ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [დასასრული]

-პაციენტი გონზეა, მაგრამ მალე კიდევ ერთი ოპერაციისთვის უნდა მოვამზადოთ. თუმცა, შეგიძლიათ მანამდე მოინახულოთ... თავი ჩავხარე. რა თქმა უნდა მე ვერ ვნახავდი და ამაზე წუწუნს არც ვაპირებდი. ისე საშინლად მოვექეცი...თან ისედაც მოკლე დრო ოჯახის წევრებისთვის

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [8]

ყველაფერი იდეალურად მიდიოდა. მე და დემეტრე სულ ერთად ვიყავით და ერთმანეთს თვალებში შევციცინებდით. გიგასთან, ნიასთან და ელენესთან ერთად უმაგრეს დროს ვატარებდით. ისეთი წყვილი ვიყავით,

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [7]

ერთხელაც არ შემიხედავს, თუმცა ამის საჭიროება მაინც არ ყოფილა. ლანჩიდან 1 საათში ტყეში წაგვიყვანეს.დღეისთვის მხოლოდ ორი კლასი აარჩიეს. მე-11 და მე-12. ორივე კლასი ა) და ბ) ჯგუფებად დაყვეს და ერთმანეთს შეაერთეს. ისე გამოვიდა, რომ დემეტრე, ნია და ელენე

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [6]

უაზრო ბოდიალის შემდეგ, იმედგადაწურული, ხეს მივეყრდენი. შიშისგან ძალა მერთმეოდა და ვიცოდი, ახლა რომ დავმჯდარიყავი გავითიშებოდი. რამდენი ვიარე, მაგრამ ვერაფრით ვიპოვე ბანაკისკენ ან თუნდაც ნებისმიერი ცივილიზაციისკენ მიმავალი გზა. ვატყობ, ღამის გატარება

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [5]

ამ რამდენიმე დღეშიც ბევრი სიახლე დაუდიათ. უკვე 900 მომხმარებელი ყავს. ჩვენს სკოლაში კი 3000 მოსწავლეა, ანუ, ყველაფერი წინაა. სიახლეებს ჩამოვუყევი და ერთი პოსტი თვალში მომხვდა: "სკოლის აიდოლების სასიყვარულო დრამა!" სათაურზევე თვალები გადავატრიალე და

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [4]

ჩემს კოტეჯს მიახლოვებულმა ღრმად ჩავისუნთქე, სახეზე ღიმილი ავიკარი და დავაკაკუნე.კარები ძალიან საყვარელმა გოგომ გააღო. -გამარჯობა!-ერთდროულად ვთქვით. -ნია მაისურაძე. -მარი ამაშუკელი.-ერთმანეთს ხელი ღიმილით ჩამოვართვით. -შენზე ბევრი მსმენია.

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [3]

ჰო მაგრამ გერმანიაში რომ მივდივარ, დაგავიწყდა? მაგდენ ხანს ჰომ არ გაჩერდები კატოსთან? თან შენს ძმასაც ვერ გავუშვებ მარტო. რა ვიცი კიდევ რას დააშავებს...-დედას პასუხმა დამადუმა. მართალი იყო...ყველაფერი ერთმანეთში გადაიხლართა. -აუუუუ....კარგი,

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [2]

-დემეტრე მაისურაზე სადაა?-კითხვაზე მეტად ბრძანებას გავდა მისი სიტყვები. -მე რა..? ვალდებული ვარ, ანგარიში ჩაგაბარო?-უხეშობაზე მეც უხეშობით ვუპასუხე. ბიჭი დაიძაბა და კიდევ უფრო მომიახლოვდა.

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [1]

-აი, ნახე! ღიმილიც შეგძლებია! გუდიანივით სიარულს ისევ ეს ირონიული სახე გქონდეს, ჯობია! ხალხს მაინც არ შეაშინებ.-არ ვიცი რატომ, მაგრამ ამ ადამიანის მიმართ საოცარ აგრესიას ვგრძნობდი. მინდოდა რაღაც მწარე მეთქვა და ამისთვის თავს არ დავზოგავდი. -შენნაირი