რომ დაგინახე...

თითქოს შენ რომ დაგინახე გამომესხა ფრთები, შენით ვხედავ, შენით ვცოცხლობ და მე აღარ ვკვდები. შენს გარშემო თურმე ვანთებ გულის ფორმის ცეცხლს, ჩემი გულიც მანდ იქნება, ლექსებს დაგიწერს. თითქოს შენ რომ დაგინახე შემეცვალა ფერი და სხვა ყველა, ყოველივე მძიმედ

პირველად რომ დაგინახე...(დასასრული)

-ერთი წელი?!-მისი სახის გამომეტყველებიდან გამომდინარე ყველაფერი ცუდად იყო... წინააღმდეგ შემთხვევაში ის არაფერს მეტყოდა და მკურნალობას დაიწყებდა. თუ გამოჯანმრთელდებოდა არც მეტყოდა რომ სიმსიმნე ჰქონდა... ჩამოვჯექი და სახეზე ხელები ავიფარე. -რამდენი

პირველად რომ დაგინახე...(20)

დილა... საუკეთესო დილა ჩემ ცხოვრებაში. საერთოდ ყოველი დღე ესე უნდა დაიწყოს, საყვარელი ადამიანის გვერდით, ჩახუტებულმა უნდა გაიღვიძო და დღეც კარგად ჩაივლის... მაგრამ ეს დღე არ იყო ერთ-ერთი მათგანი... რადგან დღე კარგად იწყება, ეს იმას არ ნიშნავს რომ

პირველად რომ დაგინახე...(19)

-ხო იცი რო ვერ ვიტან სენტიმეტალურ რაღაცეებზე ლაპარაკს, რო მოგიყევი... -პირველად რომ დამინახე? -ხო. -რა მოვყვე? -ეხლა მე მომაყოლებ ისევ? -არა. მარა არა მგონია მოგეწონოს ის რასაც გაიგებ.

პირველად რომ დაგინახე...(18)

-ლიზა, შენ გგონია რომ მაგ კნავილით შეცვლი რამეს? მაქსიმე ჩემი შვილია, მამის გარეშე არ გაიზრდება და მითუმეტეს ამ სი*ის გვარით არ ივლის. -ცხოველი ხარ, შენნაირი მამა კი მაქსიმეს არ ჭირდება.

პირველად რომ დაგინახე...(17)

-რა გგონია? 2წელი მაწამებ!!! სიკვდილამდე მიმიყვან მე და მამაჩემს!!! დამინგრევ ოჯახს!!!! გამინადგურებ ცხოვრებას!!!!!! მამაჩმემს მკვლელის სახელს დაარქმევ და მე შენ ცოლად გამოგყვები ამ ყველაფრის შემდეგ?!!

პირველად რომ დაგინახე...(16)

უცებ კარზე კაკუნი გაისმა. -ვინაა?-ლიზა არავის არ ელოდებოდა... ხოლო დიტო. -სურპრიზია. დიტომ კარი გააღო და ოთახში მანჩო შემოვიდა. შეჰკივლა და ლიზას გადაეხვია. -ჩემი გოგო, როგორ გაზრდილხარ, როგორ შეცვლილხარ.... ჩემი პატარა გოგო.

პირველად რომ დაგინახე...(15)

ზუსტად 20თვე გავიდა იმის შემდეგ რაც ლიზა გაიქცა ლევანის სახლიდან და იპოვა მამამისი. მას უკვე შვილი და ქმარი ყავდა. მამამისმა მოახერხა და კომპანია ფეხზე დააყენა. უბრალოდ ჯერ საქართველოში ვერ ახერხებდა დაბრუნებას, თან მას ხელს არ უწყობდა ჯანმრთელობა,

პირველად რომ დაგინახე...(14)

წამოვდექი და ოთახში გავედი. შემდეგ ტანსაცმელი ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი. ლიანა ქვევით არ დამხვდა, ალბათ ლევანმა დაითხოვა. ნამცხვარი გამოვიღე, შემდეგ კარადიდან (სადაც ლევანი მალავს სასმელს) გამოვიღე ვისკი, ჩავასხი ჭიქაში და უცებ გადავკარი. რა თქმა

პირველად რომ დაგინახე...(13)

-ლიზა, უბრალოდ... ეხლა ნაღდად ვერაფერს გეტყვი და... არც კი ვიცი... აქამდე როგორ არ ცადე გაქცევა, ვინმესთან დაკავშირება... -რეზიმ იცის. -რეზიმ?