შესაფერისი! (თავი 6)

-უჩა, რას აკეთებ?! გადაირიე?!-წამოვიკივლე, როცა მუცელზე ვიგრძენი მისი ხეკების შეხება და ვცადე როგორმე გავთავისუფლებულიყავი. -ნუ ფართხალებ-გასცა ბრძანება და ცხვირი ჩემს თმებში ჩარგო-მაინც რა თბილი ხარ. -მომშორდი რა, ადამიანი არ ხარ?!

ნანგრევებს მიღმა (თავი 3)

_ცახცახებ, რამ შეგაშინა?_მისი სიტყვები დააიგნორა და კიდევ უფრო მიუახლოვდა. _სიცივეა. _მატყუარა!_მამაკაცს ჩაეცინა და ცალი ხელი ნიკაპზე მოუჭირა, მეორეთი კი თავისკენ მიიზიდა.

ნანგრევებს მიღმა (თავი 2)

როცა ალკოჰოლითა და დაძაბულობით მთვრალები ოთახში შებარბაცდნენ, ნატალის უკვე თავისი სახელიც აღარ ახსოვდა. მხოლოდ ბიჭის ტუჩებზე ფიქრობდა, რომლებიც მისას ეხებოდნენ, თითებზე, რომლებიც კაბის ელვას უხსნიდნენ და გრძნობდა, რომ ბოლო თვეების განმავლობაში

ნანგრევებს მიღმა (თავი 1)

თეთრი განათება და ყვავილებით სავსე დარბაზი ესიზმრებოდა, ფონად კი იმ ბენდის სიმღერა ისმოდა, რომელიც დიდი ხანის წინ დაშლილიყო. სიზმარი ფრაგმენტული იყო – სიცილი, ნელი ცეკვა, სასმელი ხელში და სხვისი ხელის სითბო წელზე.

მწვანე ლაქა ( თავი 20 )

როგორც ჩანს ძილის წამლებმა და ვაჟას მეშვეობით მიღებულმა სტრესმა ჩემზე იმოქმედა, როცა ჩამეძინა დილა იყო. ახლა კი ჩაბნელებულ ოთახში გავახილე თვალები, მამიდას რომ არ შევეღვიძებინე ალბათ მეორე დილამდე უპრობლემოდ გამოვიძინებდი. ახლა მისაღებ ოთახში

მწვანე ლაქა თავი 19

ღია კარებში ვდგავარ, რამდენიმე წუთის წინ ვაჟა რომ იდგა იმ ადგილას, მისი ნათქვამი ბოლო სიტყვები დანასავით მესობა გულში, უნდა ვესაუბრო თორემ, ეჭვი რომელიც გონებაში შემომიგდო წუთების წინ , ბუდეს დაიდებს, ისე გაიზრდება შინაგანად შემჭამს და თავისუფლად

პიროვნების სიღრმე - თავი პირველი (ნაწილი II)

რორის მეორე სამყარო მისი მეგობრები არიან. რას იზამდა მათ გარეშე ვერც კი წარმოუდგენია. ბავშვობიდან ერთად გამოიარეს ყველაფერი, რაც მათ ცხოვრებაში მოხდა. ყველაფერი ერთად გადალახეს. რა გითხრა მკითხველო? ასეთი მეგობრობა იშვიათად თუ მინახავს. მათ ისევე

ვინ ხარ შენ?! თავი პირველი

თბილისის ძველი უბანი სიჩუმით იყო მოცული. გაზაფხულის სუსხიანი საღამო ნელა ფანტავდა ქალაქის თავზე შეკრულ ბურუსს. ჭუჭყიანი ქუჩები, ჩამობნელებული სადარბაზოები და ლამპიონების ყვითელი სინათლე — ყველაფერი ერთად ქმნიდა გარემოს, სადაც ხმამაღლა არავინ

მწვანე ლაქა ( თავი 19 )

“ ფოტოს თუ არ აიღებ, ნახევარ საათში მანდ გავჩნდები, ამ ფოტოდან დავიწყებ და ყველა შენს ჩადენილ საქციელზე მოგთხოვ პასუხს!”

სახლი მთაში თავი 9 (2)

თანამოსაუბრე წამითაც არ დაფიქრებულა, სიტყვა დამთავრებული არ ჰქონდა ორი ზუსტი გასროლა გაისმა და კიდევ ორი საკონტროლო გასროლა მოყვა. იმდენად სწრაფად დასრულდა ყველაფერი, ძმებს გაბრძოლების შანსიც არ ჰქონიათ.