შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/17}

-ნიკა, მისი ნახვა მინდა! სხეულზე მოხვეულს გვერდულად ახედა დიდი, ლამაზი თვალებით, რომელზეც მონატრების, სითბოსა და სიყვარულის ცრემლები ლივლივებდნენ.. -იცის. -რა იცის?

სიზმრების მატარებელი (თავი 2) ჭკვიანი და უფრო ჭკვიანი

საკვირველია-სისი აიჭრა -ცალ-ცალკე ოთახი მოუმზადე ამათ-გაძახა დამხმარე ქალს ნიკოლასმა -ხუმრობთ? ბავშვს ელოდებიან,რადროს სხვა და სხვა ოთახებია?-გაეცინა გოგოს -გვიანია საამისოდ -ბოდიშს გიხდ

ათინა გოგო და სიყვარული

ათინას მეორენაირად სიყვარულის გოგოს ეძახდნენ. ეს სახელი იმ დიდი ხურჯინის გამო შეერქვა, ყოველთვისა და ყველგან რომ თან დაათრევდა.

მოლოდინი და რეალობა

ასევე, გვიკითხავენ ზღაპრებს კონკიაზე , ფიფქიაზე... ვუყურებთ სასიყვარულო მელოდრამებს და ჩვენს გვჯერა , რომ ზღაპრულ რეალობაში აღმოვჩნდებით.

კავშირი სინათლისა და სიბნელის (III თავი)

ერსენდი უკვე მკვდარია, მაგრამ ომი არ დასრულებულა, სანამ რომელიმე მხარე ბოლომდე არ განადგურდება ომი არ დასრულდება. ერსენდი არაფერ შუაშია აქ. ამაში მხოლოდ ჩვენ ვართ დამნაშავე. ერსენდის სიკვდილის მერე თუნდაც ერთმა მაინც ცადა მოლაპარაკება? არა.

კავშირი სიბნელისა და სინათლის (II თავი)

თორეიდინი ონთადორს გაუძღვა. საღამოს ცივ ნიავში, თავზე ვარსკვლავები და მთვარე დანათოდათ, ხოლო ტყის გზებს ენდერის ყვავილების კაშკაშა სინათლე უკვალავდათ, ფოთლების შრიალი და სადღაც შორიდან კი, სანადიროდ გამოსული ბუს ხმა მოისმოდა.

კავშირი სიბნელისა და სინათლის

ომი, ბრძოლა, სისხლისღვრა, სიკვდილი, გამხმარი სისხლის და ოფლის სუნი... ეს იყო ის, რასაც თორეიდინი გრძნობდა და ხედავდა ბავშვობიდან მოყოლებული. ბევრჯერ გამოუღვიძებია ღრმა ძილიდან კოშმარებს, ბევრჯერ უნახავავს ის გულის გამტეხი სანახაობა, როცა ბრძოლიდან

მორჩი პროფესორობას !! აჰაა,ახადე ფარდა და დაინახე

- ეხლა არ მითხრა,რომ ამის იქით,შეიძლება იყოს კიდევ რაიმე ! ამის იქით ? - ჰო,ნუ გადამრევ და ნუ მეტყვი,რომ არის კიდევ რაიმე !!! არის ! - რაა...? ამის იქით ძალაა,რომელიც ყოველივეს „ჩუმი“ დამსწრეა !

"ერთი სამოთხე და ორი ჯოჯოხეთი"

-მარტო იარაღი კი არა,ყველაზე მეტად სიტყვით სიკვდილი არის ძნელი, ბიძიკო,-მამაკაცის წინ მდგომმა მამაკაცმა გადმოინაცვლა ჩვენსკენ.

პირველი და უკანასკნელი 4 თავი (დასასრული)

მეორე დღეს თავის საშინელმა ტკივილმა გაღვიძა. თვალები რომ გახილა სხვის ოთახში იყო უფრო სასტუმროს გავდა ვერ მიხვდა რა ხდებოდა მის თავს მგრძნობელობა რომ დაუბრუნდა მიხვდა რომ შიშველი იწვა ლოგინში -არა ოღონდ ეს არა