უბედური მე თავი პირველი.

გამარჯობა მე ვარ ანასტასია ჭუმბაძე ვცხოვრობ თბილისში ბერი გაბრიელ სალოსის ქუჩაზე. ვარ 17წლის და შესაბამისად ვსწავლობ სკოლაში. მყავს 2 საუკეთესო მეგობარი მარი გიორგობიანი და ელენე კობახიძე. გიკვირთ თუ არა სამივე ერთ ბინაში ვცხოვრობთ. თითქმის ერთი

High school love!!! (თავი 3)

ტკბილი ძილი მართლაც რომ კარგია,მაგრამ სკოლაში წასვლა კიდევ უკეთესი რადგან ვიცი რომ იქ დამხვდება ადამიანი საოცრება. ჩავიცვი შავი მაღალწელიანი ჯინსი,უბრალო თეთრი მაისური,და ჩავირბინე პირველ სართულზე,მაცივარზე დედას მიერ აკრული წერილი ვნახე:გვიანობამდე

გიჟად შერაცხული თავი 5

ალბათ დედა ასეთი ბედნიერი არასდროს ყოფილა, მისთვის ჩემი სადმე წასვლა ყოველთვის რისკებთან იყო დაკავშირებული, ახლა კი, ახლა ყველაფერი სხვანაირადაა და თამარიც დიდი ენთუზიაზმით არჩევს საღამოსთვის კაბას, ეკატერინეც უსიტყვოდ ემორჩილება დედას და უკვე ერთი

გული გონიერი (თავი 1 )

ამ თავში გაიცნობთ ანას, გოგონას რომელსაც ყველა ისე ექცევა როგორც საჭიროდ მიიჩნევს , გოგონას რომლის აზრი არავის აინტერესებს. ანა მისი უფროსი დის ერთად მიდის თბილისში და ცდილობს რამოდენიმე დღით მაინც იყოს ბედნიერი.

წარსულის კვალდაკვალ თავი ,30

,მესმია და განვიცდი მათ ამბავს,მაგრამ ჩემი ძმა და მისი ბედნიერებაც მადარდებს. ჰაა,მეტყვი თუ არა ვინაა? -ოღონდ დამპირდი რომ ჩვენ შორის დარჩება. -ესეგი ნაცნობია.მიდი გელოდები. -ანა.. -ვინ ანა?ჩვენი ანკა? -ხო,ჩვენი ანკა,ანკა ბურდული.- გააჯავრა

მოპარული კოცნა (4 თავი დასასრული)

-ბოდიში, ბოდიში, ბოდიში - შეურაცხადვიცით იმეორებდა ერთი და იგივეს, თან ისე ვყავდი სხეულზე აკრული განძრევის საშუალებასაც არ მაძლებდა -ხელები მომაშორე - კბილებში გამოვცერი და ზიზღნარევი სახე ვესროლე - მძაგავს უბრალოდ რომ ვიხსენებ ამ ხელებით რეებს

განსხვავებული (თავი 1) (საცდელი)

ვიცი რომ ლანა მაიკს ღალატობს მაგრამ მე არაფერს ვამბობ ჯანდაბა რატომმმ ?! იმიტომ რომ არმიცნობს არმიცნობს მაიკი მე , და რატომ არ მიცნობს ?! რადგან მე არვარ მისნაირი პოპულარული .

რეალობის სისასტიკე (5 თავი)

-რუსები რომ იყვნენ?_შიში ისმოდა მარიამის ხმაში -ვიმედოვნოთ რომ ჩვენები არიან, თუარადა ამაზე უარეს სიტუაციაში მაინც ვეღარ ჩავვარდებით ხელი მოატარა მათ ირგვლივ გეგიმ და გოგოს თავის დაქნევაზე ხმის მხარეს გაემართა.

წარსულის კვალდაკვალ თავი 29

მალე მოვალ დამელოდე..მობრუნდა მეტრეველი და გასასვლელისკენ წავიდა..-ვერ დაგვპირდები ამას მეტრეველო,ვერ დაგელოდები. კიბეზე აირბინა და ხმას მიჰყვა, ნელა მიდიოდა,თან ეძახდა დაშავებულს. ბოლოს იმ ოთახს მიადგა

მოპარული კოცნა (3 თავი)

-აუ მეორედ მე თქვენთან ერთად მაგ თამაშს აღარ ვითამაშებ - მე და ნატას გადმოგვხედა გიომ-ესენი ვინ ყოფილან ტო - არ ცხრებოდა ნიკა - შეხედავ ანგელოსები და საიდან მოაქვთ ეგ ეშმაკისეული კითხვები და მოქმედებები აზრზე არ ვარ.