არ დამივიწყო (თავი პირველი)

გაღვიძებამდე ვგრძნობ ნაბახუსევის თავისტკივილს, თითქოს თავზე ვიწრო ქუდი მახურავს. თვალებს არც კი ვახელ ისე ვემალები მზეს, ვგრძნობ რომ ფეხით რაღაც უცხოს ვეხები, სხეულია, მაგრამ ჩემი არა. -ჯანდაბა-სწრაფად გავახილე თვალები, თითქოს ყველაფერმა წამში

სამი დღე (8 თავი)

ისე სცემა დედამისმა, რომ არ მიმესწრო ალბათ შემოაკვდებოდა. შემდეგ ნერვიულობისგან შაქარმა აუწია და კომაში ჩავარდა. საავადმყოფოში იყო 2 დღე. იქიდან კი სწორად გამიგეთ, მაგრამ მოძალადეს ვერ გავატანდი. ექიმმა სასტიკად გამაფრთხილა, რომ მაქსიმალურად

შემთხვევითი პატარძალი (თავი მესამე)

-ერთი ჭიქაც და უნდა წავიდე,თორემ ჩემი ქმარი გაგიჟდება მარტო ყოფნისგან.სიცილით ვუთხარი მამაკაცს და პატარა ჭიქით არაყი უცბად გადავკარი. -კარგი,მაგრამ კიდევ გვესტუმრე -აუცილებლად სიცილით ვუთხარი კეთილ

ცრემლების პრინცესა (მეჩვიდმეტე თავი)

თათია მთელი დღე ვერ ისვენებდა. გულს ვერაფერს უდებდა. აფორიაქებული იყო. კონცენტრირებას ვერაფერზე ახერხებდა. ერთ ადგილას ვერ ჩერდებოდა. თითქოს რაღაცას ელოდებაო. რაღაც ცუდს... და აი... იამ დაურეკა. იას ნათქვამმა გააშეშა. შოკში ჩააგდო. ტელეფონი ხელიდან

ბიჭი ჩიხიდან /თავი 4/

რისთვის ვუბრაზდებოდი მას არ ვიცოდი, იმიტომ რომ ბარში იმ გოგოებთან ერთად მოვიდა?თუ რატომ? ამაზე ვფიქრობდი და ფიქრებში ისე ვიყავი გართული ვერც კი შევამჩნიე როგორ მომიახლოვდნენ უცნობები. -აქ რას აკეთებ? ასეთ დროს თან  მართო? - მკითხა ერთ-ერთმა ირონიული

გრძნობებით თამაში (მეოთხე თავი)

თვალები გავახილე და იმის გაანალიზებისას,რომ ეს ცუდი სიზმარი არიყო უბრალოდ თავი ბალიშში ჩავრგე და ვეცადე თავი რამით დამემშვიდებინა,თუმცა ხელჩასაჭიდი ვერაფერი ვნახე.სიგიჟის ზღვარზე მისულს კარების ხმამ დამაბრუნა რეალობაში.კარებისკენ გახედვაც კი არ

წარსულის ირონია (თავი 2)

მომხდარის შემდეგ, ჩემი მშობლები ზედმეტად ცივად მექცეოდნენ, ფიქრობდნენ, რომ მათი ღირსება შევლახე, არადა წარმოდგენაც კი არ ჰქონდათ რა მოხდა სინამდვილეში და მეც ახსნას აღარ ვაპირებდი...

ცრემლების პრინცესა (მეთექვსმეტე თავი)

- ნუ ბრაზობ. შენ ჩემი სიცოცხლე ხარ... ჩემი სუნთქვა. ჩემი ბედნიერება. გგონია რამე შეიცვალა? გგონია გრძნობა განელდა? ახლა ათასჯერ მეტად მიყვარხარ... ჯანდაბა.... ნეტა მაშინ მეთქვა... ნეტა მაშინ მეთქვა როცა საჭირო იყო...

სამი დღე (7 თავი)

იმდენად სწრაფად მართავდა მანქანას, რომ რამდენიმე წუთში უკვე ცაროს ჭიშკართან იდგა. მკვეთრად დაამუხრუჭა და ისე, რომ ძრავა არ გამოურთავს ეზოში შევარდა. სწრაფად მიუახლოვდა სახლს. დაუკაკუნებლად შეხსნა კარი,

ჩემი სასჯელი ხარ (5თავი)

თორნიკე ძალიან დაინტერესდა იმით თუ რატომ არ გამოჩნდა ამდენი ხნის განმავლობაში ანა და ისევ მიაკითხა ქეთის, რომელიც აშკარად უარესად იყო ვიდრე წინა შეხვედრისას