გული ელოდება - სრულად

ქუჩაში მიდიოდა და ლაღი ღიმილით უღიმოდა ყველას და ყველაფერს . როგორც ყოველთვის ვინც კი ღიმილით უპასუხებდა თავს მსუბუქად დაუკრავდა და ფრიალა კაბის ბოლოებზე ხელს წაივლებდა . უყვარს დილის პოზიტიურად დაწყება და დასრულება ხომ საერთოდ . სიცოცხლე მასში ისე

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო[3]

ე პირველად ველოსიპედზე დავკარგე წამიერად გონება.. იმის მერე კიდევ ბევრჯერ დავკარგე გონება... ორშაბათს და სამშაბათს გულში დიდი დანაკარგი ვიგრძენი და ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი... სამშაბათს ბოლო გაკვეთილი ფიზკულტურა მქონდა და გასახდელში ტირილი ვერ

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო(3)

მე პირველად ველოსიპედზე დავკარგე წამიერად გონება.. იმის მერე კიდევ ბევრჯერ დავკარგე გონება... ორშაბათს და სამშაბათს გულში დიდი დანაკარგი ვიგრძენი და ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი... სამშაბათს ბოლო გაკვეთილი ფიზკულტურა მქონდა და გასახდელში ტირილი ვერ

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო(2)

გიორგიმ და მე მახოს გავხედეთ გიორგიმ მახოს ჰკითხა აბა ლექსი აწერაოო? მახოს თვალებით ვანიშნე რომ ლესის ამბავი დაემალა გიორგისათვის! ზარი დაირეკე გაკვეთილების მერე მახო გავიყვანე და ვუთხარი: -(მე) შეენ ნორმალური ხარ მახო? ხო დაგაფიცე რომ არ ეტყოდი

მართალია რომ ამბობენ.. გული არ ბერდებაო

ამდენი წლის შემდეგ.. ვუყურებდი მის თვალებს .. ღიმილიან სახეს სინანული ცვლის... მე თვალები მლაშე სითხით მევსება..ის თავს დანანებით გადააქნევს აქეთ იქით.. შემდეგ კი ბრბოშ ი ერევა... მე ღრმად ამოვისუნთქე.... ისევ იმ ადგილს გავუშტეერე თვალი, სადაც

მუზების გამოძახილი

*** თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა, როგორც წყარო ანკარა ირმებს, ჩემო პავლუშა გიტარა გახუნდა, მაესტრო ჩამოჰკარით სიმებს. *** უცებ აცივდა, სითბო განელდა,

გული სევდას ვეღარ იტევს

"მოდიხარ სახლში, იმზადებ ყავას, ჯდები, ირგვლივ კი სიჩუმეა.. და ყველა ჩვენთაგანი თვითონ ირჩევს, რა არის ეს: მარტოობა თუ თავისუფლება..." გარეთ, ქუჩაში წვიმს, ისევე, როგორც შიგნით, ჩემში, ჩემს სულში. გარეთ წვიმის წვეტებით სათითაოდ ივსება გუბეები,

განსაჯე გული და არა კლუბი (ნაწილი II)

სლიზერინის საერთო ოთახის ბუხარში შეშა ტკაცუნობდა, რაც სამარისებურად მშვიდ ატმოსფერას ქმნიდა. სტუდენტების უმეტესობა საძინებელში წასულიყო და ოთახში მხოლოდ დრაკო დარჩენილიყო, რომელიც უკვე მერამდენედ კითხულობდა ოჯახიდან გამოგზავნილ წერილს.- შე

განსაჯე გული და არა კლუბი (ნაწილი I)

დანიელას მაღვიძარას საზარელი ხმა ყურებში ჩაესმა, რამაც დამძიმებული, ერთმანეთზე მიწებებული ქუთუთოების დაცილება აიძულა. დილა ცივი და ღრუბლიანი იყო, ისევე როგორც წინა ხუთი.მარცხნივ, მეზობელ საწოლში მილისენტი რაღაცას ლუღლუღებდა. გუშინ საღამოს ისევ

ამდენ ფიქრს, როგორ იტევს გული 2

მასწავლებლიდან გამოსულს მასზე ფიქრები არ მშორდებოდა (მართალია არც შესვლისას მყავდა დაიწყებული, რადგან...). ახლა ფიქრები კიდევ უფრო გამიმძაფრდა, რადგან სადარბაზოდან გავედი თუ არა შევხედე, რომ აღარ წვიმდა. ახლა როგორღა ვნახავ?! ამოიკვნესა ჩემმა მემ..