ვატო არაბული (5 თავი)

არაბული გვერდით მიუწვა და მთელი ძალით ეხუტებბოდა და თმებზე ეფერებოდა, სახეზე ეფერებოდა და ფიქრობდა რა ეშველობდა ან როგორი იქნებოდა კესოს გარეშე მისი ცხოვრება, პასუხი კიმხოლოდ ერთი იყო ის იქნებოდა ერთი უბადრუკი ცხოვვრებაზე ხელ აღებული ტიპი და ალბათ

ნაყიდი სილამაზე [17 თავი]

-ევა სახეზე ფერი არ გადევს. -არაფერია ანა, კარგად ვარ. -რას ნიშნავს კარგად ხარ, სარკეში არ ჩაგიხედია? -მართლა კარგად ვარ. -გამომართვით._ ალექსანდრე ჩემ გვერდით დაჯდა. მე და ანას ყავა და ფუნთუშა გამოგვიწოდა -მადლობა. მე მართლა არ მშია,

მე მერიენი ვარ! თავი I

ერთხელ, როდესაც ისტორიის გაკვეთილიდან სახლში ვბრუნდებოდი მეტროთი, ჩემს გვერდით სკამზე დავინახე დაყრილი ფურცლები. შეიძლება ყურადღებაც კი არ მიმექცია, რომ არა ფოტოსურათი, რომელიც ფურცლებს შორის მოჩანდა. ვეღარ გადამეწყვიტა რა მექნა

ბოლო გაღიმება (თავი 2)

-ან ხუთ წუთში შენთან ვართ და ყავა გავიკეთე რა.. -კაი კაი გელოდებით მალე. მართლაც ხუთ წუთში კარებზე ზარის ხმა გაისმა. -რას შვები გოგოო, სად დაიკარგე მთელი კვირა? საყვედურებით დაიწყო შეხვედრა ელემ. -გამარჯობა ელენე. თითქოს კითხვა ვერ გაიგო ანამ და

ნინაკა (თავი პირველი)

იწვოდა ქალაქი და იწვოდა ხალხი. ასფალტს რამის ცეცხლი მოკიდებოდა ისე გადახუნებულიყო მზისგან, ამას მანქანების გამონაბოლქვი და აუტანელი ხმაურიც ემატებოდა. მოკლედ, თბილისში გაჩერება უკვე აღარავის შეეძლო. შუა დღის პლეხანოვზე აქა-იქ, კანტი-კუნტად თუ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 7)

დემეტრეს სახეს რომ შევხედე, წინასწარ შემეცოდა ბესო. -მეგონა შენი ცემა არ დამჭირდებოდა ისე გაიგებდი ჩემს ნათქვამს, მაგრამ ეტყობა შევცდი!-გავიგე ჩემი „ბოროტის“ მშვიდი ხმა, მისი ისეც ბოხი ხმა უფრო დაბოხებოდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. პირველად

ნუთუ ყველაფერი ასე უნდა დამთავრდეს?!(I თავი)

გადავწყვიტე მოთხრობა დამეწერა, ვნახოთ რა გამოვიდა. საერთოდ მოთხრობებს არ ვწერ მაგრამ, ეს მოთხრობა ასეა თუ ისეა საინტერესოა(შეიძლება სხვა მოთხრობა ან წიგნი გაგახსენდეთ მისი კითხვისას) მოკლედ ეს მოთხრობა ეხება ერთ გოგონას რომელიც გულგატეხილი უცბად

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (მეოთხე თავი)

1 თვის განმავლობაში სახლში იჯდა, უნივერსიტეტიდან 2 თვიანი შვებულება აიღო, დირექტორმაც არ უთხრა უარი, თითქმის არასდროს აცდენდა გოგონა ამიტომ იფიქრა საჭირო რომ არ იყოს არ მთხოვდაო და ცოტახნით გაუშა.თითქმის მთელი დღეები ატარებდა თავის ოთახში გარეთ არც

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი II )

მშობლებთან ლაპარაკს რომ მოვრჩი შემდეგ გადავედი ძმინს დაკერვაზე და ერთ საათიანი თხოვნის მერე უაზრო პასუხი მივიღე "ვნახოთ" მოკლედ დასაძინებლად ღამის სამ საათზე წავედი...ვიფიქრე მეორე დილას ადრე არ გამაღვიძებდნენ და შემიცოდებდნენ რადგან ასე გვიან

დააფასე საკუთარი თავი (5)

ვგიჟდები შაბათ დღეზე! მხოლოდ ამ დღეს შემიძლია გავიღვიძო,როცა მომინდება და თან მთელი დღე ჩემ გემოზე გავატარო.ბოლო დროს ჩემ გემოზე დროის გატარება სახლში ჯდომას და სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით დასვენებას გულისხმობს.ხოდა,ახლაც ვზივარ ცხელი შოკოლადით