ჩემი ხარ!!! (10) დასასრული

-რას და მაინტერესებს როგორი ხმა გაქვს. რადა მოყევი რატო წახვედი აქედან რატო მიმატოვე???? -არვიცი დემეტრე როგორ გითხრა. -პირდაპჯრ მითხარი. -აი გახსოვს თამაში რო გქონდა. -კიი

შურისძიება (დასასრული)

– მეც მიყვარხარ – გახსოვს მთვრალი რომ იყავი? ღამის ოთხ საათზე რომ დამადექი – კი – მაშინ მითხარი არ უნდა შემყვარებოდიო .. რატომ? – მთვრალი ვიყავი – სიმთვრალის დროს სიმართლეს ამბობენ – სიმართლეს კიარა უფრო სისულელეებს – მეტჯერ აღარ დათვრე რა

გახსოვდეს, რომ დედოფალი ხარ ! (დასასრული!!)

მოკლედ ამ ისტორიაზე გული ამიცრუვდა, ჩავთვალე რომ არ მოგწონდათ.. სულ სხვანაირი წარმომედგინა ეს ისტორია თუმცა ახლა რადიკალურად განსხვავებული სახემიიღო.. ჩანაფიქრი სულ სხვა იყო.. შუა გზაში მიტოვებას გადავწყვიტე ასე უცბად და მარტივად სულ რაღაც სამ

შემიყვარე თუ გაბედავ (დასასრული)

თვალები როგორც კი გაახილა გამომხედა და თითქოს ენა ჩაუვარდა.ალბათ კონსტანტინეს არ უთქვამს ჩემი ჩამოსვლის ამბავი და კარგადაც მოიქცა.მე ადგილიდან ვერ გავინძერი ვიდექი და ვუყურებდი ამ მონატრებულ თვალებს,მზერას.ცრემლები წამომივიდა ჩემდა უნებურად.ისეთი

საწოლის დედოფალი (15 ნაწილი - დასასრული)

-ხო ბექუშ, რას შვები? - ტელეფონი აიღო ერეკლემ. -რავი ბიჭო, მამა რომ გახდი მე უნდა გითხრა? - ჰკითხა და მის პასუხს დაელოდა. -რა გავხდი?! - მობილურში ერეკლეს გაოგნებული ხმა გაისმა - იცოდე პირველი აპრილის პონტში თუ მეღადავები წაგაცლი თავს...

შეშლილი-სულებთან მოსაუბრე (დასასრული)

მორიგე დღე! ისევ მათეს ზარი და ქალის სუსტი სიცილი.. -როგორ ხარ ანამარია? -არამიშავრს,შენ? -რავი, თავის ტკივილი რომ არ ჩავთვალოთ საკაიფოდ -მიდი ექიმთან -მივალ -მიყვარხარ -მეც..

სამეული (დასასრული)

სახლში დაბრუმდნენ მაშინვე ნინიმ ბამბა გამოიტანა კიდევ რხვა რაღაცეები და ლუკასთან მივიდა - ძალიან გტკივა? - კითხა ნინიმლუკას - ისერა - უპასუხა ლუკამ - მართლა თქვი ჩემზე ..... - არა , მოიცადე იმ იდიდოტის ნათქვამი დაიჯერე - არა მაგრამ.... - კარგი რა

Blue Jeans (დასასრული)

ზოგადად ესაა არანორმალურების განუყოფელი ნაწილი. შეუძლიათ შენი ცხოვრება ყირაზე დააყენონ, მასში დაუკითხავად შემოვიდნენ და უმაღლესი ადგილი დაიკავონ და თავი ისე შეგაყვარონ, რომ არც კი გკითხონ, მზად ხარ თუ არა შენ ამისთვის.

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (დასასრული)

დღეები გადიოდა და ჩემი ვარაუდი უფრო და უფრო მმართლდებოდა, ნიკა ყურადღებას არ მაქცევდა, თავს უფრო და უფრო მარიდებდა, მე კი საშინლად მინდოდა გამოცდების წინ ვინმეს გავემხნევებინე, ყველას ვიღაც ჰყავდა გვერდში, მხოლოდ მე ვიჯექი იატაკზე მარტო და ჩემს რიგს

ჩემი ნიკუშა (8) დასასრული

თუმცა გამწარებულ წლებს ვერავინ გამოგვისწორებდა. ვეღარც ბავშვურად შეიყვარებდა მამას და ვეღარც მისაბაძი მაგალითი იქნებოდა ნიკა მისთვის. წლები დაიკარგა, ნიკას კი ციხემ აუხილა თვალი, ის ხშირად ამბობდა რომ უბრალოდ არშეეძლო თვალის გასწორება ჩვენთვის.