ის, რაზეც არავინ საუბრობს

-შევძლებ? -ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს მგონია შეძლებ - ავიხედე და გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს, ყავით ხელში. ჩემ რეაქციას აკვირდებოდა, თუმცა არც ვიცოდი ახლა ჩემ სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

გრეიპფრუტისფერი არავინ /სრულად/

- მე… - ოდნავ ჩახლეჩილი ხმით დაიწყო. - მე მინდა დამიმახსოვრო, მინდა არასოდეს შეგეპაროს ეჭვი ჩემს არსებობაში. - არასოდეს

ჩვენ "არავინ" ვართ (მძარცველები) დასასრული

მენტორი თავის ქალაქში დაბრუნდა, იმ სახლის კარი გამოაღო სადაც ყველა ერთად ცხოვრობდა, გულაჩუყებულმა მოავლო თვალი ყველაფერს. ნუთუ ამისთვის განვლო მთელი სიცოცხლე? რამოდენიმე მილიონისთვის და მარტოობისთვის? და რაშია ცხოვრების ხიბლი? გარედან მანქნის ხმა

ჩვენ "არავინ " ვართ ( მეორე ძარცვა) დასასრული

ნიკოლაიმ მანქანა კაფე " ფენიქსის" წინ დააყენა და გადავიდა. ნაცნობი გარემოს დანახვამ ცოტათი გაამხიარულა. გარშემომყოფებს მიესალმა და იმ ადგილას დაჯდა სადაც მოათან ერთად იჯდა. როგორც ყოველთვის ყავა და კრუასანი შეუკვეთა. ორ წუთში მოუტანეს შეკვეთა. -

ჩვენ "არავინ" ვართ (მეორე ძარცვა) ნაწილი 4

სწრაფად წამოდგა, სირბილით შევიდა საკუჭნაოში და გახსნილი კარების დანახვისას კანკალი გაუორმაგდა. ცარიელ კედელს დააკვირდა, რამოდენიმე წამში უკაბ გაბრუნდა ბუხრის წინ მოწყვეტით დაჯდა და სიგარეტს მოიუკიდა.

ჩვენ "არავინ" ვართ ( მეორე ძარცვა) ნაწილი 3

ყოველი მცდელობა გაექცე მარტოობის შეგრძნებას განწრილურია დამარცხებისთვის, ეს აზრი თავად სიცოცხლის არსის საწინააღმდეგოა. ის კი არაა საჭირო, რომ მარტოობას გაექცე, არამდეს ის, რომ გააცნობიერო შენი მარტობა. ეს ისეთი მშვენიერი გამოცდილებაა,

ჩვენ "არავინ" ვართ ( მეორე ძარცვა) ნაწილი 2

- სიყვარული უფრო მნიშვნელოვანია... ცხოვრებაზე და სიკვდილზეც უფრო მნიშვნელოვანია. რატომ? იმიტომ რომ მას შეუძლია კონკურენცია გაუწიოს სიკვდილს. თუ მოკვდება ის, ვინც გიყვარს, სიყვარული არ წყდება, ის გრძელდება. ეს ნათელია. მე არ ვიცი, როგორ მთავრდება

ჩვენ "არავინ" ვართ (მეორე ძარცვა) ნაწილი 1

- იცით ერთი ჩვევა მაქვს თუ ადამიანს ერთხელ გამოველაპარაკე ის სამუდამოდ რჩება ჩემს გონებაში... - რიგორც წიგნი არა? მე კი წიგნის წაკითხვის შემდეგ ვარ ეგრე - მოდით თუ გამოიცნობთ ჩემს საყვარელს წიგნს? - " ქარწაღებულნი" ? - მოა სწრაფად ამბობს და ვერც კი

ჩვენ "არავინ " ვართ (პირველი ძარცვა) სრულად

ნიკოლასი გიჟივით უყურებს როგორ აფეთქებენ სპეცრაზმელები მუზეუმის კარებს და მზადყოფნაში დგებიან მაგრამ ამ დროს ხალხი მუზეუმიდან გიჟივიდ გამორბის, ყველას ქუდი ახურავს ამიტომ ვერ ხვდება და ხდება. შემდეგ მეორე მონიტორს უყურებს რომელდინადაც შორიდან ჩანს

ჩვენ "არავინ ვართ" (პირველი ძარცვა) ნაწილი 5

ყოველი მცდელობა გაექცე მარტოობის შეგრძნებას განწრილურია დამარცხებისთვის, ეს აზრი თავად სიცოცხლის არსის საწინააღმდეგოა. ის კი არაა საჭირო, რომ მარტოობას გაექცე, არამდეს ის, რომ გააცნობიერო შენი მარტობა. ეს ისეთი მშვენიერი გამოცდილებაა, აცნობიერებდე