გეი ბიჭის დღიურები თავი (15)

ცხოვრება წინ მიიწევს, თუმცა ჩემი საპირისპირო მხარეს მიემართება. შესაძლოა ყველა ადამიანის ცხოვრებაში არის მომენტი როდესაც რაღაც ხდება და ყველაფერი სხვანაირი ხდება,შესაძლოა ეს იყოს კარგის მხრივ

ალექსანდრე და ალექსანდრა (თავი 2)

დილით თვალები გავახილე და მივხვდი რომ ალექსანდრეზე მეძინა, ჩემზე ძლიერად ქონდა შემოხვეული ხელები ისე რომ ვერ ვინძრეოდი. ცოტახანი მის სახეს ვაკვირდებოდი მერე კი გაღვიძება გადავწყვიტე.

სურვილი რომელიც მკლავს.. (თავი3)

-შენი ერთი ღამის გასართობი არ ვიქნები. კაცივით მოიქეცი, ერთი ადგილით ნუ ფიქრობ მარტო.. -საიდან ამდენი ძალა არ ვიცი. - ჩემი პირველი მამაკაცი შენ არ იქნები.. -ტირილით გამოვარდი ოთახიდან, მკერძე აფარებული მაისურით. სასწრაფოდ გადავიცვი და ოთახში

ჩემი ,,ტირანი " (თავი 17 )

-გისმენთ -მიცანი?-გაისმა უცნობი,მაგრამ ამავდროულად ნაცნობი და მონატრებული ხმა..

წამის მეასედი (თავი 15)

-არ მაინტერესებს არაფერი, ელენიკამ უნდა იცოდეს სიმართლე.- ბრაზობდა ჩემი ძმა. -და რას იზამ მიხვალ და პირდაპირ ეტყვი?! -არ ვიცი...-დემეს ნერვიულობა გაუკრთა ხმაში.-მაგრამ რაც შეიძლება მალე უნდა ვუთხრათ.

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეოთხე თავი)

მშვენიერი დილა გათენდა. ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავი. მალევე ავდექი და სააბაზანოში შესვლა გადავწყვიტე. -დილამშვიდობისა. -იკა? შემაშინე. დილამშვიდობისა.

ჩემი ბედნიერება 5 თავი

გარეთ გაიყვანა და მეც გავყევი. არ მინდოდა მათ საქმეში ჩარევა, მაინტერესებდა ლაშა ესეთი აგრესიული რატო იყო მის მიმართ, დავიმალე და გადავწყვიტე მათთვის მომესმინა.

სურვილი რომელიც მკლავს..(2 თავი)

-რათქმაუნდა- ნელა ავიყვანე პატარა და თვალებით ვეფერებოდი. -რა სიცოცხლე ხარ, დანი-თითებზე ვეფერები და თან იმ მამაკაცის გამჭოლ მზერას ვგრძნობ.არ მადარდებდა. მივხვდი რომ ეს პატარა შემიყვარდა. მისი შავი თვალები ისე ანათებდნენ. ეს როგორ უნდა დატოვო

გეი ბიჭის დღიურები თავი (14)

საავადმყოფოს დერეფნის კუთხეში ვიჯექი და საშიშ ფილმში შეშინებული პერსონაჟივით აქეთ-იქით ვიყურებოდი, ვცდილობდი მომხდარზე არ მეფიქრა, ხალხს ვუყრებდი როგორ დადიოდნენ დერეფანში, როგორ შემოყავდათ ახალი პაციენტები,ვუყურებდი როგორ ტიროდა ხალხი შვილის,

შენთან... თავი 10

-ჩემს თამადობას ტრადიციული სადღეგრძელოებით არ დავიწყებ და იმედია არ მიწყენთ. მინდა დღეს ჩვენი შეკრების ყველაზე დიდი მიზეზი - ჩვენი სიყვარული დავლოცო. სიყვარულის ამ ლამაზ გრძნობას გაუმარჯოს. როცა არ იცი როდის მოვა, რამდენ ხანში, მაგრამ