მე არ დამისრულებია...(VIII თავი)

გაშტერებული ვუყურებდი კართან მდგარ გაბრიელს, რომელსაც თაიგული ეჭირა ხელში. თავზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და დაბნეული თვალებით შემომცქეროდა. -აქ რას აკეთებ?_ვკითხე გონს მოსულმა და მზერა გავუსწორე. -უბრალოდ მოვედი._დაბნეულმა მითხრა. -და რატომ? -ისე

სამი ფიფქი ანუ ისტორია რომელსაც სახელი არ აქვს (ნაწილი პირველი)

მაშინ დაიწყო დასასრულის დასაწყისი... ჭორი გაგორდა არაბული ქურდიაო არაბული მკვლელიაო არაბულმა დევდარიანებს ყველაზე ძვირფასი, მაგდა მოპარაო... დიდხანს ლაპარაკობდნენ თუ რას იზამდა არჩილ დევდარიანი, თუმცა არაფერი გაუკეთებია შვილის დასაბრუნებლად...

ო, როგორ არ მჯერა..

მორჩა.. დასრულდა.. რაც არ აღსრულდა, ამაოდ მოთქვამს მშობელი ჩემი, სამყაროვ ძველო, აწ გარდასულ და, გამონაქანდაკ ცოდვად მოკვდები!

შენი არ შემდგარი სუიციდი

ალბათ მეასედ, ამ ჯურღმულად ქცეულ ღამესაც მე სანიმუშოდ უშენობა ამომახველებს, ვეღარ ჰყოფნია გრძობას ულევს შენგან გაჩენილს არც სიმეტრია ,არც სიგლუვე გამოსაზრდელად.

მან არ იცის თავისი ფასი

როდესაც ღმერთი ქმნიდა ქალს,გვიანობამდე მუშაობდა.შევიდა ანგელოზი მასთან და ჰკითხა:"რატომ ხარჯავ ასე ბევრ დროს ამაზე?" ღმერთმა უპასუხა:"შეხედე ყველა იმის სპეციფიკას,რაც უნდა დავიცვა: უნდა ჰქონდეს 200-ზე მეტი მამაოძრავებელ ნაწილი და ამავდროულად

მე არ დამისრულებია...(VII თავი)

-აუ რამხელა ხარ._მასთან ჯაჯგურით დაღლილმა ვთქვი და მაგიდის კიდეზე ჩამოვჯექი. -ახოვანი, სიმპათიური, ლამაზი ღიმილით და შეუდარებელი სხეულით. -მექალთანეობა დაამატე და ეგ ხარ. მხოლოდ ეგ თვისება მაკარგინებს შენზე კარგ შეხედულებას.

უნდა იყოს და არ არის.

მე ვფიქრობ შენზე. როგორ გძინავს, ახელ თვალებს და მერე... მე ვფიქრობ შენს სიტყვებზე და თითქოს... მე ვფიქრობ შენს თვალებზე და

მე არ დამისრულებია...(VI თავი)

სადგომზე დავაყენე თუ არა მანქანა ლექსო და გაბრიელიც მოვიდნენ. ერთი მხრიდან გაბრიელის მანქანა, მეორე მხრიდან ლექსოს მანქანა. სიცილით გადმოვედი მანქანიდან. ვაჟბატონი მძღოლმა მოიყვანა, როგორ არ მომწონს ასეთი ხალხი, იყავი ლექსოსნაირი რა მოგივა?!

მე არ დამისრულებია...(V თავი)

სამსახურში, რომ მივედი გაბრიელი არ იყო ჯერ. ყველა საქმე მოვაგვარე დიზაინერსაც შევუთანხმდი. ჩემ კაბინეტში ვიჯექი, ოთახში ერთ-ერთი თანამშრომელი, რომ შემოვიდა. ხელში კი თაიგული და ტკბილეულით სავსე კალათი ეჭირა. ფეხზე წამოვდექი და გაკვირვებულმა ვკითხე:

მე არ დამისრულებია...(IV თავი)

ბოლოს მაინც ჰორმონებმა სძლია და დილით უცხო ნომერში გაეღვიძა, უცხო გოგოსთან ერთად, რომელიც ისე ეტმასნებოდა შიშველ სხეულზე როგორც მახრჩობელა გველი მსხვერპლს. როგორც იქნა მოიშორა, ტანსაცმელი სწრაფად ჩაიცვა და ნომრიდან გავიდა. კარი მიხურა თუ არა,