გრძნობებთან ჭიდილი {2თავი}

დალევიდანაც იკავებდა თავს და მხოლოდ კოკტეილს წრუპავდა,ყველაფერი კარგად ახსოვს ბოლო ჭიქის დალევამდე.შემდეგ კი,თითქოს მეხსიერება წაუშალეს. დილით ტელეფინის ზარმა დაურღვია სიმყუდროვე.არც კი შეუხედავს ვინ ურეკავდა,ტელეფონი ყურთან მიიტანა და ჩუმად

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-3)

კომპანიაში მუშაობის არანაირი გამოცდილება არ გაგაჩნია, უცხო ენები არ იცი. ახლა კი აქ მოდიხარ და ჩვენი უფროსის ასისტენტობის თანამდედობას იკავებ - დამცინავად შეხედა წითელთმიანს - ცოტა არალოგიკურად არ გეჩვენება ის ფაქტი, რომ იმ მოხუცმა ამ ყველაფერის

ცქნაფა თავი 7

- რას შვები დე ? აღარ გახსოვს ხომ შენი შვილი ? - ემა გიორგი ვარ ,როგორ ხარ? - დედიკო სადა?- ძალიან ავნერვიულდი , - უკვე მესამე დღეა არ მელაპარაკება რა ჯანდაბა ხდება რატო არ მეუბნებით ?

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთექვსმეტე თავი (28)

-დამშვიდდი,მოიცა ვაიმე_დაბნეული სცემდა ბოლთას ოთახში-სესილი დამშვიდდი_ხელი მოკიდა სოფიამ თან ეცინებოდა-კი არ ვკვდები ვმშობიარობ,გთხოვ დათოს დაურეკე.-ახლავე-თქვა გოგონამ და ტელეფონი აიღო

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 11

ვიცი რომ გაბრაზდი,ვიცი რომ დიდხანს ებრძოდი თავს მაგის მოსაწერად.მე კი სულ სხვა რამ გიპასუხე.იმიტომ რომ მერჩივნა პირადად მეთქვა რომ მე უფრო მომენატრე,იმ წუთიდან როცა დაგშორდი და სამსახურში წავედი წამებს

მდუმარე სასტუმრო - სალივანის დღიური (თავი 20)

საკუთარმა ფიქრებმა შეაშინა. უკანასკნელი ძალ-ღონე მოიკრიბა და მკრთალი სინათლეების მიმართულებით გაემართა. გვირაბი ალაგ-ალაგ იყო განათებული. ელი ფარანს ზოგავდა და მხოლოდ ბნელ მონაკვეთებში ანთებდა. გვირაბი ძალიან გრძელი იყო. ცალ მხარეს, ყოველ ათ მეტრში

წამის მეასედი (თავი 12)

-რა...რატომ ჩამოდის?-გაუკვირდა ლიზას. -რა კითხვებია ლიზა?!-ხმა გაიმკაცრა ნინომ.-ნებართვა სჭირდება? -არა მე უბრალოდ გამიკვირდა...-ჩაილუღლუღა დარცხვენილმა.

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ლიზის გაბმა მახეში თავი 8 9

ლიკა არქივში მივიდა ლურჯყდიან საქაღალდეს ეძებდა.მესამე თაროზე იდო და ვერ შეამჩნია რადგან სხვა საქაღალდეები ფარავდა მას ლიკუნამ ლურჯყდიანი საქაღალდე გადმოიღო.იმ საქაღალდეში ლიზის ცნობა იდო,სადაც ლიზას მიერ ექიმის დასმული დიაგნოზი ეწერა თანდაყოლილი

შენთან... თავი 8

ავდგეთ ეხლა გვიანია, ხომ წამომყვები დღეს დედასთან? -კი აუცილებლად, მაგრამ მეძინება, ცოტა ხანს ასე ვიყოთ რაა.. -შეეხვეწა ქმარი. -ადექი გთხოვ.-ნინი წამოდგა და ტანსაცმლის არჩევას შეუდგა, მაგრამ არაფერი მოეწონა და ლოგინზე გულდაწყვეტილი ჩამოჯდა. -ძალიან

ტაისია თავი 1

დილის 7 საათი იქნებოდა, დარეკა - სახლთან ვდგავარო.. არ მიკითხავს რატო იდგა, არც ის მიფიქრია რომ ცუდად იყო და დახმარება სჭირდებოდა. კიბეებზე ნახევრად დახუჭული თვალებით ჩავირბინე. ქარი იყო. სადარბაზოსთან დინჯად იდა და მელოდებოდა. რომ დამინახა ოდნავ