ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (14)

თავგზა მქონდა არეული, აღარ ვიცოდი ვისთვის დამეჯერებინა, ფაქტია ყველა ჩემს გამოყენებას ცდილობდა. ცნობისმოყვარეობა მკლავდა და ვგიჟდებოდი ისე მინდოდა უცობთან შეხვედრა, იქნებ და სიმართლე ეთქვა და ამ ყვე;აფრისთვის წერტილი დამესვა, პრინციპში არც არაფერს

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (13)

ძილი ვცადე მაგრამ ისეთი აფორიაქებული და აჟიტირებული ვიყავი ვერაფრით მოვხუჭე თვალი. წამოვდექი და ისევ ფანჯარასთან მივედი, ყველაფერი გავიხსენე რაც ჩემი მშობლების სიკვდილის დღიდან მოხდა დღემდე. ყველაფერს ერთმანეთშ ვერ ვუკავშირებ, დავიწყე ფიქრი სულ

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (12)

-ვაუ ამას არ ველოდი, რაც შემეძლო ირონიულად ვუთხარი და ჭიქას როგორც იქნა მოვკიდე ხელი -ჩემთან ერთად მოდიხარ, სმკაცრე იგრძნობოდა მის ხმაში და ჩემკენ წამოვიდა, ამასობაში ჭიქა მაგიდაზე დავახეთქე და მისი ერთ-ერთი ნამსხვრევი ავირე და მის მიმართულებით

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (11)

იოანეს დანახვაზე ყველა ემოცია ერთად მომაწვა, ყველაფერს ერთად ვგრძნობდი:ბრაზს, სასოწარკვეთილებას, იმედგაცრუებას, წყენას, ღალატს. ალექსანდრესგან თავი გავინთავისუფლე და იოსკენ გავემართე, იგი ჩემკენ წამოიწია, მივედი და ნერვიულობისგან დაჭიმული მუშტი

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (10)

ყურებში ისეთი ხმა ჩამესმოდა თითქოს განგაშის ზარები რეკდნენ, ჭყვიტინა სიგნალიზაციას ჰგავდა, ძილს თავს ვერ ვაღწევდი მეგონა რომ მესიზმრებოდა ანდაც ჩვეულებრივ 6 საათი იყო და ვარჯიშის გამო გვაღვიძებდნენ, მაგრამ არ ჰგავდა ეს იმ სიგნალს რითიც 6 საათს

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (9)

სააბაზანოში წყლის ქვეშ ვიდექი და დღევანდელზე ვფიქრობდი, ორი ადამიანი მოვკალი, მკვლელი ვარ და ჩემს ნამუსზე ორი ადამიანის სიცოცხლეა, მემგონი გავგიჟდი რადგან სულაც არ ვგრძნობ თავს დამნაშავედ, არც იმ სულელური არგუმენტით ვამართლებ ჩემს თავს რომ მათ ჩემი

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (8)

ძილშიც კი ვგრძნძობდი ალექსანდრეს თბილ სუნთქვას ჩემს კისერზე, მშვიდად სუნთქავდა, მეკი მის ყოველ შეხებაზე ტაო მაყრიდა და მბურძგლავდა, ასეთ უცნაურ იმპულსებს იწვევდა იგი ჩემში,

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (7)

გასახდელში მომხდარი ამბის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა, ამ ხნის განმავლობაში ალექსანდრე თვალითც არ მინახავს, სხვა ინსტრუქტორი მყავს, ალისამ მითხრა რომ დავალებაზეა წასული ანკარაში, მეც არაფერი მიკითხავს მეტი. მე ისევ დილის 6ზე ვდგებოდი, ვვარჯიშბდი, წყალს

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (6)

ალექსანდრეს გასვლის შემდეგ სწრაფად ჩავიცვი შავი ლასინისმაგვარი შარვალი, შავი მაიკა და ბათინკები, აქ ყველას ასე ეცვა, სულ შავები. სველი თმა უბრალოდ ავიკეცე და კარისკენ წავედი, სადაც ალექსი შემეჩეხა, გაბრაზებული აღრ ჩანდა მაგრამ ისევ ისეთი მკაცრი იყო

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (5)

თვალები რომ გავახილე თეთრ ოთახში ვიწექიდა უამრავი აპარატის წრიპინი მესმოდა, მივხვდი რომ პალატის მსგავს ადგილას ვიმყოფებოდი. სიმართლე გითხრათ არაფერი მაწუხებდა საერთოდ არაფერი მტკიოდა, მაწუხებდა საერთოდ არაფერი მტკიოდა, პირიქით თავს ისე ძლიერად და