შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 9) დასასრული.
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 9) დასასრული.

9-05-2017, 19:17
ავტორი
3 118
10
+
ყველაზესაშინელი დღეა ჩემს ცხოვრებაში. აბაზანაში ჩამკეტეს და გრეთ ვეღარ გავდივარ. ტელეფონიც მიჯდება და გაგასაც ვერ ვუკავშირდები. ერთადერთი რაც მაქ ნორმალური ეს რვეულია. რომელიც უკვე მეორეხ წავიკითხე და მეორეხ მომინდ დროის უკან დაბრუნებადა მეთქვა რომ
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 8)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 8)

8-05-2017, 10:51
ავტორი
1 912
0
+
ღამის სამის ნახევარზე ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა და გიჟივით წამოვხტი. -გაგა?! -ვუთხარი ხმამაღლა -სანდრო გეძინა? -კი არაუშავს მოვიდე უკვე? -იმდენად გახარებული ვიყავი რომ უკვე შარვალს ვიცმევდი. -ბიჭოო, მოდი თუ გინდა მარა ისეთები ხდება აქ რო,
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 7)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 7)

7-05-2017, 14:26
ავტორი
1 957
0
+
რვეული რომელშიც შენ თავის ყოველდღიურ ჩანაწერებს აკეთებდი მე მაქვს. ეს იმის შემდეგ მაქვს რაც შენ საოპერაციოდან რეანიმაციაში გადაგიყვანეს. ეს რვეული მე შენმა ექიმმა მომცა იმან ვინც ჩემზე გითხრა გარეთ გელოდებაო. გადაწყვიტა რომ ჩემთვის უფრო
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 6)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 6)

6-05-2017, 09:53
ავტორი
1 961
0
+
12 საათზე გამეღვიძა.პირველი რაც თვალების გახელისას დავინახე ვიღაცუს სახე რომელიც ჩემს წინ იჯდა და ღიმილით მომშტერებოდა. გაკვირვებულმა ავწიე თავი და კარგად დავაკვირდი ხომ არ მეჩვენებიდა. -რა ხანია შენს გაღვიძებას ველი. -მითხრა მან და მივხვდი რომ
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 5)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (თავი 5)

5-05-2017, 09:38
ავტორი
1 979
1
+
რამდენიმე კვირის შემდეგ თავის ტკივილმა ძალიან რომ შემაწუხა და ამას მხოლოდ სანდრო აღარ ამჩნევდა გადავწყვიტეთ ექიმთან წავსულიყავით. ნუ დედას გადაწყვეტილება უფრო იყო ჩემი იქ წასვლა და იგივეე პროცედურების გავლა ვიდრე ჩემი. ხუთშაბათი დღე იყო. სკოლაში არ
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (4 თავი)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (4 თავი)

4-05-2017, 09:58
ავტორი
2 002
2
+
დილას რომ ავდექი ბედნიერი ვიყავი. რადგან სანდროს ზარმა გამაღვიძა. ჩაცმა რომ დავიწყე ჩემმა ძმამ ყავით და ნამცხვრით ხელში შემოაღო კარი და მითხრა -ეს შენ. -ხო კარგად ხარ? -ვუთხარი რადგან ესეთი რამ პირველად მოხდა. -ძალიან. -მხოლოდ ეს მითხრა ყავა და
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (3 თავი)
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ. (3 თავი)

3-05-2017, 10:58
ავტორი
2 069
2
+
სკოლაში დაგვიანებით მივედი. კლასში შევედი და მერხს მივუჯექი. სანდროს სახეზე ღიმილი შევამჩნიე. ისეთი სიწყნარე იყო არასდროს რომ არ ყოფილ ლა , თუმცა 1-2 ბავშვი მაინც გვიყურებდა ჩემად იცინოდნენ და ამბობდნენ "ლინზებიანი სანდრა, უნიჭო ფიროსმანი" და კიდევ
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.

2-05-2017, 12:18
ავტორი
2 108
1
+
თითქმის ყველა გაკვეთილზე მას ვხატავდი, ფურცელს მაშინ ვდებდი როდესაც მასწავლებელი გვიახლოვდებოდა ეს კი ძალიან ხშირად ხდებოდა. მეხუთე და ბოლო გაკვეთილი სპორტი იყო, ზოგადად 20 ბავშვიდან 19 ფეხბურთს ან იშვიათად კალათბურთს თამაშობდა ხოლმე მიუხედავდ იმისა
გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.
ისტორია

გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.

1-05-2017, 13:29
ავტორი
2 625
2
+
გამარჯობა, მე სალომე ვარ მაგრამ არ მიყვარს როცა ასე მეძახიან ამიტომ შეგიძლიათ სალი ან სალო დამიძახოთ, 16 წლის ვარ, მყავს ძმამა 23 წლის გაგა, დედა 5 წელია რაც საზღვარგარეთ ცხოვრობს. მე და გაგა ბებიასთან ერთად 3 წელი ვცხოვრობდით შემდეგ კი ცოლი