გაურკვეველი ქორწინება (6 თავი)

"არ ვაგრძნობინებ რომ მიყვარს.. მან ვერ დაინახა ჩემი სიყვარული ჩემს კოცნაში, სიტყვის თქმას რაღა აზრი აქვს?! მთავარია ის ლაჩარი დააპატიმრონ, შემდეგ კი ყველაფერს მივხდავ, თუ არ უნდა გავუშვებ."

გარიგება ეშმაკთან (თავი 7)

ბრინა უკვე რამდენიმე საათია ლოგინზე წევს , კრისტობალი კი ზეინისაგან მიყენებულ ჭრილობებს უმუშავებს , ტკივილი გაუსაძლისია , ამის ატანა უკვე აღარ შეუძლია , ის კი ცდილობს დამუშავების დროს ნაკლები ტკივილი მიაყენოს მაგრამ არ გამოსდის , ბრინა ყვიროდა

მე მაინც მიყვარხარ {თავი 1}

-გოგო ტელეფონი რომ დაქრჩა თვი რატო არ დაქრჩა?!-გაბრაზებულმა ჩყვირაა ტელეფონშ ჩემა დაქალმა. -ნუ ღრიალებ გოგო, დავბრუნდები თბილიში და წამოვიღებ რა დიდი პრობლემა შექმენი რაა -მოიცადე ერთწამს -ეე მომაქცევ ყურადღებას ვჯდები უკვე ტაქსშ და მოვდივარ -დაეტიე

ომგამოვლილები (თავი 11)

-მეგონა გეყოფოდა სითავხედე და მომიწვევდი.-ირონიული იყო ის.სიჩუმე.-ბედნიერი ხარ არა ?-ხმამაღლა გაეცინა. ისევ სიჩუმე... -თქვი რამე თორე მოვკლავ ინ ნაგავს!ისევ სიჩუმე.მხოლოდ მისი ხმამაღალი ტონისას შეტოკდებოდა კატო.იქვე მოაჯირზე ჩამოჯდა, თავი ხელებში

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 9)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!თამუნასთან:როცა დავინახე როგორ სწვდა დემეტრე გიორგის საყელოში გადასვლა გადავწყვიტე, მაგრამ როცა გავაანალიზე ჩემ ამ ქმედებას

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (6 თავი)

როცა არ გღლის ბრძოლა, როცა მისი ერთი ღიმილსაც ენერგიაზე მოყავხარ და სასწაულებს გაკეთებინებს , მთას რომ სირბილს დაგაწყებინებს და მუჰამედთან მიგიყვანს ისეთ სასწაულებს (დაუჯერებელს )... -მაინც ვერ ეშვები ხო?(კაკი) -იქნებ ვაფშე არ აინტერესებს და

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეთერთმეტე თავი)

ხმაურის ხმა შემომესმა მინდოდა ვაკოს ჩავხუტებოდი და ძილი შემებრუნებინა მაგრამ ვაკოს მხარეს რომ გავჩოჩდი კინაღამ იატაკზე მოვადინე ზღართანი.გაკვირვებულმა და შეშინებულმა ვჭყიტე თვალები,ჯერ ისევ ღამე იყო ხოლო გარედან ჩხუბის ხმა შემოდიოდა.შეშინებულმა

შეთავსებით ძიძა (თავი 1)

ქრისტე აღსდგა! გამარჯობა ბავშვებო. არ მელოდით ხო? არც მე, მაგრამ... ეხლა ეს თავი ისე დავწერეეე!.. ლომთაძის ბრალია ყველაფერი სათაურიც კი ეხლა მოვიფიქრე და ძალიან არ განმსაჯოთ. მიყვარხართ მე თქვენ.

ნინაკა (თავი მეორე)

ბედნიერება! ეს ამოუხსნელი ფენომენია, საიდან მოდის ან სად მიდის არავინ იცის! იქნებ ეს მეცნიერული აზროვნებით უბრალოდ კარგი ამბიდან შესრუტული ენერგიაა. მე კი სხვანაირად ვფიქრობ! ბედნიერება ეს ცხოვრება! რომ გიყვარს, არსებობ, თბები, ეხები, იცინი ან

მე მერიენი ვარ! თავი II

სიბნელეა... გრძელი გვირაბი... და გვირაბის ბოლოს შუქი... აჰაჰაჰაჰა ბანალური გაღვიძება. რა თქმა უნდა მსგავსი რამ არ მინახავს, თუმცა გაღვიძება მაინც მხატვრული მქონდა. წარმოიდგინეთ, თვალები გაქვს დახუჭული უცებ კი სხვი გეფერება სახეზე და ცდილობს თვალები