სასახლე დაბურულ ტყეში (დასასრული)

კომფორტულად მოიკეცა ფეხები, თავი კი მკერდზე მიაყრდნო. სრული კომფორტი იგრძნო, ისე ამშვიდებდა ნაძვისხის განათება._თავი გაგიცივდება. რატომ არ იშრობ ხოლმე კარგად? -ელენმა ღიმილით ახედა ბიჭს, მისი თვალები თბილი იყო.

სასახლე დაბურულ ტყეში 21

ფიქრები დაფანტულად მოძრაობდა ტვინში, ბოლოს კი ერთ აზრად ჩამოყალიბდა. მიხვდა, რომ ეღვიძებოდა. რთული იყო თვალების გახელა. არც ისეთი მკაფიო განათება იყო, მაგრამ მაინც მოჭრა თვალი. მერე მწვანე თვალები გამოიკვეთა და

სასახლე დაბურულ ტყეში 20

_მაპატიე ელენ.-თითქოს სიზმარში ჩაესმა ბოლო სიტყვები და გაითიშა...ანდრია დაპირდა, რომ ხვალ საღამოს დაბრუნდებოდა. ელენს ქვეცნობიერად მაინც ეშინოდა ღამით, მარტო დაძინების. მის ძილს ხომ ყოველთვის იცავდა ანდრია, ახლა კი კოშმარებისგან ვერავინ იხსნიდა.

სასახლე დაბურულ ტყეში 19

_კი ანდრია! ძალიან ვარ გაბრაზებული. მათზეც და შენზეც!-ელენის ხმას ბზარი გაუჩნდა და ტუჩები მოებრიცა. _ელენ? ელენ ტირი? მითხარი რა მოხდა? ახლავე დავბრუნდები უკან!ნელ-ნელა შთანთქა ბინდმა ნათელი და ელენი კიდევ ერთხელ გავიდა ბიჭებთან, რომ ეთხოვა სახლში

სასახლე დაბურულ ტყეში 18

_არამზადას უყვარახარ ელენ. -უპასუხა სრული სერიოზულობით და ქალის თვალებს ჩააჩერდა, რომ არცერთი ემოცია არ გამოჰპარვოდა. მწვანე თვალები უცბად გალღვნენ და ჩამოდნენ, თვალებში ბედნიერების ნაპერწკლები და ცრემლები ერთად გაკრთნენ.

სასახლე დაბურულ ტყეში 17

ელენს არ უყვარდა ასეთი სიცხე და სახეზეც ეწერა რომ გული უწუხდებოდა. _წავიდეთ. -გასცა ბრძანება ანდრიამ, თუმცა ადგილიდან არ დაძრულა. _სად წავიდეთ? -იკითხა გაკვირვებულმა ქალმა და ბიჭს მიაჩერდა._სადაც გინდა. - გაუღიმა ანდრიამ. _ხომ გინდა

სასახლე დაბურულ ტყეში 16

_ხომ არ ჯობია სწრაფად წაგიყვანო?-შეპარვით კითხა ანდრიამ. ახლა უკვე ისიც არ იცოდა საერთოდ უნდა შეხებოდა თუ არა ელენს. უკვირდა, რომ არცერთხელ არ შეშინებია, როცა კოცნიდა.„მაშინ მითხრა გაჩერდიო, მე კი არ დავუჯერე. რამდენად იდიოტი ვარ, რატომ

სასახლე დაბურულ ტყეში 15

_ჩემი ხელით მოვახრჩობ იმ ბინძურს! იცი მაინც რამხელა ძალისხმევა დამჭირდა რომ ცოცხალი დამეტოვებინა? არ იცი! ახლა კი შენი რეაქცია თანხმობას მაძლევს.ანდრია კარისკენ წავიდა და ის იყო გარეთ გადიოდა, რომ ელენის ხმამ შეჩერა._დაბრუნდი!-ისეთი

სასახლე დაბურულ ტყეში 14

_ანდრია, ისინი კვლავ ლურჯია. -ელენს თვალები გაცისკროვნებოდა. ანდრია კი კმაყოფილი იყო, რომ მისი თვალები მხოლოდ სიამოვნების ფერს გამოხატავდნენ და არა წყურვილის. წამში ყველა ღილი გაქრა ელენის პერანგიდან, ბიჭის ხელებმა კი ელნის მუცლიდან

სასახლე დაბურულ ტყეში 13

ელენი საკუთარმა კივილმა გამოაღვიძა. რეალობაში დაბრუნებას კი პანიკური ტირილი მოჰყვა. მერე გაახსენდა, რამდენიმე ღამე რომ კოშმარების გარეშე გაატარა ანდრიას წყალობით და ბიჭის ძებნა დაიწყო. მის ნაცვლად საწოლზე ტელეფონი დახვდა წერილთან ერთად: