შემომიშვი

-ეს..ეს რაარის?გაოგნებულმა დახედა ნახატს, შემდეგ კი თვალი მოავლო კაფეს.. მიმტანის გარდა იქ არავინ არ იყო.-ეს ვინ დახატა.. მიმტანს ხმაწართმეულმა კითხა. -არ ვიცი გოგონა.

ყველაფერი ჩაივლის გულის ტკივილის გარდა

ამ ლამაზ სამყაროში,ამ ლამაზ ქალაქებს შორის არსებობს უამრავი ისტორია,ზოგი ბედნიერი დასასრულით, ზოგიც უბედური დასასრულით,ზოგი კი უბრალოდ არ დასრულებულა... მე კი მოგიყვებით ერთ ძაალიან ლამაზ

ყველაფერი სიყვარულის გარდა (დასასრული)

მაგრამ მე ვგსაოცარი გრძნობა იყო ჩემს ცხოვრებაში ილია.ვგრძნობდი მის სიმშვიდეს. ის არ იყო ახლოს რძნობდი მის მიახლოვეს.იყო რაღაც რაც მაგრძნობინებდა რომ ის ძალიან ახლოს იყო.ჩვენ ხშირად ვსაუბრობდით და ვწერდით ერთთმანეთს.

ყველაფერი სიყვარულის გარდა (ნაწილი 1)

ზამთრის ცივი და ამავდროულად თბილი დღეა. თბილ სახლში ვზივარ ბუხართან და თავს მშვიდად ვგრძნობ ცხელ შოკოლადს ვსვამ და ასევე Facebook-ზე სიახლეებს ვათვალიერებ. შემთხვევით ვიპოვე ბიჭის ფოტო:მაღალი დიდი მხრებით სპორტული

ჩემს გარდა არავინ შეიყვარო.(დასასრული)

ეცადეთ პაციენტი ააიდოთ ყოველგვარ ნერვიულობას და დაძაბულობას. მკურნალობის გასაგრძელებლად,აუცილებლად უნდა გაიაროს 2წლიანი კურსი ამერიკაში. ექიმი-ვახტანგ ნოზაძე.

ჩემს გარდა არავინ შეიყვარო.(5)

ერთიანად ამაკანკალა,ბრაზისგან.მაშინვე წამოვენთე და ტელეფონი კედელს შევახეთქე.ესე ვუყვარვარ არა?ესეა ჩემი ერთგული არა?ჯანდაბა,ჯანდაბა!მე სულელი კი ამ ცირკს ვუჯერებდი!მჯეროდა,რომ ისევ ვუყვარდი 7წლის შემდეგ,ისევ ისე

ჩემს გარდა არავინ შეიყვარო.(4)

-დათა! უნებურად წმოვიყვირე.არაფრისმთქმელი მზერით დაიძრა ჩემკენ.დავინახე გოგო როგორ ალმაცერად მიყურებდა.გულში რაღაცამ ძალიან მაგრად გამკრა.ასე ადვილად შეუძლია ჩემი დავიწყება?გუშინ მე რო მეფერებოდა?მე რო მკოცნიდა?მეგონა გავაფრენდი ეჭვიანობისგან..

ჩემს გარდა არავინ შეიყვარო.(3)

ყველაფერი იმ ღამით დაიწყო კვლავ მისი წითელი ტუჩები,რომ დამესიზმრა.ისევ კივილი..სულ ოფლიანმა გამოვიღვიძე.ძეწარს ძალიან ძლიერად ჩავფრენოდი,გული კი გამალებით მიცემდა.გაშტერებული ვიჯექი და კედელს მივჩერებოდი,მხოლოდ მაშინ გამოვფხიზლდი სისველე,რომ

ჩემს გარდა არავინ შეიყვარო.(2)

ისევ ძველი მოგონებები.ისევ ეს ხმა.ისევ ეს სიტვაცია.ისევ ეს ბიჭი.ყველაფერი ისევ თავიდან იწყება.. ვეღარ გავუძლებ.. ამდენი ხნის შემდეგ ისევ ჩემს წინ იდგა.როგორ ველოდი..წლები ველოდი მის გამოჩენას..გამიხარდა?ხო ალბათ..რატომ ალბათ?ვიცოდი,ზუსტად ვიცოდი,რომ

დრო ყველაფერს კურნავს,გრძნობების გარდა 1

შემიფასეთ დიდი სურვილი მაქვს ვწერო ,მაგრამ რამდენად კარგად ან ცუდად გამომდის ან გამომივა არ ვიცი ...დილით მთელი ჩვენი სამეგობრო ნინას სახლთან ვიყავით.ყველა ახალი გაღვიძებული იყო და ეტყობოდათ კიდეც სახეზე.გოგონები ბუზღუნებდნენ ასე ადრე რომ არ