ზღვარი (ნაწილი მესამე)

ვმუშაობ ჩემს სახელოსნოში. ეს შენოქმედება განსაკუთრებულია ჩემთვის, რადგან მთლიან ჩემს სამყაროს წარმოშობს. ამას ბევრი ვერ გაიგებს და კრიტიკას ვერ ავცდები მაგრამ მე სხვა გვარად არ შემიძლია.

ზღვარი (ნაწილი მეორე)

ვუკიდებ სიგარეტს აღელვებული. ქოჩორი ცხვირზე მედება, ერთიანად ვცახცახებ და ძლიერად ვისუნთქავ კვამლს.

ზღვარი (ნაწილი)

კვლავ ნისლიანი დილა. წვიმის წვეთები მუსიკალურად ეშხეფება ცივ ფანჯრებს. ოთახში სუსხი სუფევს.... ახლა დილის საათებია მაგრამ ღრუბელი ისეა ჩამოწოლილი, კაცი ვერ გაიგებს თღეა თუ ღამეა.

სად წყდება ზღვარი?!

გზებს მივსდევ სადღაც, არ ვიცი შორით მთა მოსჩანს, უღრუბლო ზეცა მე შენი თვალებით ვხედავ სამყაროს სად წყდება ზღვარი ვიცოდე ნეტავ ფიქრებში გხატავ, გეხები ნაზად საფიცარს ვეტრფი ცოდვაა განა?! ჩურჩულით გკითხავ

" ზღვარი " ( 1 თავი )

სიყვარულის , ტრაგიკული ისტორია . ისტორია , რომელშიც გადმოცემულია როგორ კარგავ საყვარელ ადამიანს , მაშინ როდესაც ყველაფერი გააკეთე , რომ შენთან ყოფილიყო მთელი ცხოვრება ... როგორ გაშორებს ერთი , უბედური შემთხვევა საყვარელ ადამიანს , რომელიც გულში დიდ

ზღვარი (თავი მეხუთე)

თორნიკე და საბა თავიანთი მთელი ძალებით ცდილობენ დამარწმუნონ,რომ დაჩის დაბადების დღეზე წასვლა ღირს.სიმართლე,რომ გითხრათ უზომოდ მიკვირს ,,იუბულარმა’’ საბა,ირინკა და თორნიკე ჩემთან ერთად

ზღვარი (თავი მეოთხე)

თითქოს დაჩის ნაბიჯები ნელდება.ხალხის აღარ მესმის,რომლებიც ჩემ გარშემო ბუზებივით ბზუიან.ვეღარც საბას თვალებს ვამჩნევ,უბრალოდ ვხვდები,რომ ნერვიულობა ისტერიკაში გადამდის და ვცდილობ ღრმად ვისუნთქო.

ზღვარი (თავი მესამე)

დილას,თვალებდასიებულს უზომო თავისტკივილით გამეღვიძა.არადა მახსოვს წინა ღამით არც მიტირია და არც დამილევია.ალბათ როგორც ჩემი ექიმი იტყოდა ფსიქოლოგიურად გადავიღალე,ან შეიძლება დიდი ხნის წინაც გადავიღალე,მაგრამ მხოლოდ ახლა მივხვდი.

ზღვარი (თავი მეორე)

ხალხი,რომელსაც არასდროს შეუგრძვნია ის,რასაც ჩვენ ვგრძნობთ ვერ აღიქვამს სწორად იმას,რაც ჩვენს,ანუ ე.წ. გიჟების ან ‘’არანორმალურების’’ თავს ხდება.ყოველთვის,ყველას,განსაკუთრებით კი ნათესავებს და ახლობლებს აქვთ იმედი,რომ გამოჯანმრთელდები,ისევ ნორმალური

ზღვარი (თავი პირველი)

ყოველთვის სხვადასხვა სიტუაციებში წარმოვიდგენდი უნივერსიტეტის პირველ დღეს,მაგრამ ისეთი,როგორიც რეალურად გამოდგა არასდროს წარმომედგინა.თხუტმეტ სექტემბრამდე,ანუ სწავლის დაწყებამდე ერთი დღით ადრე ჩემმა საამაყო ძმამ,რომ აიჩემა კლუბში წავიდეთ,ჩემს