წვიმა გულს მიწვავს

წვიმა, რომელიც ყველას ასველებს, ჩემს მოგონებებს აღარ ასვენებს. წვიმა, რომელიც ყველას აგრილებს, გულს წვავს, სიცხისგან სულ გააწითლებს. გავალ წვიმაში და დავსველდები, მხოლოდ ანნასთვის მე დავბერდები. მისთვის მოვკვდები, ამისთვის მზად ვარ!

გულს ვერ უბრძანებ (7)

მარიამ მანქანა რესტორნის შესასვლელთან შეაჩერა. როდესაც გარეთ მომზადებული ჟურნალისტები შენიშნა ერთი ამოიოხრა -ღმერთო, ამ კაცს ჩვენი საქვეყნოდ შერცხვენა უნდა- ამოილაპარაკა და კანკალით გადავიდა მანქანიდან. ხოლო როცამიხვდა, რომყველას მზერა მიიპყრო, თავი

გულს ვერ უბრძანებ (6)

ლიკამ, როდესაც სახლის კარი შეაღო, საათი უკვე თორმეტს უჩვენებდა. ფრთხილად გაიარა შემოსასვლელი და კიბისკენ დაიძრა, მაგრამ ცოტნეს ხმამ შეაჩერა: -იცი რომელი საათია?- მკაცრი ხმით მიმართა დას. გოგომ ერთი ამოისუნთქა, მაჯის საათს დახედა და ძმას მიუტრიალდა

გულს ვერ უბრძანებ (5)

დილის ცხრა საათია, ქალაქი თანდათან ცოცხლდება, ყველა აღწევს თავს სიზმრებს და რეალობას უბრუნდება. ცხოვრება ზოგისთვის ისეთი გაუსაძლისია, რომ უნდათ ლამაზ სიზმარში დარჩნენ, მაგრამ სიცოცხლე, რაც არ უნდა გაუსაძლისი იყოს, მარყუჩივით გვიჭერს და თანდათან

გულს ვერ უბრძანებ (4)

თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა. გოგონამ, როდესაც ფეხი მიწაზე დადგა შეკრთა და კანკალმა აიტანა. ერთხანს ადგილიდან ვერ იძროდა, მაგრამ დამიანეს შეხებამ გამოაფხიზლა. ბავშვს ხელი ჩასჭიდა და გასასვლელისკენ წავიდა. კიდურებს ძლივს იმორჩილებდა, თუმცა

გულს ვერ უბრძანებ (3)

ჩაბნელებულ კაბინეტს მბჟუტავი სანათი ანათებდა. მაგიდაზე მიმოფენილ სურათებს სავარძელში მჯდომი ბიჭი გულდასმით ათვალიერებდა, მის კუპრივით შავ თვალებში მხოლოდ ზიზღს და სიძულვილს თუ შენიშნავდით. სიჩუმე კარზე კაკუნის ხმამ დაარღვია, ბიჭის დასტურზე კი

გულს ვერ უბრძანებ (2)

მოგესალმებით, ესეც მეორე თავი ბოდიში დაგვიანებისთვის.ოთახში დაძაბულობამ დაისადგურა, თითქოს ყველა რაღაც ზეციურმა ძალამ გაყინა და ადგილიდან დაძვრა ვერავინ მოახერხა. მხოლოდ და-ძმის სახეზე გაიკვალა მარილიანმა სითხემ გზა. ნუცამ იცოდა, რომ ოდესმე

გულს ვერ უბრძანებ

მოგესალმებით, ეს ჩემი პირველი ისტორიაა იმედი მაქვს მოგეწონებათ და თქვენს შეხედულებებს გამიზიარებთюю-მაგრამ მან ეს არ იცის და არც მოისურვებს რამის გაგებას.- ნაღვლიანად გაატრიალა თავი დიტომ და საქარე მინას მიაშტერდა.-ვიცი რომ გული ეტკინება, ჩემზე უკეთ

,,მიყვარხარ,, ნაზი გულს რომ ამინთებ.

ცხოვრება სამყაროს ფოქრებით ავსებს მე შენზე ფიქრით სიყვარულს ვავსებ და შენ ლამაზო ვარდივით სავსევ მოგიგავს სახე ვარდის ნაზ ლალებს

გულს ვიფიცებ

გულს ვიფიცებ, ლექსს არ დავწერ უგულოდ, ჩემს მღვიმეში, ბგორგავ, როგორც მწირი, - მე რა მიჭირს, სიყვარულით ვსულდგმულობ, მე რა მეთქმის, ჩემი ცრემლით ვტირი.