არ ხარ.. ვეღარ გიხსენებ...

შენზე ლოცვა მინდოდა წუხელ.. ღმერთი მიხსენეს.. სისხლით მორწყულ ქვევრებში, თალხისფერი ლუსკუმით, წევს პატარას ცხედარი.. ამ ქვეყნისგან ისვენებს, ტყეში.. მწვანე კედარი, შემხვდი.. ვერ გაგიხსენე..

არ გაჩვეულებრივდე რა..

ზუსტად ვიცი, თითქმის დარწმუნებული ვარ რომ ზამთარში შემიყვარდი, ზამთრის ნაცრისფერ და საშინლად ცივ დღეებს სიცილში, რომ ვატარებდით, არასდროს მიფიქრია, რომ შეიძლება ზამთარში ვინმე შემყვარებოდა, ერთ ცივ და თოვლიან დილას გავიღვიძე და მივხვდი, რომ

მენდე! გულს არ გატკენ.... (სრულად)

- მაოოო, მაო რა გჭირს თვალი გაახილე მაოოო, გთხოვ ნუ მაშინებ . (ამის გაგონებაზე ინსტიქტურად გავაღე კარი და ჩაბნელებული კოლიდორი გავანათე. მაო კარს მოყუდებული მჯდარა ძირს და როგორც კი კარი გავაღე უკან გადმოვარდა, რასაც ჩემი ყვირილი მოყვა,

თუკი ერთგულება არ არსებობს

თუკი ერთგულება არ არსებობს, ერთად ნუ ვიქნებით მეტ ხანს, შენი მოლოდინის ჯვარზე გამაკარი, და მას ერთგულება ერქვას.

ერკე მიდასი!!!! - არ შემიძლია!!!

არ შემიძლია ვიცხოვრო ისე, როგორც ცხოვრობენ, ნორმალურობა სისხლში უჯდებათ, სიგიჟეს გმობენ სიყვარულს სიტყვით ხოტბას ასხამენ, ქმედებით კლავენ არ შემიძლია ვიცხოვრო ისე, როგორც ცხოვრობენ.

კვლავაც არ დავრჩები ალბათ მოგებულად

"წასვლა გამიგია, მაგრამ - პოეტურად! არის მიტოვებაც, მაგრამ - გალანტური!" კვლავაც არ დავრჩები ალბათ მოგებულად, შენ კი კვლავ იქნები, ალბათ დამა გული. საცოდავი გული კვლავ შეშლილი არის, ძლიერ უყვარხარ და ბოლო ხმაზე ბღავის. მისი მძიმე სევდა ამ

სიყვარული არ ამბობს

დავიწყების საღამო დახუნძლული ზვირთების მცდელობაა ამაო: -დავიწყებამ მაამოს სიყვარულის მალამო ისევ ისე მიშველის როგორც მაშინ მეამა: -განშორების საღამოს არ მოხვედი, არ ამბობ როგორ მოხდა ჩვენ შორის

სამი მიზეზი (10 თავი)

-უნდა ვილაპარაკოთ არა?_ღრმად ამოიოხრა განომ. -რა თქმა უნდა, დაჯექით, იმედია აზრზე მალე მოვალ_სახეზე ხელები ჩამოისვა კაცმა -ყოველდღე ხომ არ ხვდები მკვდრად შერაცხულ შვილებს. -მამა წყალი ხომ არ გინდა? სახეზე ფერი არ გადევს._მის წინ ჩაიმუხლა რატიმ

უ'საზღვროდ / 30 /

საქართველოში აღარც მახსოვს ბოლოს რომელი ზაფხული გავატარე ... დარწმუნებული ვარ კარგად გავერთობი. გიჟუნია ნუციკო კი წავიდა გაურკვეველი მიმართულებით , მაგრამ მაინც _გაურკვეველით რატომ მშობლებთან არ წავიდა? _ისე უცებ მიეფარა თვალს მე არ ვიცი

თქვენი ყალბი ღიმილით დავიღალე

თქვენი ყალბი ღიმილით დავიღალე,არარეალრი ხალხის მორევში დავიკარგე,ვერსად ვერ ვნახე ადგილი ვერ დავიმალე,ამ უმსგავსობის ყურებით მე დავიღალე. ჭუჭყიან ხელებს სხვან რომ აწმინდავთ,მერე ბედს ერჩით