შენი არ შემდგარი სუიციდი

ალბათ მეასედ, ამ ჯურღმულად ქცეულ ღამესაც მე სანიმუშოდ უშენობა ამომახველებს, ვეღარ ჰყოფნია გრძობას ულევს შენგან გაჩენილს არც სიმეტრია ,არც სიგლუვე გამოსაზრდელად.

მან არ იცის თავისი ფასი

როდესაც ღმერთი ქმნიდა ქალს,გვიანობამდე მუშაობდა.შევიდა ანგელოზი მასთან და ჰკითხა:"რატომ ხარჯავ ასე ბევრ დროს ამაზე?" ღმერთმა უპასუხა:"შეხედე ყველა იმის სპეციფიკას,რაც უნდა დავიცვა: უნდა ჰქონდეს 200-ზე მეტი მამაოძრავებელ ნაწილი და ამავდროულად

მე არ დამისრულებია...(VII თავი)

-აუ რამხელა ხარ._მასთან ჯაჯგურით დაღლილმა ვთქვი და მაგიდის კიდეზე ჩამოვჯექი. -ახოვანი, სიმპათიური, ლამაზი ღიმილით და შეუდარებელი სხეულით. -მექალთანეობა დაამატე და ეგ ხარ. მხოლოდ ეგ თვისება მაკარგინებს შენზე კარგ შეხედულებას.

უნდა იყოს და არ არის.

მე ვფიქრობ შენზე. როგორ გძინავს, ახელ თვალებს და მერე... მე ვფიქრობ შენს სიტყვებზე და თითქოს... მე ვფიქრობ შენს თვალებზე და

მე არ დამისრულებია...(VI თავი)

სადგომზე დავაყენე თუ არა მანქანა ლექსო და გაბრიელიც მოვიდნენ. ერთი მხრიდან გაბრიელის მანქანა, მეორე მხრიდან ლექსოს მანქანა. სიცილით გადმოვედი მანქანიდან. ვაჟბატონი მძღოლმა მოიყვანა, როგორ არ მომწონს ასეთი ხალხი, იყავი ლექსოსნაირი რა მოგივა?!

მე არ დამისრულებია...(V თავი)

სამსახურში, რომ მივედი გაბრიელი არ იყო ჯერ. ყველა საქმე მოვაგვარე დიზაინერსაც შევუთანხმდი. ჩემ კაბინეტში ვიჯექი, ოთახში ერთ-ერთი თანამშრომელი, რომ შემოვიდა. ხელში კი თაიგული და ტკბილეულით სავსე კალათი ეჭირა. ფეხზე წამოვდექი და გაკვირვებულმა ვკითხე:

მე არ დამისრულებია...(IV თავი)

ბოლოს მაინც ჰორმონებმა სძლია და დილით უცხო ნომერში გაეღვიძა, უცხო გოგოსთან ერთად, რომელიც ისე ეტმასნებოდა შიშველ სხეულზე როგორც მახრჩობელა გველი მსხვერპლს. როგორც იქნა მოიშორა, ტანსაცმელი სწრაფად ჩაიცვა და ნომრიდან გავიდა. კარი მიხურა თუ არა,

მე არ დამისრულებია...(III თავი)

სანამ ეთერი მოვიდოდა მხარზე უხეში შეხება ვიგრძენი. მე ვინმე ნაცნობი მეგონა მაგრამ ხელში წუხანდელი „ლამასო“ შემრჩა. ფეხზე წამომაგდო და ისეთი სახით მიყურებდა რაღაც ცუდი მოხდებოდა ვგრძნობდი. გაბრიელის ხმის გაგონება ასე ჯერ არ გამხარებია.

მე არ დამისრულებია..(II თავი)

-რის მიღწევას ცდილობ?_მშვიდი ტონით ვუთხარი და ისევ მის თვალებს დავუბრუნდი. თითქოს გამოფხიზლდაო, ხელები უცებ მომაშორა და გვერდით გადგა. სულ სხვანაირად მიყურებდა, აი ისე თითქოს პირველად შეეხო ადამიანს და არ იცოდა ეს გრძნობა როგორ აეხსნა.

მე არ დამისრულებია... (I თავი)

როგორ მიყვარს გაზაფხული, მაგრამ დილით ადგომა მაინც მესიკვდილება და რა ვქნა. სამსახური ვის არ გააღვიძებს, ახლაც ზარმა 8-ზე დარეკა, ბუზღუნით გავთიშე და საწოლიდან წამოვდექი. ნიას ოთახში შევიხედე, ჯერ კიდევ ეძინა ჩემ პატარა გოგოს. ამიტომ, ჯერ