ერთმანეთისთვის (თავი 6) {უშენოდ არ ვარ}

ისხდნენ ჩუმად-ქეთა ეტლში, რატი მის ფეხებთან და არაფრის თქმა არ უნდოდათ. უნდოდათ, კი, ძალიან ბევრი რამის თქმა სურდათ, მაგრამ იმ წამს-არა, იმ წამს თვითონ დუმილი ამბობდა ყველაფერს. -რატომ ჩამოხვედი?-ოთახში გასროლასავით გაისმა ქეთას ხმა. რატი არ ელოდა,

რაც არ უნდა მოხდეს 2 თავი

ვახშმამდე 3 საათამდე დრო კიდევ იყო დარჩენილი. ნომერში უსაქმოდ ჯდომას კი ტერასაზე გასვლა ვამჯობინე, გემრიელად მოვკალათდი და მიმტანს ჭიქა ყავა მოვატანინე. ფიქრებიდან სმს-ის ხმამ გამომიყვანა, რათქმაუნდა გიგა იყო -„მოუთმენლად ველოდები საღამოს“. საღამოს

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 5 თავი

ახლა კარგად მომისმინე ძიძა.შენ სამსახური გჭირდება და მე ბავშვის ძიძა,ამიტომ კეთილი ინებე და სახლის საქმეებსაც მიხედე. ---მართალი ხარ,მე სამსახური მჭირდება და შენ მოსამსახურე,მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს,რომ შენს ბრძანებებზე ვიარო და შენი გამოხტომები

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი 12)

-მიყვარხარ... -ეს სიტყვა დიდი ხანია არ მითქვავს, საერთოდ აღარაფრის მთქმელი გახდა, უფერული და უემოციო, ჩემში არანაირ გრძნობას არ წარმოშობდა, მაგრამ როდესაც ლუკას ჩემდა უნებურად ვუთხარი გულში ისეთმა თბილმა სხივმა ჩამიქროლა, და ისე მესიამოვნა იმედი

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 5 თავი

-მე არავის არ ველოდები,სტუმარი თქვენთან არის მოსული.კარებზე კი ზარის ხმა არ წყდება,გელა გაბრაზებული სახით წამოდგა და კარები გააღო,გააღო და იქვე გაშეშდა. ---ღმერთო მგონი მოჩვენებები დამეწყო.დაიძახა ხმამაღლა და მის ხმაზე ყველა წამოდგა ფეხზე.როგორც

რაც არ უნდა მოხდეს

ზარმა დარეკა, განძრევის თავი არ მქონდა მაგრამ რეკდა და რეკდა. ბოლოს საკუთარ თავს ვძლიე და გავაღე. კართან ჩემი ოთახის მეზობელი იდგა და ცდილობდა ჩემს უკან რამე დაენახა. -ყველაფერი რიგზეა? ხმაური შემომესმა და .....! -მკითხა ბოლოს და

მეორედ არ იბადებიან (თავი 3)

-ანანო, ასეთი.... ასეთი სექსუალური. იცი, როოგრ... -გაჩუმდი...მთვრალი ხარ.. ადექი, „ტაქსის“ გავაჩერებ... -იქნებ შენც წამოხვიდე, დიდი საწოლი მაქვს.. -ფხიზელი რომ იყო საკადრის პასუხს მიიღებდი-მკაცრად წარმოთქვა, ფეხზე წამოდგა და ბიჭს მზერით ანიშნა,

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 4 თავი

---ნანააა ვიცი რომ არ გძინავს და შენზე ფიქრმა არც მე არ დამაძინა.მთელი ღამე შენზე ვფიქრობ.ნანამ საწოლზე წამოჯდა და დათოს მიაჩერდა. ---რა მოხდა,რა არ გასვენებს.მართლა არაფერი არ მომიპარავს გეფიცები,ნუ გეშინია. ---არა, მაგაზე არ ვფიქრობ.სულ სხვა

არ მჩვევია !!!

ამ დროში პირფერობა უკვე ჩვევად გექცათ, აღარ ვიცი ნუთუ მართლა აღარავის შეგრცხვათ?! ჩემთან ახლოს არ მოხვიდეთ, აღარ მინდა ეს გზა, წადით ისევ სხვებს უხსენით თქვენი თავის შეგრცხვათ?

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი11)

წამოვდექი და პალატიდან გავედი კარი დავხურე შემოვტრიალდი, ჩემს უკან აჩრდილივით მდგარი ექიმის დანახვაზე გული გამისკდა -ხომ არ შეგაშინეთ? -ისე მოულოდნელად ... დაივიწყეთ არაფერია... -კარგით -სწორედ თქვენს სანახავად მოვდიოდი...