Silence / დუმილი?

არ ვიცი,ეს გამოღვიძებაა, თუ პირიქით ღრმა ძილში შესვლა,უბრალოდ ყველაფერმა აზრი დაკარგა,რაც მე მეხება.. და მე მსურს დაავტოვე ეს უემოციიიო ცხოვრება

the sound of silence (სრულად)

-ანი-უხმოდ წარმოთქვა ჩემი სახელი და შევატყვე როგორ დაეძაბა კისერი. გზაჯვარედინი გვყოფდა,მაგრამ,ყურთან ახლოს ვგრძნობდი მის ხმას.. არ მინდოდა და არც შემეძლო ობლად წამოსული ცრემლი მომეშრო,იმდენად გამაქვავა მისმა ნახვამ..

Silence

სადღაც გზა აუცილებლად უნდა იყოს, გზა, რომელიც შორს წაგიყვანს და გამოგზაურებს. მაგრამ სადაა ეს გზა?! ჩემი გზა შორსა.. წარმოიდგინეთ დგახართ დიდ, უზარმაზარ კლდესთან და სადაცაა გაფრინდებით... ხუჭავთ თვალებს და აი, თქვენ უკვე მიფრინავთ და ეშვებით ფიქრის

sounds of silence (დასასრული)

ასე გადიოდა დღეები.... ამ ოთხ კედელში გამომწყვდეული ვიჭ....ტდი ტვინს იმაზე თუ რა იყო სიმართლე და რა შეთხზული ამბავი.... ნოემბრის 10 რიცხვი იყო.... ჩემთან გამომძიებელი მოვიდა.... -ანაბეჭდის პასუხები ჩამოვიდა.... შენ უდანაშაულო ხარ ყველა მტკიცებულება

sounds of silence (5)

-ბევრი დრო არმაქვს ასე რომ გეტყვი.... იცი? მე ერთი პატარა საიდუმლო მაქვს... პაწაწინა და ცუდი საიდუმლო... რომელსაც ვერასოდეს გაიგებ... იმიტომ რომ.... აქ ჩალპები... და მე აუცილებლად ვიძიებ შურს... ყველა ის ვინც გიყვარს.... ზურგს შეგაქცევს... შენ შეცდი

sounds of silence (4)

დილით რომ გავიღვიძე ოფლში ვცურავდი... ეს ყველაზე საშინელი კოშმარი იყო... მე არ მჯეროდა იმის რომ ლიკამ თავი მოიკლა... არარეალურად მიმაჩნდა... ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა... მარიამი რეკავდა... -გისმენ... -რაღაც მოხდა... თამარი დეიდა ამბობს რომ ლიკას

sounds of silence (3)

-რა ვერ გაიგე? ხარ! და მე შენზე უარესი რომ შენს ანკესზე წამოვეგე... იცი იმ ორსულ ბავშვს მთელი მისი არსებით ვუყვარდი... ახლა ვხვდები რომ ვერ დავაფასე.... რომ მეც მიყვარდა.... და ახა ამ ლაპარაკით რამეს შევცვლი? ის უკვე მკვდარია....

The Sound Of Silence - 2

- გოგონამ თბილად გაუღიმა და დაიცადა სანამ კიდევ რამის თქმა დააპირებდა ბიჭი, თუმცა იმდენა დააყოვნა რომ მობეზრდა და წასვლა გადაწყვიტა, მოულოდნელად საუბარი წამოიწყო დაბნეულმა ლუკამ. - აქ არასდროს შემხვედრიხარ... - სტუმრად ვარ. კიდევ ნაზი ღიმილით

The Sound Of Silence - 1

საკუთარ თავთან გაწვალებული დიალოგი ლუკასთვის უკვე ნაცნობი სიტუაცია იყო. როგორც ყოველთვის ახლაც ასევე მოიქცა, შპრიცი აიღო, რომელშიც ჯადოსნური სითხე ეგულებოდა, დააკვირდა და ნერწყვი ხმაურით გადაუშვა გამომშრალ ყელში. - რა გსურს ლუკა?

sounds of silence (2)

დემეტრეს თვალებში ოდნავი სინანული შეიმჩნეოდა... აცრემლებული მიუახლოვდა თინას და მუხლებზე დაეცა...-მე... არვიცი რატომ გავაკეთე ეს.... არვიცი.... -მაგრამ ხომ გააკეთე? ხომ გააკეთე არა?! თინას ხმა აუკანკალდა და თვალებიდან ზიზღი გადმოანთხია... არ მინდა