ამ ღამემ

ღამე, როცა მარტოა მთვარეც სადაც ვარსკვლავებიც აღარ ჩანს როცა ვერ იყოფს გრძნობას გონება გული კი თავისას  არ თმობს მოგონებად. როცა ჩუმი სიმღერა უფრო ღრმად აღწევს

შარშან ამ დროს (მარტის თოვლი)

შარშან ამ დროს ქარი არ ქროდა მომღიმარი ვუცქერდი ჩაში ვარსკვლავს მაგრამ დღეს დიახ დღეს გათოვდა და მეც გავყევი წარსულში გულის ფანცქალს

ამ ქვეყანაზე

ყველაფერი ინგრევა ამ ქვეყანაზე ყველაფერი დრო და დრო იწყებს გრევას მე კი ვდგავარ მაღალ სცენაზე და მინდა ვუსნენდე ტოტების რხევას

ამ ქალაქში

ამ ქალაქში სიძულვილი ფასობს,დამიჯერეთ არ ვუმატებ ასოს,სიყვარული აღარ არის წრფელი,ყველაფერმა შეიცვალა ფერი,მონატრებას ჩაგითვლიან ბოდვად,აქ არავინ არ გაურბის ცოდვას,არ იციან მეგობრობის ფასი,ერთგულებას დაუკარგავს აზრი.

რა დავარქვათ ამ სიყვარულს?(1)

-გაგიჟდი  მარია.. იქ რაგინდა?!-შეიცხადა გოგომ -შენ გგონია,შენს ქორწილს ჩავაშლევინებ  იმ ხალხლს  რა უფლებით ითხოვს ფულს..  წავალ და დაველაპარები.და ამ ფულსაც მივუტან

"ამ ქვეყნაად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ"

სანდრო, ალექსანდრე მახარაძე ჩემზე ორი თავით მაღალი, შავგვრემანი, ჩასმული ტანის პატრონი იყო, მარჯვენა მკლავზე ტატუთი. (ნუ გიკვირთ, საკმარისზე მეტ დრო მქონდა იმისთვის, რომ მასზე რაღაცები გამერკვია. თანაც ეს ჩემი სფეროა, მე ხომ ჟურნალისტი ვარ),

მე შენ გიძღვნი ამ ლექს

მე შენ გიძღვნი დღეს ამ ლექს, რადგან შემაჩვიე შენი თავი.. საყვარელი ხარ ნამეტანი????????, მაგრამ რა ვქნა ჩემნაირი გაქვს თვალი???????? ...

მინდა ამ ახალ წელს...

სულში და არასდროს არ გავრიყო, ისევ შემიყვარდეს შებინდება. ყველა ჩემიანმა მაპატიოს, მათი უმიზეზოდ შეზიზღება.

ამ ცხოვრების დედაც!

რა ვუთხრა ისეთ დედ-მამა მშობლებს, რომლებიც გვანან ნეხვიან გოდრებს, მე არ ვუყურებ ხალხს სახეზე ზედაც, მე ამ ცხოვრების მამაც და დედაც. შენ არ მიყურებ სახეზე ზედაც, მე ამ ცხოვრების მამაც და დედაც.

ამ წუთას დილა რომ იყოს

მცდელობა, შეიცვალო, გამოხატო, იგრძნო, აგრძნობინო. მუდმივი ტრიალი წრის გარშემო დასახული ფინიშის ხაზის გადაკვეთის გარეშე. >>ეს უაზრო სიტყვათა გროვა უაზრო ემოციებით გამოწვეული უაზრო ბრაზის შედეგია, თუმცა ესეც ემოციაა, მახინჯი, უნაყოფო, მაგრამ