ბაკურიანი 2015 (1 თავი)

დილით ძალიან ადრე წამოვხტი საწოლიდან, რაც მე ძალიან არ შემეფერებოდა, ისეთი ძლის მოყვარული ვარ, გაგუდვამდე შემიძლია ვიძინო. მაგრამ დღეს ბაკურიანში მივდივარ ჩემს გოგოებთან ერთად და ისე მიხარია, თითქმის არმიძინია მთელი ღამე, ამის არ იყოს ბარგი კი

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (2 თავი)

საშინლად ეზარებოდა ყველაფერი. ცუდი ამინდი რომ იყო თვითნაც ცუდ ხასიათზე დგებოდა. არადა ადამიანი იუმორი, ადამიანი მხიარულება და მოსიარულე ღადაობა იყო. მაღვიძარამ რომ დარეკა, ხელი მაგრად მოუქნია და გააჩუმა თუმცა აღარ დასძინებია. ასე

"მეორე მე" VI თავი

მეორე დილით, როდესაც თვალები გავახილე ერეკლე და ნინი დავინახე ვარდებით ხელში. ულამაზესი ასი ვარდით თაიგული შეეკრათ და ყურებამდე გაღიმებულები შემომცქეროდნენ. -იმედია "სიურპრიზს" მიიღებ და გვაპატიებ ბუტია.-ბუტია აქამდე არ დაუძახია ერეკლეს და იმდე

მე ორმაგი ტყვე ვარ-10 თავი

ცხვირში აუტანელმა მწარე სუნმა შემიღიტინა,შევიმშმუშნე მაგრამ განძრევა გამიჭირდა.წამით შევფიქრიანდი ვერ აღვიდგინე სად ვიყავი და რატომ ვიყავი.თვალები ძლივს გავახილე,არემარე გაჭირვებით მოვათვალიერე,თავი საშინლად მტკიოდა,მივხვდი პალატაში ვიწექი,გასული

ლოლა(პირველი თავი)

რა არის ცხოვრება? - არაფერი უნაკლო ადამიანები?-ჰმმ.... ეს ხომ აბსურდია.... უნაკლო ადამიანები გადაშენდნენ ან კიდევ დედამიწაზე ცხოვრებისას ამდენ უმსგავსობაში, ამდენ სიბინძურეში მათი უმანკო სული დაობდა, ყველა დადებითი თვისება წალეკა და მხოლოდ ღვარძლი

ილუზია (3 თავი) დასასრული

ისტორია გოგონაზე რომელიც საგიჟეთში წევს.ერთ საღამოს კი საშინელმა მუცლის ტკივილმა გამაღვიძა.... მივხვდი რომ დამეწყო მშობიარობა და საშველად დედას დავუუძახე, მაშინათვე მამა გააღვიძა ,რომელმაც ლამის მცემა ,ამ შუაღამისას რა დროს მუცელიაო. შეუგნებელი რომ

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (1 თავი)

წვიმიანი დღის შემდეგ სახლში ბრუნდებოდა. ვერ იტანდა წვიმას და უკვირდა ხალხს როგორ უყვარდა. ფიქრობდა, მოდაშია ეს წვიმის სიყვარული და მაგიტოა ყველა გადამკვდარი ამაზეო. ვერ იტანდა შუა ქუჩაში, პირდაპირ მისი მანქანის წინ მოტანტალე შეყვარებულ წყვილებსაც.

წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 6]

ახლა მოდი ჩამეხუტე,-ხელები ფართოდ გაშალა რეზიმ და გზირიშვილს თავით ანიშნა მოდიო,ანუშკიც არ დაფიქრებულა ისე გაიქცა და გულში მთელი ძალით ჩაეკრა.-ადი არ გამიცივდე,ეს ქინდერები კიდევ სულ შენია-უთხრა სიცილით და ხელში დაჭერილი „ქინდერების ბუკეტი’’

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 4)

დილით მამაჩემმა გამაღვიძა მეორე სოფელში მივდიოდი. მალევე ჩავედი. დიდად არ მიყვარს აქაურობა. იქით მდინარეცაა და უფრო ვერთობი. ნუ მართალია ბავშვები აქაც არიან მაგრამ მაინც იქით მირჩევნია. მთელი დღე კომპიუტერს ვეჯექი ხან რას ვაკეთებდი ხან რას. გვიან

"მეორე მე" V თავი

სახლში მისულმა ბევრი ვიფიქრე თუ რა მოხდა დღეს. რატომღაც ვიგძენი, რომ ერეკლეს არაფერი გამმომივიდოდა. ის როგორც მეგობარს ისე მიყურებდა. ამიტომ გადავწყვიტე მასზე, როგორც ბიჭზე აღარ მეფიქრა.-19-შევეშველე. -19დღეს. -თქვენ მე გამაგიჟებთ-გაიცინა მამამ. მეც