სიყვარული არსებობს (2)

თბილისი მოლში წავედით,მოვიარეთ ყველაფერი უკვე ისე ვიყავი დაღლილი,ფეხები მეკეცებოდა,ნინი კი აგრძელებდა რაღაცეების ყიდვას.ზარადან გამოვედით,როცა აქეთ მომავალი ,,ჩემი ყოფილი" ნიკა მოდიოდა. ყველა ფერი გადამივიდა სახეზე,ნინიკომ ხელი მომიჭირა,მაგრამ ახლა

სიყვარული არსებობს

მოდი ახლა აგიღწერთ ჩემ თავს, მე ვარ გვანცა ჟვანია 16 წლის, ქერა გრძელი თმით,მწვანე თვალებით და დიდი მოვარდისფრო ტუჩებით.სიმაღლეში 1.79 ვარ,რაც გოგოსთვის ასე,რომ ვთქვათ ზედმეტად კარგი სიმაღლეა,მაქვს სწორი ნავარჯიშები ტანი.მხიარული ვარ სასწაულად,არ

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - დასასრული

დაახლოებით ერთი წელი გავიდა რაც ნიკას ვიცნობდი და დრო და დრო ვრწმუნდებოდი რომ ეს ადამიანი მიყვარდებოდა მიყვარდებოდა ისე ძლიერად რომ ვერ წარმომედგინა მის გარეშე როგორ უნდა მეცხოვრა და ალბათ არაფერი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება რომ არა ის ბავშვებსაც

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მეოთხე

- ტუჩი მოვიკვნიტე და ვიგრძენი როგორ დამეცა წვიმის წვეთი მაჯაზე-წვიმას იწყებს წავიდეთ - მითხრა თუმცა ვიჯექი ფეხები მოკეცილი მქონდა ნახევრად და თავი მუხლებზე მედო-წასვლას არ ვაპირებ მიყვარს წვიმა შენ თუ გინდა წადი - ვუთხარი და თმები წელზე გადავიყარე

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მესამე

დილით ავდექი და ვიბანავე ჩავიცვი მოკლე მალინისფერი შორტი იმავე ფერის მოკლემკლავიანი მაისური თმა კოსად შევიკარი და ფეხზე შავი კეტები ჩავიცვი. ვცადე ლაშას (დაცვას) გავქცეოდი თუმცა დივანზე იჯდა -შენ რა რობოტი ხარ? ასე ადრე რატომ იღვიძებ? - ვკითხე და

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მეორე

დილით ადრე ადგა და ისიც მობილურის ზარმა გამოაფხიზლა ანას მობილური რეკავდა რომ ნახა დიმიტრის ზარი იყო უპასუხა რადგან იცნობდა და თანაც საკმაოდ კარგი გეგმა ქონდა შემუშავებული-გამარჯობა ბატონო დიმიტრი მე ალექსანდრე ვარ ლიპარტელიანი-გამარჯობა ალექსანდრე

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი პირველი

მისი სუნთქვა სახეზე მეცემოდა-დაცვა გჭირდება სულ მე არ გეყოლები გვერდით- მითხრა და გახეთქილ ტუჩზე ხელი მოისვა-ჩაჯექი და წამოდი დაგიმუშავებ ჭრილობებს - ვუთხარი და მანქანას მოვუარე ჩანთა უკან მივაგდე და იმ ბიჭს ველოდებოდი ჩაჯდა თუ არა ადგილს მოვწყდი და

იმედი არსებობს [2]

გაკვეთილები მალე დამთავრდა და მე და ევა ყვავილების საყიდლად წავედით რათა სასაფლაოზე ერთად წავსულიყავით ევას როგორც დავპირდი. მე გვირილები ვიყიდე, ევამ კი მინდვრის ყვავილები.ანუკის საფლავს რომ მივუახლოვდით შევნიშნე ევამ როგორ შეაჩერა დიდი ხნით

იმედი არსებობს [1]

-მერე პასუხს რატომ არ სცემ? გსიამოვნებს ასე რომ გექცევიან-ევა-მაგათთან ლაპარაკს აზრი არ აქვს ერთხელ ისე გამომიყვანეს მწყობრიდან რომ სამივეს რიგ-რიგობით სახეში გავარტყი მაგრამ მოკეტეს?-მე-ხო.. ცემა ადვილად ვერ მოაგვარებს საქმეს.. ხო კაი დაივიწყე...

ჩვენ აღარ არსებობს

და ზუსტად მაშინ იღება კარი შემიდიხარ ისევ ვერ მამჩნევ ისევ გვერდს მივლი და ჩემს უკან ჯდები.... რომ მცოდნოდა ეს ასეთი ძნელი იქნებოდა არ გაგიშვებდი,რომ მცოდნოდა ეს ასე გამიჭირდებოდა არ გავიქცეიდი.გავჩერდებოდი,მოგისმენდი,მეყვარებოდი ისევ.. ახლა არ