ხელები (თავი მეორე)

-კაი, რა იყო, დაწყნარდი, დემეტრე ვარ. - სიცილით მითხრა და წინ გადამეღობა. არ ვიცი, ამ დროს რა დამემართა. არც ისე მაღალი, შავგვრემანი ბიჭი იდგა ჩემ წინ და მიღიმოდა. - რამდენიმე საათია გიცნობ და ორჯერ მოვახერხე შენი შეშინება.

დაწყევლილი სამოთხე (1 თავი)

მარტის პირველი დღეები წვიმამ მოიტანა. ჭექა-ქუხილი მთელ ბათუმს აზანზარებდა. მთელ სიგრძეზე გადაჭიმულ მინებთან ვიდექი, რომელსაც ფანჯარასაც ვერ ვუწოდებ მისი მაშტაბების გამო. აზვირთებული ზღვის ვურებაში გადიოდა დღეები.

სამიზნე (24 თავი)

საკმაოდ დიდი ხანი დაჭირდა ნანოს მოსათხრობად, ხანდახან ანდრია ჩაერთვებოდა, ზოგჯერ გაბრიელი უმოწმებდა, დაჩის სახეზე ვერაფერს წაიკითხავდით, სრულიად გაშეშებული სახით იჯდა, თუმცა ეტყობოდა მთელი ყურადღებით რომ უსმენდა.

თვალი არ მომაშორო.! (თავი 4)

მერე მოდუნდა, კოცნაც ესიამონა და აჰყვა კიდეც. -ჩემი ქეთო ხარ შენ.!-ტუჩებთან დაიჩურჩულა. მაგრამ ხმაურით რომ მოხვდა მისი გრძელი თითები ლოყაზე, თან ისე მწარედ რომ აეწვა მაშინ გააცნობიერა რომ ეს ქალი ასე მარტივი ჩასაგდები არ იყო ხელში.!

კონსტანტინოპოლი (თავი 10)

ბანაკებში, ჭკუიდან შეიშალა უფლისწული, დედოფალს აუჯანყდა, უცხომიწელზე ქორწინება ეწადდა და სწორედ ამიტომაც მიუღწეველს მიუღწეველს ჰყო ხელიო, სურდა დედისათვის დაემტკიხებინა რომ კვლავ პირდაფჩენილი პაწია ბალღი არ იყო.

ხელები (თავი პირველი)

ბიჭი წინ მიდიოდა. სახე არ უჩანდა. თეთრი მაიკა და შავი შორტი ეცვა. თავზე კეპი ეფარა და უკან არ იხედებოდა. ვეძახდი, თუმცა ერთხელაც არ მოუხედავს ჩემკენ. მერე უცებ ნელ-ნელა შემოტრიალდა.

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი XII თავი (ნაწილი II)

- მომეცი ყოველი დღე, როგორც ბოლო შანსი... - უჩურჩულა ნახევრად მძინარე მამაკაცს ნიამ და თითებით ნაზად მიეალერსა მისგან მილიმეტრებით დაშორებულ სახეს...

პირობა 9თავი

-ფიქრობ რომ ჯერ ადრე იყო? _ აივანზე მყოფ ჯონათანს ამოუდგა გვერდით. - არა, არ ვფიქრობ მაგას. უბრალოდ ვიცი ამას რაღაც ცუდი მოჰყვება. მეშინია რამე არ დაგემართოს. - მეტი რაღა უნდა დამემართოს? ყველაფერი დამემართა რაც შეიძლებოდა.

თვალი არ მომაშორო.! (თავი 3)

აღარ შეეძლო ამ ქალის გვერდით უმოქმედოდ ჯდომა, ან ახლა უნდა ეკოცნა ან უნდა წასულიყო. ჩუმად იჯდა და ანდრიაძეს თვალებში ჩასტერებოდა. ეს გოგო კიდე კეკლუცს არ წყვეტდა. თვალები უთამაშებდა, სასმელი კიდევ მოსვა და სველი ტუჩები გაილოკა.

შემოდგომის გოგო და ზამთრის ბიჭი (თავი 4)

-მომენატრა ბებო შენთან ლაპარაკი. - ვუთხარი დახშული ხმით. -არ შემეძლო.. არ შემეძლო ამხელა წნეხის ქვეშ ვყოფილიყავი და შენ გამემხნევებინე, საკუთარი თავი ვამჯობინე შენ თავს და ჩავიკეტე, ენა ჩავყლაპე. ბოდიში