ბანდიტი და მე (Part IX)

ჯიუტად შევიკარი შარვლის ღილი და ღრმად ამოვისუნთქე, იარაღი თავისუფლად ეტეოდა შარვლის შიგნით, ძალიან გავხდი და ეს მაწუხებდა. ჩემი საყვარელი ჯინსიც დიდი მაქვს, უკვე. დღეს ამ დამპალი საავადმყოფოს პაციენტობის ბოლო დღე იყო.

ბანდიტი და მე ( Part VIII)

ეს მოთხრობა გრძელდება სისის ხათრით, რა თქმა უნდა, მუზაც ვიპოვნე და იმედი მაქვს, ვინც ადრე კითხულობდა არ ჩამცხრილავთ. ღირსი კი ვიქნები. მომდევნო თავი ამდღეებში დაიდება და ბოლოს წინა თავი იქნება. :) გირჩევთ წინა თავები გადაიკითხოთ, რომ გაიხსენოთ რა

ბანდიტი და მე ( Part VII )

- რამე კარგი მიზეზი მითხარი, რატომ ამაყენე და შუბლზე ხვრელს გადაურჩები. ბიჭი გაგიჟებული მიყურებდა, ცალი ხელით წვერს იფხანდა და მეორე ხელით გაღებულ კარებს მიეყრდნო. ამათვალიერ-ჩამათვალიერა და ის იყო, რომ კინაღამ ვესროლე, მისმა საუბარმა გამაჩერა.

ბანდიტი და მე ( Part VI )

მანქანა შუქნიშნამდე ზანტად მივიყვანე, ჰაერი ძალიან მძიმედ ტრიალებდა, ზაფხულის ცხელი ჰაერი სიოდ ქროდა. ნელ-ნელა მივაჭირე ტორმუზს, ეტაპობრივად,პირდაპირ ხაზთან გავჩერდი და გვერდით მდგარი მუქი ლურჯი მანქანა დავინახე, შიგნით 40 წლამდე კაცი იჯდა,

ბანდიტი და მე ( Part V )

- გაბრო, მისმინე რა... ისა სალაპარაკო მაქ, ტატოსთან მოდი, მარტო ვიქნები, დაგელაპარაკები... - ენის ტლიკინი არასდროს გახასიათებდა, ეგრე გაგზარდე? ეგ გასწავლე მე შენ? როდიდან გახდი კრისა, თაგვი, რომელმაც ვერ გადახარშა, მიტოვება, შენ რახან არ გაგიმართლა

ბანდიტი და მე ( Part IV)

- ესეთი ლამაზი როგორ შეიძლება მძინარე იყოს ადამიანი? ჩუმად ჩაილაპარაკე, მე მის წინ , იგივე ფორმაში, როგორც თვითონ იყო, ჩამუხლული დავჯექი. სახეზე ხელი გადავუსვი, ოდნავ უკან დაიხია, მერე თვითონვე დამადო წვერიანი ლოყა ხელზე და თვალები მინაბა, იმ

ბანდიტი და მე ( Part III)

სახლში მისულს გეგა ოთახში დამხვდა, ცარიელ კოლოფს ხელში ატრიალებდა, სადაც კატოს ნომერი ეწერა, მე კი მეგონა რომ უკვე გადაგდებული მქონდა იგი. ძალიან დავინტერესდი, რატომ იყო გეგა ასე სევდიანი, რამდენჯერაც ამ გოგონაზე ჩამოვარდებოდა ლაპარაკი. ახლოს მივედი

ბანდიტი და მე ( Part II)

მანქანა სწრაფად გავაქანე უბნიდან რაც შეიძლება შორს, სულელი ბიჭი, დებილი, უჭკუო. როგორ ვერ ხვდება, რომ ეს გოგო იყენებს მას, რაში დასჭირდება მისნაირი ტიპი პრინცესას? მისი ძმას ხომ ასეთია? ყველა ეგეთია. გამონაკლისები არ არსებობენ, წრფელი სიყვარულის ვინ

ბანდიტი და მე ( Part I)

თავის თავში ისე დარწმუნებული იყო,არც კი უკითხავს, მჭირდებოდა თუ არა მისი მიყვანა სახლამდე. არა როგორ არ მინდოდა სახლში დაბრუნება, მივხვდი, ჩემი პატარა აფეთქებებთან შედარებით სახლიდან გამოქცევა ღამე სულ სხვა სახის სიგიჟე იყო, მაგრამ უცხო სიმპათიურ

ორმაგი თამაში.. Part II (The End)

გონებაში, ყველა იმ შესაძლო მარშუტს ვხაზავდი რომელიც შესაძლოა დღეს ერეკლესთან ერთად, გამევლო ბოლოს კი ტვინმა პროტესტი გამოთქვა დამასვენო იქნებ ორი წუთითო და მეც მოვეშვი ტვინის ჭ....ტას. რაც მოსახდენია მაინც მოხდება ! მეთქი გავიფიქრე და მანქანაში