არჩევანი (თავი 4 )

რომ მივედით ისინი იმაზე კამათობდნენ თუ სად უნდა დავმსხდარიყავით და მიგვერთვა ნაყინი მაგრამ, ჩვენ ხელიხელჩაკიდებულნი რომ დაგვინახეს გაჩუნდნენ. -თქვენნ........

უნებლიე მოწმე (თავი მეორე)

-შენც მშვენივრად იცი, რომ აქედან ჩემ გამო არ წასულა-ხო მართალი ხარ,მაგრამ შენ გამო აპირებდა დარჩენას და დაწინაურებაზე უარის თქმა, შენ კი წასვლა გაუადვილე-ირონიულად გაუღიმა

ცხოვრება მშვენიერია ?! (5 თავი)

ყველაფერი უკუღმა დატრიალდა,არ ვიცოდი რა მოხდებოდა,ჩვენი.ოჯახის მტერი ახლა წინ მედგა და არავინ არ იცოდა მას გულში რა ედო,რას მოიმოქმედებდა ეს მხოლოდ მან და ღმერთმა იცოდა

შენთან თავი 11

ძალიან მიყვარხარ. -თქვა ნინიმ და მიეხუტა, მაგრამ უცებ ძლიერი ტკივილი იგრძნო და იყვირა. -გიორგი მშობიარობა დამეწყო. -სასწრაფოდ ექიმს დაუძახეთ, თვითმფრინავი შეაჩერეთ, ჩემს ცოლს მშობიარობა დაეწყო. წამოხტა გიორგი და სტიუარდესას დაუძახა. -ახლავე

არ გინდა გნახო? 3 თავი

აუდიტორიაში შევედით უკან ლექტორი მოგყვებოდა თავი დახრილი ქონდა იმედია ვერ შეგვამჩნია ადგილები დავიკავეთ როგორც ყოველთვის უაზროდ ჩაიარა ლექციებმა

ცხოვრება მშვენიერია ?! (4 თავი)

- ხომ არ გავქცეულიყავი ? - სიცილი ამიტყდა - საკუთარი ქორწილიდან მოვტყდები , ვერავინ ვერაფერს გაიგებს , არავინ არ იქნება ჩემზე დამოკიდებული და მეც სღარ გავთხოვდებიიი

მატარებელი (მეოთხე თავი)

უცებ შეტყობინებებში გადავიდა და რაც შეიძლებოდა თავი და თვალები გამოვწიე, რადგან მწარე გამოცდილება მაქვს სხვის „მესიჯებში“ ყურებისა.ეს ისტორია ასე ჟღერს:დასვენება იყო,უთავბოლოდ დავბოდიალობდი კლასში

უნებლიე მოწმე (თავი პირველი)

-ახალი პრობლემა გვაქვს.-უთხრა წინ მჯდომს და რამდენიმე წამში ლილიანა იმავე ადგილას აღმოჩნდა ,სადაც ცოტა ხნის წინ ერთი ადამიანის სიცოცხლე დასრულდა.-ვინ ხარ და საიდან აღმოჩნდი ჩვენს მანქანაში?

მოულოდნელობით აღსავსე ცხოვრება ( თავი 2)

თავს ვიკავებდი ყველანაირად რომ მისთვის ზედნეტი არაფერი მეთქვა,მაგრამ როცა ვხედავდი რომ უკვე ქალაქიდან გავდიოდით პანიკაში ჩავვარდი და ყვირილი დავიწყე. -გააჩერე სად მივდივართ, ხომ მითხარი სახლში წაგიყვანო... რა საქციელია. გააჩერე თორემ გადავხტები და

დრო კურნავს (თავი 2)

-ჩვენი ახალი სახლი აქვეა,თქვენს ახალ სკოლასთან ახლოს,იმედია მოგეწონებათ. უცებ სხეულში სითბო ჩამეღვარა. იქნებ აქ უფრო უკეთესად ვიცხოვრო? იქნებ აქაც ვიპოვო მეგობრები? მოკლედ გრძნობები ერთმანეთში მქონდა არეული და სანამ მე ჩემს თავში ორ მხარეს ერთმანეთს