა გადაფარებულნი მირბოდნენ რომ არ დასველებულიყვნენ. თან მას შეხედავდნენ ამზერით და გზას გააგძელებდნენ.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი მესამე )

მოლურჯო, მოშავო ცაზე როდესაც გამოჩნდება ყვითელი ციური სხეული, ის თითქოს შენამდე მოდის და სულში აწვდენს მის გრძელ ხელებს. მანამ არ განებებს თავს და აფათურებს ხელებს, სანამ არ დანებდები და ყველაფერს გაუნდობ.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი მეორე )

გარეთ გამოვიდა და ტაქს უცდიდა. საშინლად გაწვიმდა, თითქოს ისიც იზიარებდა მის ტკივილს და მასთან ერთად ტიროდა. მანქანა გააჩერა და მისამართი უკარნახა. ვერ ისვენებდა და ცმუკავდა, გული ცუდს უგრძნობდა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი პირველი )

- გონს მოვიდე ?! - იმხელა ხმაზე დაიღრილა, პირდაპირი მნიშვნელობით სახლმა ზანზარი დაიწყო. - ასე უბრალოდ დაგვტოვა და წავიდა. არც კი გაგვხადა ღირსად, რომ რამე ეთქვა, ან აეხსნა ! - ხელები გააშვებინა. - ჩემი ცრემლების ღირსიც არ არის !