არ ვარ კარგად!

სათქმელს მისი თვალები ერთ სიტყვაში ატევენ: „ბედნიერება“ სევდა კი- სევდა კივის. ხანდახან ყველაფერი გვღლის. ხანდახან გვინდა ყველა გაქრეს ჩვენი ცხოვრებიდან. გადავეშვათ უსასრულობაში, ვიყოთ მარტო და არაფერზე ვიფიქროთ. ხანდახან ყველაფერი იმდენად გვღლის

ზეცა თავისას არ კარგავს! -11- (დასასრული)

როცა შაბათ-კვირას გამოუძინებლები ყავას ვსვამთ და უაზროდ ვიყურებით სხვადასხვა მხარეს, ვგრძნობ, რომ ის ჩემზე ფიქრობს და ასე და ამრიგად მეც მასზე მეფიქრება. შუაღამისას თათა ტირილით რომ იღვიძებს, მე საწოლიდან ვდგები და მის ლოგინზე ლამისაა ჩამომეძინოს.

არ მოკვდები (თავი 22) დასასრული

-როდის?!! როგორ მოასწარი(ანი) -ჩვეულებრივად შენმა ძმებმა საჩუქარი გაგიკეთეს(დიტო) -აუ მაგრა მიყვარხარ (ანი) -მეც ძალიან(დიტო) -შემო ბავშვებს გაგაცნობ(ანი) ანი და დიტო შიგნით შევიდნენ. ყველა გააცნო და დაჯდნენ. ცოტახანში დიდი ტრიუმფით მიულოცეს

არ მოკვდები (თავი 21)

მეორე დღეს ანი ისეთი გადაღლილი იყო რომ თითქმის მთელი დღე ეძინა სანამ ანდრო არ შევიდა მის ოთახში და არ გააღვიძა. -ანიი ყველა გავდივართ და შეგილია ცოტახანი ტყუპებს მიხედო?(ანდრო) -აუ-ანიმ ნამძინარერვმა წამოწია თავი და საათს დახედა-ანდრო სხვას ვერ

არ მოკვდები (თავი 20)

-რა ვქნათ. ისედაც ვალები გვქონდა აღებული და ძლივს გავისტუმრეთ. (ლაშა)ლაშა, დათი, ნიკოლოზი,ანდრო და ნიკა იჯდნენ სასტუმრო ოთახში და განიხილავდნენ ფულის საკითხს.-არ ვიცი. კრედიტი ავიღოთ ბანკიდან(ანდრო)

ზეცა თავისას არ კარგავს! -10-

''ზოგჯერ კარგია იღვწოდე პრიზისთვის, რომელიც არ იცი, რაში გამოიხატება. საპირისპირო შემთხვევაში ან ზედმეტად ზღაპრულად გეჩვენება ის, ანდაც არ გიღირს მისთვის შრომა. ორივე ხელს გიშლის გამარჯვებაში. ასე რომ, ჯობია არაფერი იცოდე და იბრძოდე, ვიდრე იცოდე და

ზეცა თავისას არ კარგავს! -9-

''ნუცუბიძის ქუჩაზე ხალხი აქა-იქ მოძრაობს. სიარულისას ვაკვირდები მაღაზიების ფერადი მინები როგორ მირეკლავს. ვიტრინებში ათასი რამაა გამოფენილი. აი, აქ ფასდაკლებებია ფეხსაცმელებზე. პირველად არ ვცდუნდები, არადა მაღალქუსლიანი შინდისფერი ფეხსაცმელი მართლაც

არ მოკვდები (თავი 19)

ანი და დიტო ორივე საშინელ ხასიათზე იყვნენ. ანიმ ორასჯერ კითხა დიტოს რა დაგემართაო მარა ის მხოლოდ პასუხობდა არაფერიო. ანისაც აღარ შეეძლო უკვე ორასჯერ ერთი კითხვის დასმა. ის ნაწყენი იყო ყველაზე. თავიდან ბოლომდე, მართლა ვერ ხვდებოდა რო მანჩო ამდენზე

ზეცა თავისას არ კარგავს! -8-

''ალბათ ესაა ცხოვრების მუღამიც. როცა შენს სისუსტეებს ამჟღავნებ და ღირსებებს ივსებ, ორმოში ვარდები და მერე იქიდან ამოდიხარ, სიცივეში იყინები და მონატრებულ სითბოს უფრო ბედნიერი ხვდები... ისაა ცხოვრება, როცა მოულოდნელობას ელი! როცა არ იცი, რა მოხდება,

არ მოკვდები (თავი 18)

ანი ტელეფონზე ელაპარაკებოდა კატოს. -ღადაობ? რა ნარკოტიკები -ეგრე ლაპარაკობდნენ, ჩემ ჩართვას აპირებენ ბიზნესში. მეც არა ვთქვი როგორ აქვთ ამდენი ფული თქო!! -შენ რა შუაში ხარ -ეტლით ადვილად გადაიტანს ხოლმეო და ვერავინ იფიქრებს მასზეო