გრძნობებთან ჭიდილი {10თავი}

-არ თქვა,რომ მართლა გიყვარს-გულისცემა გაუორმაგდა,სუნთქვა გაუხშირდა. მიხვდა,რომ მასზე იყო საუბარი. მიხვდა,რომ ისევ ისინი იყვნენ და მიხვდა,რომ ისევ ტყუილში ცხივრობდა. ელოდა მაქსიმეს პასუხს,იქნებ შეწინააღმდეგებოდა,მაგრამ არა.ვერაფერი გაიგო,ფრთხილად

სიკვდილის შემდეგ(1 თავი)

გამარჯობა,მე ანა ბრაუნი ვარ,თხუთმეტი წლის მაქვს,ცისფერი თვალები და შავი თმები. მშობლების დაშორების შემდეგ,მამასთან ერთად სოფელში გადავედი საცხოვრებლად.მე მშობლების დაშორებაზე,ძალიან ვნერვიულობდი,ამიტომ რამოდენიმე,

როცა მოვკვდი (თავი მეთორმეტე) (დასასრული)

ყველა ადამიანი, არის ეს მოხუცი თუ ახალგაზრდა, ის თავს იკლავს თუ საკუთარი სიკვდილით კვდება, სიკვდილის წინ იმ ერთადერთ წამში ყველაფრის ფიქრს ასწრებ, რომ უფრო მეტი შეგეძლო გაგეკეთებინა, უფრო მეტი ვალდებულება გქონდა, ოჯახისწევრებს, მეგობრბს რომ გული

Happines diary (თავი 1)

გამარჯობა, დღიურო! მინდა ჩემზე მოგიყვე... ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ, ჩვეულებრივად მაცვია, ჩეულებრივად გამოვიყურები, ერთი სიტყვით, არავისგან განვსხვავდები...

გიჟური სიყვარული (2 თავი)

-შენ აქ რაგინდა?.-ვეკითხები გაკვირვებულ-ნერვებ მოშლილი.-რაღაცეების შესაკეთებლად მოვედი.-მეუბნება და სიცილს ძლივს იკავებს.-მძღოლობა შენ არ გამოგდის და რაიმეს თუ გაკეთება თუ გამოგდის კარგია.-ვეუბნები ნიშნის მოგებით.

წამის მეასედი (თავი 19)

-იმის საფრთხე არსებობს რომ თუ ლუი გაიგებს რომ ელენა აქაა რამეს დაუშავებს?-იკითხა იონასმა და შეშფოთებული სახით გამომხედა.-არ ვიცი...-თავი ჩაღუნა ნოემ და მძიმედ გააქნია

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-7)

უკაცრავად? - ვერ გაიგონა რა კითხა ვინმა. დანტემ ამოიოხრა და დაჯდა - დაჯექი - ჯენი ჩამოჯდა - უბრალოდ მინდოდა მადლობა მეთქვა დახმარებისთვის. სანამ აქ არ ვიყავი, უცხოელების ზარებს, რომ პასუხობდი. - ოჰ.. არ არის მადლობის თქმა საჭირო. - ლოყები

მივიწყებული გრძნობა (მეორე თავი)

-აუ მაგრად გამიტყდა.ისეთი გადარბენები მქონდა არაფრისთვის მეცალა.მერე ძმაკაცს გავყევი თავის სოფელში და იმენა სამყაროს მოწყვეტილი ადგილი იყო.ტელეფონიც კი არ იჭერდა.-როგორც ჩვეოდა ხელების ქნევით მიყვებოდა ამბავს,მე კი ცოტაც და ავხარხარდებოდი.უკან

როცა მოვკვდი (თავი მეთერთმეტე)

-მოდით, დასხედით, ყავას მიირთმევთ თუ ჩაის?-მხიარული იყო, ძალიან მხიარული და შთამბეჭდავი რიმილი ქონდა, თითქოს საერთოდ არ ღელავდა, მაგრამ ეს როგორ შეიძლებოდა ის ხომ პირველად შეხვდა საკუთარ ძმას. მე კი ძალიან ვრელავდი თითქოს ყინულად ვიქეცი, გავიყინე და

მივიწყებული გრძნობა (პირველი თავი)

თბილი სიო ნელა არხევდა გამჭირვალე,აბრეშუმის ფარდებს.სადღაც შორიდან კი გარკვევით მოისმოდა არეული ხმები.ალბათ ვიღაც ნასვამია,ჩავიბურდღუნე და უკვე მეასედ გადავტრიალდი,თან ბალიში ერთი ხელის მოსმით მოვითავსე თავზე.ხმა უფრო ძლიერდებოდა.გაურკვეველ ბოდვას