ანუკი(20)

-ძალიან წელავ. ესე იგი ისევ გიყვარს. მე იცი ვინ მიყვარს? -თათა. გავიგე და არც მაინტერესებს. -მართლა ეგრე გგონია? ამდენი წელია მიცნობ და ბოლომდე მაინც...

ანუკი(19)

უნივერსიტეტში რო ვიყავით, საერთო მეგობრები გვყავდა და ხშირად ვხვდებოდით ერთმანეთს... სანდრომ... მაშინ მითხრა რო არ უყვარდი ისე როგორც შეყვარებული, უბრალოდ შეეცოდე მაშინ და ... -შევეცოდე?!

ანუკი(18)

-კარგი ანუკი, მაპატიე. მაპატიე ყველაფრისთვის, არ მეგონა თუ ესე გტკენდი გულს, იმ ბავშვის გამოც მაპატიე, მერე დღევანდელისთვის, საღამო რომ ჩაგიშალე. და საერთოდ ყველაფრისთვის რაც დაგიშავე ამ 5 თვის განმალობაში, აქედან არაფერს არ იმსახურებდი.

ანუკი(17)

-დღეს მამაჩემის კომპანია წვეულებას აწყობს, ყოველ წელს დავდიოდი. ყოველთვის მე და სანდრო მივდიოდით ერთად, ერთადერთხელ წავედი საბასთან ერთად. სანდრო თავის შეყვარებულთან ერთად მიდის, არ ვიცი შეილება ლიზისთან ერთად მიდიოდი შენც... მაგრამ მარტო წასვლა არ

ანუკი(16)

-ეხლავე დედა. გავიქცევი და გავყვები. თუ გინდა რომ მეორეჯერ ვენები არ გადავიხსნა ეს აღვირახსნილი ცხოველი ზოოპარკში დააბრუნეთ.ჩემი მეგობრები აქ იმდენი ხანი იქნებიან რამდენიც მე მინდა-ანუკი ისევ გავიდა მისაღებში-დედაჩემი ყველას ვახშამზე გპატიჟებთ.

ანუკი(15)

-დამშვიდდი-ხელი მოკიდა, მის უკან დააყენა, მაკრატელი გამოართვა და სამზარეულოში გავიდა-ნუკი-გაკვირვებულმა შეხედა, რადგან იქ არავინ იყო-რაღაც მოგესმა-უკვე ანერვიულებული უყურებდა-მოგეჩვენა, არავინ არ არის.

ანუკი(14)

-რატო დაშორდი ლიზის? -შენთვის ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა არ აქვს..

ანუკი(13)

-ექიმებს ვეტყვი და ჩემ მოსვლამდე აქედან ვერავინ გაგიყვანს-ალექსანდრე ოთახიდან გავიდა. ანუკის თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა.

ანუკი(12)

-არა, რა მიყვარს. საყვარელი ბავშვია, უბრალოდ, გუშინ არ ვიცი რა. მთვრალი ვიყავი და პროსტა დამაინტერესა. -გაინტერესებდა? და ეს რო ანუკის გრძნობებზე თამაშია არა?!

ანუკი(11)

-არა... მეზიზღები. შენ წამართვი ყველაფერი. თავისუფლება... სანდრო... მეგობრები... შენ გამო ოჯახს არ ველაპარაკები. რა საჭიროა ეს თვალთმაქცობა? ყოველ დღე მიდიხარ ლიზისთან...