გარდასახვა (VIII თავი)

უკან არ იხედებოდა, თითქოს იქიდან წარსული მოსდევდა გამგელებული და ერთი სული ჰქონდა, თუ როდის ჩაავლებდა თავის ბასრ კბილებს გოგონას და მისი სულის მტკივნეულად ჯიჯგვნას შეუდგებოდა. სახეზე სრული სიმშვიდე და უდარდელობა აღბეჭვდოდა. თითქოს არაფერი არ

ცოდვილი მამაკაცი ( VIII)

-კარგი , როგორც გინდა . ნუ დაგვივიწყებ თანამშრობლემს , ჩამოდი ხოლმე . სულ ნუ გადაიკარგებით პარიზში . იცოდე ,ცოლს მიაქციე მეტი ყუადღება . დიდი ქალაქია და ათასი ხათაბალა გადაგხდებათ . მაგრამ შენ ისეთი ბიჭი ხარ, რომ ყველაფერს გაუმკლავდები .შემოდი

შთაგონების წყარო (VIII ნაწილი - დასასრული)

- ეს ნივთი... არის სრული სიტყვის მნიშვნელობით ჩემი, - როდესაც ხვდება რა სისულელე თქვა თავს ღუნავს და აწითლებულ ლოყებს ფარავს, - ჩემს გარდა არავის გადაუფურცლავს ეს წიგნი და არავის წაუკითხავს ის, რაც შიგნით წერია, ამით დიდად არც არავინ დაინტერესენულა.

შეგეჩვიე VIII

გრძნობები ერთმანეთში ამერია, თან მიხაროდა თან გული მეკუმშებოდა. ერთის მხრივ ლამის მეცხრე ცას მივწვდი სიხარულით რომ სავარადოთ ეს ყველაპერი დადგმული იყო და ვიღაცა ჩვენს დაშორებას განზრახ ცდილობდა. მეორეს მხრივ თებეას ვდარდობდი, ნეტა როგორ არის, სად

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (VIII თავი)

-არაფერს იტყვი? - მამაკაცის კითხვამ გამოაფხიზლა. მის თვალებში არსებულმა რაღაც უცხომ, იდუმალმა, მტივნეულმა და მომნუსხველმა კი საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებაში დახმარება გაუწია. -თანახმა ვარ.. გამდმოვალ შენთან საცხოვრებლად.

სიყვარული გიჟების წესებით VIII

მიყვარდა, დიახ მე უკვე ყველაზე და ყველაფერზე მეტად შემყვარებოდა. მიყვარდა მისი მაცდური გამოხედვა. მიყვარდა მისი სახე. მიყვარდა მისი სახელიც კი.მაგრამ ეს არ იყო სწორი, მე არ უნდა შევყვარებოდი, მე მას გულს ვატკენდი მე ძალიან ცუდი ვიყავი, მე მისთვის

ნინი and დამიანე (VIII ნაწილი)

შეხებაზე. მისი შეხება რაღაც არა ამქვეყნიურია. ნაზი, თბილი და სიყვარულით სავსე შეხება იცის. აქამდე არავის გამო არ გავპარულვარ სახლიდან და არც ავთოსთვის დამიმალავს რამე, მაგრამ მასთან არ შემიძლია ამ ყველაფრის მოთოკვა და მოთმენა, ვერ ვეწინააღმდეგები

ნინი and დამიანე (VIII ნაწილი)

მუსიკას ხმა ავუწიე და ასე ხმაურიანად მივედით სახლამდე. დავემშვიდობე, მანქანიდან გადმოსვლას, რომ ვაპირებდი ხელი დამიჭირა და მისკენ მიმაბრუნა. -რა ხდება?_გაკვირვებულმა ვკითხე. -არ მინდა შენი გაშვება.

ტყე +16 VIII

მღელვარე. -სარა-კარავში თავს თვით მთავარი გმირი ყოფს თავს.შეშინებული ვხტები ფეხზე -შემაშინე,მოდი-ძვრება და ისიც ჩემ წინ დგება

შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი VIII)

-იცი?! ის ყოველ ღამით მოდის ჩემთან, თეთრი ზაფხულის ფანა კაბით, ჩვეული გაბუტული კონიაკისფერი წითელი ტუჩებით ღრმა მწვანე თვალებით და თავის ნაზ, ნატიფ თლილ თითებს თმაში მიცურებს, ნაზი ტალღასავით მელამუნება და მეჩურჩულება,