წითლის ეპოქა 6

ლევანი:ნატა, ეს პირველი შემთხვევაა, როცა ანას შენ გაბარაებ და არა პირიქით. აბა შენ იცი, გამოპრანჭე და ისე დამახვედერე. თვალი ჩამიკრა და წავიდა.იდიოტი. ნატა:ხო გაიგე, არა? დღეს და ხვალ დილით ჩემი ხარ.

წითლის ეპოქა 5

თვალები ავატრიალე.ეს არის, ის კონტროლიორი ვახო.მოსვენებას რომ არ მაძლევს.ყველგან კუდში დამდევს და როგორც ნახეთ, რაღაცეებს ისე მიკრძალავს, თითქოს დედაჩემი იყოს, რომელსაც ჩემთვის კარგი უნდა.ნატას დალიმ დაუძახა და გავიდა.სკამზე ვისხედით.ხალხს

წითლის ეპოქა 4

სახლში დავბრუნდი.კართან ვიღაც ქალი იდგა ძალიან ცუდ მდგომარეობაში იყო. მე:აქ რა ხდება? დაცვა:ბატონო, ეს ქალბატონი თქვენს ნახვას ითხოვს და ვერ გავაგებინეთ, რომ სახლში არ იყავით. მე:ქალბატო, რა გნებავთ?

წითლის ეპოქა 3

ჩემი მტკიცება არაფერია თქო, სრულიად გაბათილდა. ბოლო  გაკვეთილის შემდეგ, სპორტ დარბაზიდან რომ გამოვედით და წინ, შავი მანქანით, აკაკი ამესვეტა.უზარმაზარი წითელი ვარდების თაიგულით, იმხელა იყო ეს ბუკეტი, რომ თვითონ წესიერად არც ჩანდა.

წითლის ეპოქა 2

მწველი მზერა ჯერ ხელებზე და მერე სახეზე რომ ვიგრძენი, ხელები მაშინვე უკან წავიღე.ამაზე ჩაცინება დავინახე და ნატა უკან დასჯილი ბავშვივით მივიყოლე.ჩემს ადგილას ჩამოვდექი და ხელები ზურგს უკან შეთეთრბულ კედელს მოვაწყვე.წირვა დასრულდა თუ არა ყველანი

წითლის ეპოქა 2

მწველი მზერა ჯერ ხელებზე და მერე სახეზე რომ ვიგრძენი, ხელები მაშინვე უკან წავიღე.ამაზე ჩაცინება დავინახე და ნატა უკან დასჯილი ბავშვივით მივიყოლე.

წითლის ეპოქა 1

თვალები მაგრად დავაჭირე ერთმანეთს და ნელა გადმოვედი საწოლიდან.ნათბილარევს უცებ შემცივდა და უცებ გადავიცვი ჩემი გრძელი მუხლებს ქვემოთ შალის ძოწისფერი კაბა.თმა ასე თუ ისე მოვისწერიგე და ჩემი ოთახიდან ვიწრო ჰოლის გავლით პატარა სამზარეულოში გავედი

ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა /სრულად/

"ყოველთვის მჯეროდა და ახლაც ამის მწამს, რომ გული, ყველაზე დიდი მომაკვდინებელი ორგანოა, რომელიც ან ბედნიერებისგან რიტმს გაგიხშირებს, ან პირიქით.... სასიკვდილოდ გაგიმეტებს."

ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა (თავი 16..21)

" ცხოვრება ჯოჯოხეთია... მთავარია ამ ჯოჯოხეთს გაუძლო და შეძლო ფეხზე მყარად წამოდგომა... შეძლო მრავალი ტკივილის მიუხედავად ფეხები არ მოდრიკო! ცხოვრება, ერთი დიდი ილუზიაა და ნუ გგონიათ, რომ მხოლოდ სიკეთე სუფევს ამ ქვეყანაზე.

ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა (თავი 11..15)

" სიყვარული, ომს ჰგავს... როგორც არ უნდა დაშავდე, მაინც მყარად უნდა დადგე ფეხზე... მრავალ დაჩაგვრასა და გულის ტკენასაც უნდა გადაურჩე. ნამდვილი სიყვარული,იმ მძიმე ეპოქასაც უძლებს, რაც დღესდღეისობითაა დაბატონებული. ნამდვილ