-შენ ის ლექსი ხარ დასასრული, რომ ვერ ვუპოვნე!

ადრე შენს გარდა სხვა არავინ მისმენდა მახსოვს, დღეს მისმენს ყველა და ამავდროს ესმის არავის. შენს ნაფეხურებს წვიმა შლის და სისხლისფრად ათოვს, შენ ფურცელი ხარ ჩემს შავ წიგნში თეთრად

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 9 ) დასასრული

შემოდგომა უხვი და ბარაქიანი. ეს დრო ყველაზე მეტად მიყვარს, თავისი ტემპერატურურის ბალანსით და ნაყოფიერებით. ჩემს წინ გადაშლილ ამ თავლწარმტაც სანახაობას თვალს ვერ ვაშორებ. ზვრებად გადაჭიმული ციცქა-ცოლიკაური, საღამოს ბინბუნდში მის მტევნებს რომ ჩრდილი

სიმპათიური სტუმარი ( 19-დასასრული)

მანქანით თბილისისკენ მივდიოდი. „ გაბრო... გთხოვ არ დამტავო... გაბრო...“ ვქვითინებდი და ცრემლიანი თვალებით ძლივს ვხედავდი გზას. თბილისში შევედი და საავადმყოფოსკენ გავაქანე მანქანა. ათ წუთში იქ ვიყავი. სწარფად შევვარდი საავადმყოფოში. მისაღებში

აფროდიტას ბრალია(თავი მეშვიდე, პირველი ნაწილის დასასრული)

-კარგი, თუმცა როგორ უნდა გენდო, როცა შენს გეგმას წესიერად არ მეუბნები!-ხელები გაშალა გოგომ.-ქორწილის ჩაშლას როგორ აპირებ დიმიტრი? ყველაფერს ბუნდოვნად მიხსნი! ქარაგმებით მელაპარაკები!-ნინე! დაწყნარდი, რომ გითხრა ბოლო წამს გადაიფიქრებ!

ემა (დასასრული )

-შენთან მინდა...-გეგა გველნაკბენივით წამოჯდა საწოლზე,ხედავდა მზერადანისლულ ქალს და სურვილი უათმაგდებოდა -მოდი ჩემთან-ვნებამორეულმა ძლივს წაიჩურჩულა და ხელი გაუწოდა ქალს.შეცდა მეტრეველი,უკლებლივ ყველას დახმარება შეიძლება,თუ კი ამის სურვილი გაუჩნდება

ცეცხლოვანი ტანგო /11 თავი (დასასრული)

-ანინე,რა მოხდა-შეშფოთებული სახით შემოვიდა ნათანიელი სამზარეულოში.-გული გამისკდა, გვერდით,რომ არ მყავდი-და ჩამიხუტა.-რაზე ნერვიულობ ფერია,რა მოხდა,მითხარი- თავზე მკოცნიდა და ისე ჩურჩულებდა.

ბიზნეს ვუმენი (თავი 19) დასასრული!

მე და ალექსანდრემ 2 წელი გავატარეთ თავისუფალ ურთიერთობაში, მაგრამ ყველა ადამიანის ცხოვრებაში დგება დღე, როდესაც რაც ადრე გინდოდა აღარ მოგწონს და, ამიტომ მის შეცვლას ცდილობ. სწორედ ესე იყო ჩვენთანაც, ჩვენ ერთად, ერთ ჭერ-ქვეშ ვცხოვრობდით და თითქმის

შეგეჩვიე (დასასრული)

მანქანაში ვზივარ და ყურებში მხოლოდ ძრავის და ფანჯრიდან შემოსული ჰაერის ტალღების ხმა მესმის. ჩემდა უნებურად წარსულის ყველა ფიქრმა ღრუბელივით მოიყარა ჩემს თავზე და კამარასავით წამოვიდა მოგონებები.

1998 #სიმშვიდე (დასასრული)

მისი პალატის კარის შეღებაზე მეტად, ცხოვრებაში სხვა არაფერი გასჭირვებია. ვერ შევიდა. რა ექნა, სირცხვილის გრძნობა ჭამდა. თუმცა, ნანა ეუბნებოდა, რომ მისი ბრალი არაფერი იყო... მაინც ვერ.

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (15 თავი) დასასრული

სახლში მარტოვარ. სანდრო სამსახურშიდან მალე დაბრუნდება. ჩემი პოლიციელი საქმრო. ჩვენს ფოტოს ვუყურებ და მეღიმება. გემრიელ სადილს ვუმზადებ საქმროს. ახლა აღარ მჭორდება თავის მოტყუება როგორც ოთხი წლის წინ ხდებოდა. როდესაც ყველაფერი უკვე მზად მაქვს