შემიყვარდა ის, ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 4

გამარჯობა ჩემო საყვარლებო... იმედია მოგეწონებათ ჩემი ნაჯღაბნი...ეზოში შესულმა პირი ღია დამრჩა მთელი.საპატრულო პოლიციის მანქანები ჩვენ ეზოში იდგა,სახლში შევედი და მტურალა დესაჩემი შემრჩა ხელში-ქრისტინაა , დეე სად იყავიი?ყველა მე მომვარდა და მოკითხვა

შემიყვარდა ის ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 3

კონსტანტინე მათკენ დაიძრა,ალექსანდრეც მას მიჰყვა იმ ცოლ-ქმართან მივიდნენ და ლაპარაკი დაუწყეს,კაცს წარბები შეეკრა და ხმამაღლა დაუწო ლაპარაკი,ალექსანდრემ კი მუშტი უთავაზა,ყველა შეცბა არ ელოდნენ ალექსანდრესგან ამას კაცი წამოდგა და მანაც დაარტყა ჩხუბში

შემიყვარდა ის ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 2

გაბრაზებული ავდექი და წამოვედი,უკვე ღამე იყო ,მე და ტასო ქუჩას მივუყვებოდით სახლში რომ მივედით ყველა იქ დაგვხვდა. ყველას მივესალმე და ჩემს ოთახში ავედით მე და ტასო და ფანჯარასთან,დივანზე დავსხედით და ტასომ საუბარი დამიწყო -დღეს რა დაგემართა? -რა

შემიყვარდა ის ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 1

მე ქრისტინე ვარ,17 წლის,მაღალი,შავი თმით და შავი თვალებით,თეთრი კანით (გარეგნობას არ ვუჩივი) მე დავიბადე ძაალიან მდიდარ ოჯახში,პატარაობიდან არაფერი მაკლდა მაგრამ,მაკლდა ერთი რამ,სიყვარული და სითბო ოჯახიდან. მყავს ძმები კონსტანტინე და

ის, ვინც არავის ჰგავს (მეორე ნაწილი სრულად)

ზოგჯერ ვგრძნობდი, რაღაცის მოყოლა უნდოდა, თუნდაც წარსულში მომხდარი სასიყვარულო თავგადასავლის, მაგრამ ახსენდებოდა, რომ მე მისი მეგობარი თითქმის აღარ მერქვა და თავს იკავებდა. არადა, მესაიდუმლე ყოველთვის ვიქნებოდი.

ის, ვინც არავის ჰგავს (სრულად)

რეზითვის რამდენად სასიამოვნო იყო, ვერ ვიტყვი, რადგან ცხოვრებაში არასდროს მქონდა ნაკოცნი არავისთვის და მემგონი, უბრალოდ ტუჩებში მივადორბლე გამოუცდელმა. მას რომ დავეხსენი, ისევ გაშეშებული იდგა და მიყურებდა. მერე ეტყობა, გაიაზრა, რაც გავაკეთე. - ანუ,

ვინც ეძებს, ის პოულობს...

ნელი სვლით მივიწევ წინ. ლოკოკინასავით ზურგით დავატარებ ჩემს სახლს. ვაპირებ ჩემი მინიატურული ნაბიჯებით მოვიარო მთელი დედამიწა, იმ იმედით რომ ვიპოვი. თუმცა უკვე მემძიმება მხრებზე ჩემი შემოდგომა, თავისი ქარით, გათელილი ფოთლებით, წვიმითა და უიმედობით,

სიყვარული იმათთვისაა, ვინც ფიზიკურ გადატვირთვას უძლებს...

როგორც ამბობენ, შტორმის დროს მიმოფანტული ყვავილების მსგავსად, ადამიანის ცხოვრება უსასრულო გამომშვიდობების სცენაა,თვალებს თუ დახუჭავ, არაფერი შეიცვლება. არაფერი გაქრება მხოლოდ იმის გამო,

ფიქრები მათთვის,ვინც ვერ წერს

ყურთასმენას მატარებლის ზუზუნის ხმა სწვდება.მას თან ერთვის იქიდან გამოსული ხალხის ყაყანი და კარების ჩხაკუნი.მერე ვაგონების ლიანდაგზე გასრიალება და ცოტა ხანში ეს ხმაც მიწყდება...მივეჩვიე ამ ყველაფერს.

_მშურს მათი ვინც ყოველდღე ახერხებს შენს ნახვას?! (6)

_მშურს მათი ვინც ყოველდღე ახერხებს შენს ნახვას?! (6)ორი დღე გავიდა რაც ერეკლე დაჭრეს,მისი მდგომარეობა სტაბილურია,მაგრამ სამწუხაროდ სავადმყოფოში დიდხანს მოუწევს ყოფნა,დღეს მე და დედა სანახავად მივდივართ ამიტომ უნივერსიტეტის შენობა სასწრაფოდ დავტოვე