ელენე (მესამე თავი)

უფრო დიდი მოწიწებით ეამბორა ფაიფურივით თეთრ და ცივ ხელზე. თან რაგაც ამოუცნობმა მზერამ გაირბინა მათ შორის, რადიო ტალღასავით სწრაფად და შეუმშნევლად. გაიარა ტალღამ და სადგაც პეტერბურგში გაუჩინარდა.

ელენე (მეორე თავი)

ზაფხულის თაკარა მზე ზედ ცის თაღს მოქცეოდა და დედამიწას უსაზღვრო სოთბოს უნაწილებდა , მიწას ალმური ასდიოდა , შეწუხებული ჭრიჭინები მოუთავებლად წუწუნებდნენ. თუმცა წერეთლების ეზოში იმდენი ხე და ლამაზად გაკღეჭილი ბუჩქი იყო, რომ იქ ნამდვილად შეიძლებოდა

ელენე (პირველი თავი)

თოვს მშვიდად და სრულ სიწყნარეს მხოლოდ შაშვების წამოჭახჭახება თუ დაარღვევს. ნაზი, მდუმარე სიო მსუბუქად აქანავებს ჩამოძონძილ, ნაქარგ საკიდებს. მოკლედ, აქაურობას ძველი დედებისა არაფერი ეტყობოდა არც ეზოს, არც ღობეს და არც ყორეს.

ის ჩემთან მოვა (ელენე ნიკოლაშვილს)

თვალებს დავხუჭავ, მაგრამ ძილი აღარ მეკარება, ფიქრით შენთან ვარ, შენი სახე თვალთ მეხატება, გარეთ ქარი ქრის, სევდიანად ღამე ილევა, ისევ არ მძინავს, შენთან ყოფნა ისევ მინდება.

განგსტერების სამოთხე (34)

უცბად შენიშნა,რომ უკან ვიღაც მიყვებოდა და სარკეში გაიხედა..აბა ვნახოთ რაგინდა..გზატკეცილიდან გადაუხვია და საპირისპირო გზას გაუყვა..მშვენიერია ჩამისაფრდნენ! მას უნდა გავუმკლავდე-დაამთქნარა-ახლა არა! რა ჯანდაბა მჭირს?!

განგსტერების სამოთხე (33)

ელენე ცრემლების ღვრით მიდიოდა დერეფანში..იტყუება,ვიცი იტყუება. არრა..ასე ძალიან რატო მტკივა? რას მოველოდი საერთოდ?! ოცნებებში დავიკარგე! ცრემლები მოიწმინდა..უნდა წავიდე ამ ადგილს უნდა მოვშორდე..დემეტრეს კაბინეტისკენ გაიქცა.

ელენე 1 თავი

რთულია იცხოვრო ისეთ ქალაქში სადაც ყველა გიცნობს, იციან ვინხარ, რას წარმოადგენ, შენს ყოველ ნაბიჯს აკონტროლებენ და არიცი რომელ კედელს შასკდე. რა თქმა უნდა, ელენე ამ სირთულეს არ აწდებოდა. არ არის ისეთი გოგო თბილისს, რომ შეეფერება.ერთი ჩვეულებრივი მუქ

ბინა #13 (პირველი ნაწილი)

უცნობმა ჩაიცინა და შუქში გამოიწია. მაღალი, 26-27 წლის მამაკაცი იყო. მოგრძო შავი მანტო, შავი მოღეღილი პერანგი და მუქი შარვალი ეცვა. გრძელი თვალის ჭრილი და ყინულივით სუსხიანი გამოხედვა ჰქონდა. მუქი გრძელი, გადაყრილი თმა და ღია, შუქის გამო გაურკვეველი

ფრთხილად, აკრძალულია (3)

დღეები ჩვეულებრივად გადიოდა. ქართულზეც დავდიოდი, უნარებზეც, ბიოლოგიაზეც და ინგლისურზეც. ხანდახან სკოლაშიც შევივლიდი ხოლმე. საერთოდ აღარ ვფიქრობდი დათოზე. რაც დღეები გადიოდა, ვხვდებოდი, რომ ეს უბრალოდ გატაცება იყო და მეტი არაფერი. ახალი ნაცნობებიც

ვაჩე და ელენე (სრულად)

ხდება ხოლმე მომენტი ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად არის, ორნი ხართ, ერთმანეთისთვის არსებობთ, მთელი სამყარო გემეტებათ ერთმანეთისთვის და არა მარტო, მაგრამ ყველაფერი წამში იცვლება, ჩნდება მესამე, რომელიც გამუდმებით ცდილობს ურთიერთობა დაგინგრიოთ და ხშირ