ბედისწერის ძალა (5)

რა ხდება, ჯემილე?- წამოიძახა გოგონამ. - ის ბიჭია, მოსული. – რაა? იაგო აქ არის? _ ჰოდა ბიძაშენს ძალიან კატეგორიული და მომთხოვნი ტონით ელაპარაკა. _ მართლა?

ბედისწერის ძალა (4)

-დედასაც უბრალოდ შეუყვარდა და უნდოდა საყვარელ ადამიანთან ერთად ყოფილიყო.- შეეპასუხა გოგონა. – არაფრის გაგონება არ მინდა, დაივიწყე ის უცხოელი გესმის, მას მეტი ვეღარ ნახავ.- დაუყვირა და ოთახიდან გავარდა.

ბედისწერის ძალა (3)

გისმენთ ბატონო? – მისმიმე ალიხან, ჩემს არ ყოფნაში ყველაფერი უნდა აკონტროლო, ამ გოგოს არ ვენდობი, ამიტომ მის აჩრდილად უნდა იქცე გასაგებია? – როგორც მიბრძანებთ.- უთხრა და წავიდა.

ბედისწერის ძალა (2)

– უნდა, წავიდე ალბათ უკვე მეძებენ. – გთხოვ, ცოტახნით დარჩი. _ არ შემიძლია.- უთხრა და კარავიდან გასასვლელად მოემზადა. _ შეიძლება, ეს ჩვენი უკანსკვნელი შეხვედრა იყოს.- უთხრა ბიჭმა.

ბედისწერის ძალა (1)

აფორიაქებული გამოიქცა ნანგრევებიდან, მაგრამ თითქოს იქ თავის რაღაც ნაწილს ტოვებდა, მოსაღამოვებულს დაბრუნდა შინ. სადაც ადა და ჯემილე ნერვიულობისგან ადგილს ვეღარ პოულობნენ.

ბედისწერის ძალა ( საცდელი)

-იცოდეთ არავინ გაბედოს მასთან მისვლა! – ბატონო, ძალიან მკაცრად ხომ არ ექცევით?- კითხა ქალმა. - მან ხომ არაფერი არ იცის ჩვენს ადათწესებზე ახლახანს ჩამოვიდა აქ. – არაფერი, მოუვა იყოს ცოტახანი იქ და დაფიქრდეს თავის საქციელზე.- მკაცრად მიუგო და წავიდა.

შენი ბედისწერის ბრალია (სრულად)

რესტორანში ჯერჯერობით სიმშვიდე სუფევდა, მხოლოდ მომსახურე პერსონალი მიმოდიოდა სწრაფი, საქმიანი ნაბიჯებით, დროდადრო ისმოდა გადაძახილები, ხანდახან შეფპოვრის, შუახანს მიღწეული ლადოს გულიანი სიცილი და შდეგ ისევ სიჩუმე... ფაქტია რაღაც რიგზე ვერ იყო,

ბედისწერის მნიშვნელობა (2 თავი)

1 კვირა გავიდა.ქორწილის იდეა ჯერ კიდევ ცოცხლობდა და ემზადებოდნენ. მირა ცდილობდა თავიდან აეცილებინა,თუმცა არ გამოსდიოდა,მამასთან საუბარი,დედასთან ყველაფერი სცადა.. -დემეტრე?(მირა)-ფიქრებიდან დემეს ზარმა გამოიყვანა. -მირა,როგორ ხარ?(დემე)

ბედისწერის მნიშვნელობა (1 თავი)

შემოდგომის დადგომამდე 1 თვით ადრე..... ზაფხულის ერთ-ერთ ჩვეულებრივ დილას,"მირა გრიგოლია" სავარჯიშოდ წავიდა, თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე,ყოველ დილით ვარჯიში უკვე ჩვევად ქცეოდა.

" ბედისწერის თამაში " (1 თავი)

-ღმერთო!როგორ მიხარია ისევ თბილისი,ჩვენი სახლი("გეგა"-ასათიანების უფროსი ვაჟი)-გახაებული ხმით წამოიძახა და დივანზე მოკალათდა. -კარგი რაა გეგა,ამერიკაში მილიონჯერ მერჩივნა ყოფნა("ლილე"-ასათიანების ოჯახის უმცროსი ქალიშვილი და მათი მზე)-ბუზღუნით მიუჯდა