სულ შენ მიყვარდი (თავი 1)

-რაო გვანც შეყვარებულმა დაგირეკა?-გამეცინა,არ მყავს შეყვარებული მაგისთვის არ მცხელა.მაგ საკითხში ცოტა რთულად ვარ მოდი ვთქვათ ცუდი გოგო ვარ რაა...რომ გავიგებ ბიჭს მოვწონვარ თავს ვაყვარებ და მერე ვიკიდებ როგორც თქვენ

არჩევანი თავი 16

-კაი რას ჩამოგიშვიათ ცხვირი? რეანიმაციას მინა არააქ?-არ გვიშვებენ , რომ გხედავთ ენატრებით და ტირისო მერე კიდე ვერ სუნთქავ კინაღამ დამეხჩო , კინაღამ თვალწინ მომიკვდა-შენ ხოარ უბერავ დამშვიდდი და წამო მინიდდან ვუყუროთ

ცოდვების ხარჯზე ...(17 თავი)

-კი, რა თქმა უნდა, აჰა შენ ფურცელი და კალამი_ნივთები მიაწოდა ტყუპს და კარებიდან ჩამოეცალა. სამივე შევიდა პალატაში და იოანემ სანდროს გადაუბრიალა თვალები კუთხეში ჩუმად დადექიო.

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 3) +18

კართან არავინ იდგა და გავაღე, ძირს იდო უზარმაზარი ვარდების თაიგული გვერდით პატარა პარკით... გავხსენი ეს პარკი და ჩემი საყვარელი სუნამო... დავუწყე ბარათს ძებნა, დიდი იმედი მქონდა იოანეს ამოვიკითხავდი, მაგრამ „იმედია მოგეწონა, ა ლ ე ქ ს ი“

საქორწილო კაბა (9 თავი)

ისევ იატაკზე ვიჯექი და ისევ ვტიროდი, ისევ მე ვიყავი დამნაშავე ყველაფერში, ისევ მე დავუშვი შეცდომა და ისევ ჩემს გამო დაზარალდა ჩვენი ოჯახი, ყველა ემოცია მომეძალა ერთად და ავღრიალდი, არვიცი რამდენ ხანს ვიყავი ასე, რამდენხანს

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად (მეორე ნაწილი, 5 თავი

მაშომ რთული დღები გამოიარა. უჭირდა იმასთან შეგუება რო მისი ნუცა, მასთან ისე, ახლოს აღარ იქნებოდა. მაგრამ ახარებდა ის რო ნუცა დედასთან იქნებოდა.უკვე ერთი კვირა გავიდა. მაშოსა და ლაზარეს ურთიერთობა დაუთბათ

შეხვედრა. (თავი 1)

უკვე სახლში წასვლის დრო იყო საშინლად, რომ გაწვიმდა. ქოლგას ვერასდროს ვიტანდი, ამიტომ ჩემი ქურთუკი ჩავიცვი და ჩქარი ნაბიჯით გავედი გარეთ. სამი ნაბიჯი მქონდა გაფადგმული უკნიდან ხმა რომ მომესმა:

ბიჭი ფანჯრიდან (3 თავი )

კატო მამიდამ გაზარდა, რომელსაც თავი მოაქვს გვარიშვილიბით. თანასწორობა, ტოლერანტობა და მსგავსი თემები არ ადარდებს. მას საკუთარი გეგმები აქვს კატოს მომავალთან დაკავშირებითაც...

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 2) +18

მივხვდი რომ შენ ხარ ის ქალი რომელთან ერთადაც მე დაბერებას ვისურვებდი... შენ მე მჭირდები ემილი და მე შენ აგირჩიე... ცხოვრებავ, ირონია დამალე... იმიტომ, რომ მე ამჯერად მართლა ბედნიერი ვარ!

გაიქეცი! (თავი 8)

კარგე და იატაკზე აღმოვჩნდი. გავიგონე კარების ხმა, ვიღაც ფერადკანია მამაკაცი თეთრი ხალათით მომიახლოვდა ხელში ამიყვანა და იქედან გამიყვანა. თვალები დავხუჭე და შევეცადე გონზე მოვსულიყავი, რომ შემძლოდა თავად სიარული. დაახლოებით სამი წუთუს შემდეგ ასეც