არჩევანი (თავი 14) დასასრული

მოგესალმებით მეგობრებო თქვენი დაკარგული, არაა გადაკარგული სალივანი. ამდენი ხნის შემდეგ გიბრუნდებით იმ ისტორიის დასასრულით რომელიც თავის დროზე დავდე მაგრამ ბოლო თავი წაიშალა. იმედი მაქვს

გულის ძახილი 15.(დასასრული)

სირბილით ჩაირბინა კიბეები და ახლო მდებარე მაღაზიაში შევიდა,პური იყიდა მხოლოდ და ასევე ჩქარი ნაბიჯით გაიქცა სახლისკენ,რომ მოულოდნელად წინ ალკოგოლისგან თვალებდასიებული მამაკაცი გადაუდგა.სესილიმ შეხედა და შეეშინდა,მაგრამ მაინც მტკიცედ უთხრა.

თავადაზნაურული ამბები (დასასრული)

-საპირფარეშოში არ გაჩერდეო მთხოვდი-ვნებიანად ჩამჩურჩულა და იოანეს გადაეხვია,რომელიც ანანოს აიგნორებდა.ის კი გაშტერებული მე მიყურებდა. -გოგო გამოფხიზლდი,ისეთი სახე გაქვს,გეგონება მუმია დაინახე!-ჩავჩურჩულე და გონზე მოსაყვანად ცოტა წავჩქმიტე. როგორც

ცოდვების გამო?..(30) დასასრული

სანამ ბიჭები საუბრობდნენ და სიტუაციას აგვარებდნენ მე დაბნეული მოვთავსდი მანქანაში, გიგიმ მომიკითხა და ისევ საქმეს მიუბრუნდა,სესილი და ნინია გარეთ იყვნენ, დანის გამო სესილის თავის მართლება მოუწია.. სალო მალე შემომიერთდა და ლოდინში იმის მოყოლა

არანორმალური (16) დასასრული

დ ა ა ი გ ა თ ე ნ დ ა ქ ო რ წ ი ლ ი ს დ ღ ე ც : დილით 6 საათზე მაღვიძარამ გამაღვიძა. სასწრაფოდ წამოვხტი და რაც შეიძლებოდა თავისუფლად ჩავიცვი. კაბის ჩაცმას ბოლოსაც მოვასწრებდი. სალომეს დავურეკე, რომელსაც ისედაც ვიცოდი, რომ ეძინებოდა:

შეუფასებელი გრძნობა. დასასრული.

-შენ ცხოვრებას შენ მაშინ დაგეგმავ,როცა შენი სამსახური გექნება,შენი ხელფასი და შენით შეგეძლება საქმის მოგვარება.მანამდე კი,კეთილი ინებე და ნუ დაგავიწყდება ვინ ვარ მე შენი.

ცხელი სურნელი (დასასრული)

-დამცინით? მართლა გაჩერდა -ამ სახლში ჭკვიანი ხალხ ვცხოვრობთ ჩემო ტაისა , ვიცით ვინ არის უფროსი -და ვის ემორჩილება უფროსი მესხი -მაინც ვის -ვისი სურნელიც აქვს, ცხელი სურნელი

სოხუმსკი (დასასრული)

ცხოვრებაში პირველად იგრძნო თუ რას ნიშნავდა ნამდვილი სიყვარული, იმ ერთისადმი აღუწერელი გრძნობა და ამ გრძნობას თანმდევი მისი დაკარგვის შიში. წარსულმა, რომელმაც მთლიანად დაანაწევრა ბოკუჩავა, ახლანდელშიც გადმოინაცვლა. მაინც არ ანებებდა თავს ის წლები.

შემთხვევით დაქორწინებული (დასასრული)

-ანდრია ჯერ კიდევ თვეებისაა და დაგავიწყდა, ჯერ რომ არ იცის ლაპარაკი?! -მერე რა!.. თვალებით მანიშნა... ჭკვიანი ბავშვია. კოპიო მამამისია... ენაცვალოს მამა!.. -ზოგჯერ მგონია, პატარა ბავშვი ხარ, რომელიც ჯერ კიდევ საფენებით დადის! -არამგონია პატარა

"ნი" "ნე" (თავი10) დასასრული

ვიცი რომ ყველაზე ცუდი გოგო ვარ მაგრაამ რავქნაა რომ მუზა არ მყავდა ...იმედია ჩავდგები კალაპოტში და მალე შემოგთავაზებთ ედოს და ნანოს ისტორიას,შემდეგ კი თავხედ ქმარს გავაგრძელებ,,,მგონი ამხელა თავი არასდროს დამიწერია,,,მადლობა მოთმინებისთვის