ჩემი გულის მეფე (4)

-ამ გომბიოს აქ რაუნდა?-გაისმა ზიზღნარევი ხმა -გომბიოს?-შესძახეს სამივემ ერთად გაკვირვებულმა -საიდან იცით მის შესახებ?-ალმაცერად ამათვალიერა -სახლში შევიდეთ-კბილებში გამოსცრა ბექამ. დედამისს ხელი დაავლო და სახლში ძალით შეიყვანა. -დაჯექი და ახსნად

heart (2)

უცებ შევისხი ცივი წყალი სახეზე და ჩემს წინ ამაყად მდგარ სარკეს შევხედე,საიდანაც ლოყებაწითლებული ანა მიყურებდა_ღმერთო ანა რა დაგემართა, ეს როგორ მოგივიდა, ვიღაც სულელს როგორ ჩაეხუტე

ჩემი გულის მეფე (3)

-მას ვერსად წაიყვან!-მოისმა მკაცრი, გამყინავი ხმა ზურგსუკან. შეშინებული მივბრუნდი გიორგისკენ რომელსაც სიბრაზისგან ყბა დაჭიმვოდა და ხელზე ძარღვები დაბერვოდა. -შენ ვინხარ?-კოტემ ხელი მიშვა და გიორგის პირისპირ დადგა

Heart

_შემეშალა გიო არ იყო!დარცხვენილი ამოვუდექი ხელებდამუშტულ გოჩას და ვანიშნე ჩემი ბრალი იყოთქო.მანაც ხელი გადამხვია და გიოსკენ წამიყვანა.უცებ გავექანე მონატრებული ძმისკენ და მთელი ძალით ჩავეხუტე.

ჩემი გულის მეფე (2)

ჩემი გულის მეფემისაღებში ვიჯექი და ბექას და იკას კინკლაობას ვუყურებდი. თან მეღიმებოდა მათზე მაგრამ ჯერ არ მინდოდა მათთან თბილი ურთიერთობა დამეჭირა. -ხვალ დედასთან მივდივართ-ჩამჩურჩულა დათომ და ხელი გადამხვია. -არმინდა-ვიუარე მე და სწრაფაფ მოვშორდი

ჩემი გულის და ობიექტივის მთავარი სამიზნე ხარ (3)

აღარ ვიცოდი რა მექნა, წავსულიყავი თუ არა სკვერში ? რა მოხდება თუ ამ ფოტოს საზოგადოებას წარუდგენს ? არც არაფერი. საათს გავხედე, 5 სრულდებოდა. სკვერამდე მისასვლელად ფეხით ნახევარი საათი დამჭირდებოდა. გამოვიცვალე და მისაღებში გავედი.

ჩემი გულის მეფე (1)

პარკი მარცხენა ხელში დავიჭირე. კარი გასაღებით გადავკეტე და ყურებზე ყურსასმენები გავიკეთე. ნელა მივუყვებოდი უცნობ ქუჩებს და სამაგვე ურნას ვეძებდი. მალევე მოვკარი თვალი და ნაგავი ურნაში მოვისროლე. იქვე მაღაზიაში გავიარე. ჩიფსები და კოკაკოლა ვიყიდე და

ჩემი გულის და ობიექტივის მთავარი სამიზნე ხარ (2)

იმ დღეს 12 საათზე უკვე თავისუფლები ვიყავით. ხვალიდან კი ჩვეულ რეჟიმში ჩავდგებოდით. როცა უკვე დაშლას ვაპირებდით, ერთ-ერთმა გოგომ თქვა, რომ მოგვეცადა. - ბავშვებო, დღეს სკოლის პირველი დღეა. სადმე აუცილებლად უნდა აღვნიშნოთ. ეს კაფეები და რესტორნები არ

ჩემი გულის და ობიექტივის მთავარი სამიზნე ხარ (1)

ცხოვრება არავისთვისაა ძალიან მარტივი, თუმცა ბევრისთვის არც ისე რთულია. და ვარსებობ მე. რომელსაც, იღბალმა უბრალოდ ზურგი აქცია. 17 წლის ვარ, თუმცა ასე მგონია 50 წელია ვცოცხლობ, იმდენი რამ მაქვს გადატანილი. დედა რომ გარდაიცვალა 7 წლის ვიყავი. სისხლის

გაორმაგებული გულის ცემა (სრულად)

_საწოლს დაუბრუნდით! - პალატაში შემოვიდა.- პაციენტებს არ ვუთანხმებ როდის წავალ და როდის მოვალ. _არა, მე ეგ არ მითქვამს ბატონო გიორგი, უბრალოდ ვიცოდი რომ ხუთ საათზე ასრულებთ სამსახურს და.. - სათქმელი ვერ დავამთავრე,ისე შემომხედა უთქმელად მითხრა „ბევრს