მე,შენ და ცუდი ბიჭები (10)

-ველური თავი გაბია-ვყვირი და მისი უდიდებულესობაც მეფური ნაბიჯებით ჩვენსკენ მოაბიჯებს. ესე იგი შევიკრიბეთ მთელი სენატი,კეისარიღა გვაკლდა და ეგეც მოეთრა. -ეს კიდე გაბრაზებულია?-უბრუნდება გაღიმებულ ლიკას,ოჰ არა გახარებული ვიქნები. ისადა ცნობისთვის მეც

მივიწყებულთა კუნძული 10

ამ პატარა მიტოვებულ ქ­ოხში.ყველასგან და ყვე­ლაფრისგან შორს მასთან­ ერთად თავს იმაზე ბედ­ნირად ვგრნობდი ვიდრე ­ვიმსახურებდი. სხეულის­ თითოეულ ინჩზე მისი ტ­უჩების სითბოა შერჩენი­ლი.კიდევ უფრო სასიამო­ვნოა ბუხართან მოგიზგი­ზე ცეცხლის ალი როგორ ­ათბობს

შევსებული არსებობა 18,19,10,21,22

გული საშინლად უცემდა.. ფიქრის უნარი დაკარგა, მხოლოდ ის უნდოდა მალე მიეღწია კორპუსამდე და ნებისმიერი გემოს მქონე სიმართლისთვის თვალებში ჩაეხედა. რაც უფრო უახლოვდებოდა სახლს მით უფრო უჩქარდებოდა გული. სადარბაზოსთან ის საშინელი მანქანა დაინახა..

24.10.2016

თითქოს ადამიანებით გარშემორტყმული, მაგრამ სულ მარტო ანუ წვიმის მეგობარიშემოდგომაა. გარეთ ათასფერი ფოთლები მიმოფანტულან. ფანჯრის რაფაზე წვიმის წვეთები ცელქობენ, მიხმობენ სევდისკენ, უკვე ჩაიც ვეღარ მათბობს, ცივა... ძალიან ცივა. თითქოს თვალებშიც

შევსებული არსებობა 9,10,11,12

სალომე შეკრთა და უსიამოვნების მოლოდინში დაიძაბა.. ალექსანდრე მშვიდად მიუახლოვდა კახას და თვალი თვალში გაუყარა.. ხმა არ ამოუღია, იდგა ასე და არწივივით უმზერდა _ მერე ვილაპარაკოთ.. – გამოსცრა კახამ და ჩქარი ნაბიჯით დატოვა იქაურობა. სალომემ ამოისუნთქა.

ის (10)

-ნეით დაბადებისდღეს გილოცავ,-გაბიმ წიგნიდან ამოყო თავი და კისერზე ჩამომეკიდა მეც ჩემი მხრიდან წელზე მოვეხვიე და დავატრიალე -საიდან გაიგე რომ მოვედი?-ის ყოველთვის ხვდება რომ სახლში ვარ -არა ნეით ხომ იცი ეს საიდუმლოა,-ხელები გააქნია -გაბი დღეს ხომ

ალისია 10

სად შეიძლება რომ მეპატიჟებოდეს ავსული ნატალია? მისი მსგავსი ადამიანები ვიცი,კარგს არაფერს რომ არ ჩაიდენენ მაგრამ,ეს პრობლემა უნდა მოგვარდეს ერთხელ და სამუდამოდ. სადაც არ უნდა მივყავდე მე ვალდებული ვარ ! ვალდებული ვარ გავყვე და თავი არ დავიმცირო

ჯიშკარიანის წესები (თავი 10)

მძულდა, ხანდახან როგორ ძალიან მეზიზღებოდა, მაგრამ სიბრაზე გადამდიოდა და ღამე, ძილის წინ ისევ მიყვარდა, თან გაგიჟებით. მენატრებოდა ისე, რომ ხანდახან მეგონა, გული გამისკდება ამდენი ტირილისგანთქო. ისევ ალექსანდრეზე ვფიქრობდი, როდესაც ერთ ძალიან ლამაზ

ველური ორქიდეა (10 თავი)

_ რამდენს მალაპარაკებთ აქ თქვენ, მე! - წამოიყვირა უცებ უფროსმა არაბულმა მოთმინება გამოლეულმა, ხელი მომიქნია, გვერდზე გამწია, კიარა გამაგდო. აკოს მივეხაჯე. მერე ლიზის ხელი დაავლო და ძალით სცადა კარისკენ წაყვანა. ძმებმა ალყა შემოარტყეს მამას და დას.

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 10) +18

დილით მზის სხივმა გამაღვიძა, მესიამოვნა თითქოს სული გამითბა. უხმოდ ავდექი და პირდაპირ აივნისკენ დავიძარი, განსაკუთრებულად ლამაზი დღეა, ოქროსფერი ფოთლებით გადავსებული ქუჩები, წუხანდელი წვიმისგან ისევ შემორჩენილი აქვს არემარეს წვეთები რომლებიც მზის